HüZüN ÇeKMeCeM

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

sayın ehlibeyt izinde hocam eşref ziyanın bu ezgisi bana göre çok güzel hem mevla hem leyla aşkı bulabilirsiniz ve bu knuyada uyacağından ekledim bulduğum en uygun klipde bu idi zaten ben klip için yüklemedim ezginin ve sözlerin güzelliği için yükledim

başını açan yada günah işleyen kişiyi siz yalnız uyarabilrisiniz onun hakkında hüküm veremezsiniz

ben burda imamlarımızın yanında yapamayacağım bir işe kalkıştığımı da zannetmiyorum

Bence siz olaya başka yönlerden bakıyorsunuz Bizim imamlarımız sizin gibi insanlarda kusur arama niyeti gütmüyor idi onlar kendilerine buğzedenlere bile iyilikte bulunurdu bizlerde ki siz adınıza ehlibeytin izinde demişsiniz onların izinde gidenler gitmeyi arzu edenler olarak yaklaşımlarımızı gözden geçirmeliyiz



vessslm..

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

ELİF OLMAK!

'elif' olmak.
'susmayı seversin; sükûtu seversin; sükûtu hal edinenleri seversin… '
ne güzel bir söz.
elif olmak hep vurulmakmış.
eif olmak o'nun sevdasıyla yanmakmış.
ben elif olamıyorum.
bu yüzden üşüyorum.
bu yüzden sabredemiyorum.
vuruluyorum hep ama 'elif' olarak vurulmak başka.
'elif' olarak dayanmak başka.
severim sükutu ama 'elif' olamadım bir türlü.
'elif' ce susamadım.
acılardan geçiyorum va acılar içimden geçiyor.
ölümler yokluyor hayatımı.
hüznü yüzüme yakıştıranlar seviniyor belki.
ama ben 'elif' deyip geçemiyorum.
ne güzelmiş 'elif' olmak.
şimdilerde ne çok ihtiyacım var 'elif' olmaya.
'sen, dünyana sonradan girenlere sıkıca bağlandığın vakit “elif” olmaz adın'
demişsin.
ben dünyama sonradan girenlere daha çok bağlanmışım.
bu yüzden acılarım.
bu yüzden bu çekilen vafasız sancılar.
'elif' olmayı uzak etmişler bana.
yasaklamışlar vuruluşlarımın beni 'elif' olmaya götürmesini.
suretler yabancı.
aynalar yalancı.
içim sus.
kalbim perişan.
ben 'elif' olamadım.

[HiLaLNuR]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

Aslinda güzel sayfa ama sanirim burda edebiyata pek yer verilmiyor?

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

edebi eserlerde paylaşabilirsin paylaşım yapmak istiyorsan hilalnur

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

Elif ,lam, mim...Günahkar titrek ellerim
"Elif, elif" diye diye Sen'den Sen'i isterim

[Qom_u_ask]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

edebiyat da olsa şiir sanat da olsa, para da siyaset de olsa, klip de olsa İslami değer ve sınırlara asla zıt düşemez.

napayım benim gözlerim takılıyor. düşünün hele bir: peygamber s.a.a. ümmü Mektumun olduğu yerde eşlerinin başını açmasına izin vermiyor. o kördür göremez itirazlarına ise siz onu görüyorsunuz ya diyor...

burdaki bir açık bayanın (malesef Kur'an'i ölçülerin bozulması sebebiyle bazılarına göre saçların görünmesi açıklık olmuyor) resim ya da klibinin konması benim gözüme takılıyor. kabullenemiyorum napayım? ben de mi ölçülerimi bozayım. bu bir bozulmadır fesattır..

nie bizim tam Kur'an ölçülerine göre sanatımız klibimiz vs. olmaz. olmazsa neden bu yapılmaz. kendilerini dünya hayatının oyun ve eğlencesine verenlerin zevklerine, yapıtlarına kliplerine kendimizi muhtaç ederiz. biz böyle mi inkılapçı olacağız. böyle mi...

bir bayan açıısndan başı açık kadın kılibini kendisinin izlemesinde sakınca olmayabilir. ama onu genele taşırken, ümmü mektum olayını bir hatırlamalı değil midir. Peygamber eşlerini görmeyen ümmü Mektuma karşı eşlerine başını açmayı yasaklaması nedendir? ona karşı başı açık olduğunu hissetmesin yabancı bir erkeğin yanında diye..

biraz düşünelim lütfen...

[HiLaLNuR]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

Klipleri izlemedim bisey diyemiyecegim ama sakincali olsa buraya eklenmezdi herhalde?

Basi acik bayanlara aliskin olmadiginiz icin mi yadirgadiniz acaba? inkilap devletinde bile basi acik bayanlar vardir.

[Qom_u_ask]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

konuları takipten vazgeçme seçeneği neredeydi yani iletilerime yazılan yeni yanıtlar bölümünde görünmemesi için bir konuyu?

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî;
Aklansın.. Ölümün kara düşleri,
Korkuları, umutlara döndürsün.
Rahmetinle, her damlası
Cehennemler söndürsün...

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî;
Cennetler berâtı inci damlalar,
Secdelerde seller gibi çağlasın.
Etrafımda haşre kadar melekler,
Sevinçlerle ağlasın...

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî;
Eritsin.. Buzlarını gafletin,
Gönül ufukları, nûra bürünsün.
Açılsın da cehlin kara perdesi,
Gerçek görünsün...

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî;
Müjdeler dökülsün, Arş-ı Âlâ'dan,
Hidâyet selleri, sineme dolsun.
Her damlası Mahşer Günü
Şâhidim olsun...

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî;
Esmâ'ndaki 'Doksandokuz' aşkına,
Semâlardan gufranını indirsin.
Hesap günü, titreşirken Mîzan'da,
Hicâbımı dindirsin...

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî;
Firdevs Göklerinden, nûr sağnakları,
Dehşet günü, Sırât üzre saçılsın.
Sekiz yerden, sekiz cennet kapısı
Bir lâhzada açılsın...

Öyle bir gözyaşı ver ki Yâ Rabbî
Arıtsın.. Şu nankör nefsi hevâdan,
Bütün zerrelerim, Kur'ân'la dolsun.
Ve Mahşer günü, şu tövbekâr bedenim,
Şehitlerle haşrolsun

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

Gitmeli
Bu diyardan,
Kendine kavuşuncaya kadar
Gitmeli...

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

“Gitme vakti geldi. Her hakiki aşk, umulmadık dönüşümlere yol açar. Aşk bir milad demektir. Şayet “aşktan önce” ve “aşktan sonra” aynı insan olarak kalmışsak yeterince sevmemişiz demektir. Birini seviyorsan onun için yapabileceğin en anlamlı şey değişmektir!”

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

Sustum Öylesine Bir nefeste AhesteVarsın güller açılmasın bundan sonraVarsın olsun! Eksik olsun Çoklar aza, anlar hiçliğe, canlar ecele devrile dursunKoygar şahinler uçurmam bundan gayrı, turna kanadıyla yaralanmış göklerimde Kıyılmış ne varsa beyhudedir bundan böyleSustum Dertli kalem Artık sen söyle !!!

Sustum Bu vakte kadar, söz kalesinin burçlarında niçin mahpustum? Viran olmanın noksan kıldığı bir tutam acıyla, mürekkep renginde içimi kustum Siyahın üstüne renk tanımakla yapılan hatayı, saçımda an be an artan aklardan öğrendimVe öğrendim susmayı, akıtmaya kıyamadığım sağanaklardan Uyan ey zaman! Bedel iste bitirdiğim yarınlardan .

Sustum Kelamın koridorlarında infilak eden sedamı, yunmuş yıkanmış kızıllıklara yar eyledim Sustum ve nihayet kar eyledimİncecikten bir sızıyla inlerken neyler, son sözümü, sona ermeden evvel suskunluk alfabesiyle söyledim Evet! Belkide bir zamanlar meyustum Ama korkmayın artık Sustum Sustum .

Sustum Cana, canana, zamana, mekana, zekana, korkana, yürek burkana, gökten sarkana, yerle bir olan arkana Tuş oluşunu gördüm, sustum Yaratık mesabesine indirgenmişlerin haliyle sustum! Tersine açan bir çiçek gibi, topladım yapraklarımı gün ışığından, goncamın içine pustum Sustum Sustum .

Sustum Olmayan saygının kaygısını çekerek Bağrımdaki çorak toprağa Mecnunun efkarını ekerek Bir ceylanın toynaklarıyla ezildim, geçip gitti sekerek Ormanlar uğuldadı gözümdeki son billuru da dökerek Hıçkırmak istedim olmadı, sendeledim olduğum yere çökerek Harman vakti bir başak kesildim, biçmekten imtina etmeyen kader adlı orağın önünde boyun bükerek Sustum .

Sustum Konuş deseler de Söz gümüşünü biriktiririm artık yamalı keselerde Özüm her ne kadar kavrulsa da, Leyla menşeli vesveselerde Veya Kısıtlamış hülyalarım, açı ortayını yitirse de lüzumsuz hendeselerde Söz dedim ya Hani ağlamaklı baktığında kelam kesilen mevzu İşte o artık bundan böyle, sözü geçmez köselerde Sustum Hakikatte susmak dil çeliğini örseler de Neyse Sustum .

Sustum Gemiler kalkıyordu limandan Fora yelkenlerin kirlettiği simandan, bir hüzün aksetti sonra Küçük bir çocuk çehresiyle kanadı ufkun derinlikleri İçimdeki ateşler terk ederken o ıtri serinlikleri Yaseminler de bivefa, kokmayınca bu bahar! Hanımeli saltanatını devirince Akdenizin rutubet kokan nefesi Ansızın yıkılınca zincirlere hükmeden aslanların kafesi Sustum .

Sustum Sebepsiz yere Ruhum yara bere Eyvahları yollamadan mutebere Biliyor musunuz ah aziz dostlarım Ben sustum !!!
sustum ve duruldum .
yorgunum artık .

[BEYZA]

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

söylesem tesiri yok,
sussam gönül razı değil...

Ynt: HüZüN ÇeKMeCeM

hayatı affetmeyi öğrendim.
aslında kendimi affetmeyi öğrendim.
çünkü ben hayatın ta kendisiyim.

önemli olanın olduğum yer değil,
"kiminle olduğum" olması gerektiğini öğrendim.

çaba sarfetmeden
birini " çok " sevmeyi öğrendim.

Kırıldığımda
her ne kadar karşımdakini kırmaya değsede olan şey
"önemli değil" demeyi öğrendim.

gözlerim , gözlerine sadece bir defa değsin diye
saatlerce birini beklemeyi öğrendim sıkılmadan.

nekadar acı çeksem de
herkesin nefes almaya devam ettiğini ,
nekadar ağlasam da
göz yaşlarımın hiç bi zaman yağmur yağdırmadığını
öğrendim.

iki kişinin tartışmasının
birbirlerini sevmediği anlamına gelmediğini,
iki kişinin tartışmamasının da
birbirlerini sevdiği anlamına gelmediğini öğrendim.


ilk önce beni sevdiğini söyleyen kişi "o" olduğu halde
ve o'nu sevmemi bekleyen kişi "o" olduğu halde
nasıl oluyorsa ilk önce o'nun gittiğini
ve nasıl oluyorsa kendince haklı olduğunu öğrendim.
haksızlığı öğrendim yani.

birini nekadar düşünürsem düşüneyim,
ne kadar sevrsem seviyim,
ve ne kadar hayran olursam olayım ,
yine de arkasına dönüp bakmadan
gidebilleceğini öğrendim.

duyup da konuşamamanın
görüp de dokunamamanın
acı verdiğini öğrendim.

önce "sen ve ben"
sonra "biz"
sonra yine "sen ve ben" demeyi öğrendim.

kandırmasam da
kandırılmayı ,
aldatmasam da
aldatılmayı,

unutmasam da
unutulmayı,
sevsem de
sevilmemeyi öğrendim.

ama en kötüsü de ;
bunları sadece bir kişiden öğrenmekti.

DEĞER SANMIŞTIM DEĞMEZMİŞ.

[Kerbela44]

Nasıl Yar Diyeyim



Nasıl yar diyeyim ben böyle yare
Mecnun edip çöle saldıktan sonra
Alemin bağında bülbüller öter
Giden benim gülüm solduktan sonra

Coşkun sular gibi çağlamayan yar
Gönlünü gönlüme bağlamayan yar
Benim şu halime ağlamayan yar
Daha ağlamasın öldükten sonra

PİR SULTAN ABDAL'ım sürem bu yolu
İnsanın kamili olmuşam kulu
İster yağmur yağsın isterse dolu
Gidem ben ummana daldıktan sonra