EHLİ BEYT HADİSLERİ

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

[quote author=Qom u aşk link=topic=23024.msg163687#msg163687 date=1352489930]

sanki bu iki olay arasında sorun var gibi?
[/quote]

ne gibi bir sorun var? maksat bazıları gibi üzüm yemek değil bağcıyı dövmek olunca öküzün altında buzağı aramak normaldir.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

...EDİT...

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

...EDİT...

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

— İmam Hadi aleyhisselam’ın Şiasına kendini tanıtması…

141- Salih Bin Sa’ed nakletmektedir ki:
“Zalim Abbasi halifesi mütevekkil Hz. İmam Hadi aleyhisselam’ı Medine’den Bağdat’a çağırttığı ve O hazrete (aleyhisselam) namünasip bir yer verdiğinde, ben, Mevlamın (aleyhisselam) huzuruna müşerref olup arz ettim: Sana (aleyhisselam) feda olayım. Bunlar bütün bu kötülükleri Sizin (aleyhisselam) parlayan ve ışık saçan nurunuzu söndürmek için yapıyorlar. Zira Sizi (aleyhisselam) fakirlerin, aşağılık insanların mekânı böyle kötü bir yerde sakin kıldılar.
Hazret (aleyhisselam) buyurdular: “Sen Bize (aleyhimusselam) olan marifet ve inancında bu derecede misin? Ve bütün bu yapılanların gerçekten Bizim (aleyhisselam) makam ve değerimizi aşağı getirdiğini mi düşünüyorsun?”
Daha sonra mübarek elleriyle işaret edip bana buyurdular: “Bak ne görüyorsun?”
Baktığımda güzelliği tarif edilemez bağlar, onlarda üzerlerinden büyüleyici kokular yayılan incilerle donatılmış dallara benzer oturmuş güzel kadınlar, rengârenk ve birbirinden güzel kuşlar, desenleri olağanüstü olan ceylanlar ve oradan akan nehirler gördüm. Şahit olduğum bu manzaralar beni hayrete düşürüp gözlerimi kamaştırdı.
Hazret (aleyhisselam) buyurdular: “Biz (aleyhisselam), her nerede olursak durumumuz böyledir ve senin düşündüğün gibi aşağı makam veya mekânlarda olmayız.”

Kaynak: Besair-ul Derecat; s. 406, El-Kâfi; c. 1, s. 498, E’lam-ul Vera; s. 365, Bihar-ul Envar; c. 50, s. 132, Menakibi İbni Şehri Aşup; c. 4, s. 411, Medinet-ul Meaciz; c. 7, s. 421, El-İhtisas; s. 324, El-İrşad; s. 324.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

- Ali bin Asim Kufi’den (kendisi kördü) şöyle rivayet edilir:
“Mevlam Hz. Hasan Askeri aleyhisselam’ın huzuruna müşerref olup selam arz ettim. O hazret (aleyhisselam), selamımın cevabını verdikten sonra buyurdular: “Ey Asim’in oğlu! Hoş geldin, otur ve istirahat et. Allah’ın sana merhamet ettiği makam canına sinsin. Ey Asim oğlu! Acaba ayaklarının altında ne olduğunu biliyor musun?”
Arz ettim: Benim Mevlam (aleyhisselam) ayaklarımın altında bir halı hissediyorum, Allah onun sahibini değerli kılsın.
İmam aleyhisselam bana buyurdular: “Ey Asim oğlu! Bil ki, sen, şu anda Allah’ın birçok peygamber ve resulünün oturduğu halıya ayak basmaktasın.”
Arz ettim: Ey benim Mevlam (aleyhisselam)! Keşke dünyadan gidinceye dek Sizin (aleyhisselam) hizmetinizde olabilsem ve Sizi (aleyhisselam) asla terk etmesem.
Sonra kendi kendime dedim: Keşke gözlerim görseydi de bunları müşahede etseydim.
Herkesin batininde olanları bilen İmam aleyhisselam bana buyurdular: “Yakına gel.” Yakına gittiğimde mübarek ellerini gözlerime çekti ve Allah’ın izniyle gözlerim hemen görmeye başladı.
Daha sonra buyurdular: “Babamız Âdem’in ayak izi burası, Habil’in ayak izi, Şeys’in, Hud’un, Salih’in, İbrahim’in, Musa’nın, Davud’un, Süleyman’ın, Hızır’ın, Danyal’ın, Zul karneyn’in Adnan’ın, Abdul Müttalib’in, Abdullah’ın, Ebdu Menaf’ın ayak izlerini birer birer bana gösterdi. Sonra: Bu Ceddim Resulullah’ın (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) ve Hz. Ali’nin (aleyhisselam) mübarek ayak izleridir” diye buyurdular.
Ali bin Asim diyor ki: Kendimi O ayak izlerinin üzerine atarak onları, sonra da İmam aleyhisselam’ın mübarek ellerini öptüm ve arz ettim: Ben Sizlere (aleyhimusselam) ellerimle yardım edebilmekten acizim yapabildiğim tek şey Sizlere (aleyhimusselam) olan sevgimi izhar edip, düşmanlarınıza düşman olmak ve bulduğum fırsatlarda onlara lanet okumaktır. Ey benin Mevlam (aleyhisselam)! Halim nasıl olacaktır?
İmam aleyhisselam buyurdular: “Babam Ceddimden (aleyhisselam), O (aleyhisselam) da Hz. Resulullah’ın (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) şöyle buyurduğunu nakleder: “Her kim Biz Ehl-i Beyt’e (aleyhimusselam) yardım etmekten aciz kalır; ama Bizim (aleyhisselam) düşmanlarımıza lanet okur ise; Allah onun sesini bütün meleklere duyurur. Her kim Bizim (aleyhisselam) düşmanlarımıza lanet okursa, melekler onun bu amelini yukarı çıkarır ve düşmanlarımıza lanet etmeyene onlar lanet ederler.
Onun sesi her ne zaman meleklere varsa onun için istiğfar eder ve ona selam göndererek derler: Rabbimiz! Senin dostlarına yardım etmek için uğraşan bu kuluna selam et, şüphesiz ki, eğer bunun daha fazlasını yapmaya gücü olsaydı yapmaktan çekinmezdi.
Bu sırada Allah-u Teâla tarafından şöyle nida gelir: “Ey benim meleklerim! Kulum hakkındaki duanızı duydum ve diğer Salihlerin ruhlarıyla birlikte bunun da ruhuna selam gönderdim, onu beğenilmiş ve seçilmişlerden karar kıldım.”

Kaynak: Bihar-ul Envar; c. 50, s. 316, c. 11, s. 33, Meşarig-ul Envar; s. 100, Medinet-ul Meaciz; c. 7, s. 594.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

— Asıl cennetin Velayet olduğuna dair…

- Musa bin Bekr şöyle rivayet etmektedir:
“Bir grup insanla Hz. İmam Sadık aleyhisselam’ın huzurunda idik. Orada oturanlardan biri ellerini kaldırarak Allah’tan cenneti istedi. (Onu cennete götürmesini). İmam Sadık aleyhisselam buyurdular: “Sizler şimdi cennettesiniz, Allah’tan sizi o cennetten çıkarmamasını isteyin.”
Orada hazır olanlar arz ettiler ki: Size kurban olalım, bizler şu anda dünyada yaşamaktayız nasıl cennette olabiliriz ki?
Buyurdular: “Acaba sizler Bizim İmametimize ikrar edip, Bizleri önderleriniz olarak görüyor musunuz?”
Arz ettiler: Elbette, bu buyurduklarınıza ikrar etmekteyiz.
İmam Sadık aleyhisselam buyurdular: “İşte cennetin manası budur ve buna ikrar eden herkes cennettedir. Allah’tan bu nimeti sizlerden salbetmemesini ve almamasını isteyin.”

Kaynak: El-Muhasin; s. 122, Bihar-ul Envar; c. 68, s. 102, El-Katre; c. 1, s. 855.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

- Hz. İmam Sadık aleyhisselam:
“Yeryüzü rabbinin nuruyla aydınlandığında” (Zumer, 69)ayetinin ne manaya geldiğinin sorulması üzerine buyurdular: “Hz. Mehdi aleyhisselam kıyam ettiğinde yeryüzü Rabbinin nuruyla nurlanacak, artık insanların güneşin nuruna ihtiyacı kalmayacak ve karanlıklar kaybolacaktır.”

Kaynak: El-İrşad; s. 410, Bihar-ul Envar; c. 23, s. 370, İlzam-ul Nasib; c. 2, s. 280.

[Mufazzal]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

Kerrar14 İsimli Üyemiz, Forum Kurallarını ihlal ettiğiniz 1 Nolu uyarıyı tarafımca aldınız. Uyarıya neden iki adet paylaşımınız tarafımca editlenmiştir. Hayırlı Çalışmalar.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

Hz.Peygamber-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyurmuştur:

“ İçinizden bazılarına İbrahim’in Ehli Beyti ve ‘İmrân’ın Ehli Beyti zikredildiğinde müjdelenmiş gibi sevinirler. Muhammed’in Ehli Beyti zikredildiğinde ise kalplerinde rahatsızlık duyarlar. Nefsim elinde olana yemin olsun ki, kıyamet gününde benim ve Ehli Beytimin velayeti ile gelmeyen bir kul, şayet 70 peygamberin ameli ile gelse bile, Allah ondan bu amellerini kabul etmiyecektir.”

Kaynaklar:
Mirza Nuri “Mustedrek el- Vesâil” c: 1, s: 150, 167 Kadı Nu’mân el-Mağribi “Şerh el-Ahbâr” c: 2, s: 495 Şeyh Mufid “El-Amâli” s: 115 Muhammed bin Cerir el- Tabari (Şiî) “El-Musterşid” s: 610 Şeyh Tûsi “El-Amâli” s: 14 Mecliysi “El-Bihar” c: 23 , s: 221 / c: 27 , s: 172, 192 Muhammed bin Ali el-Tabari “Beşâret el-Mustafa” s: 135, 212 İbin Ebil-Feth el-İrbili “Keşf el-Ğumme” c: 2, s: 11 Seyyid Hâşim el-Bahrâni “ Ğâyet el-Merâm” c: 3, s: 79, 274

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

— Bağışlanmayacak yegane kimselerin nasibiler olduğuna dair…

- Abdurrahman Vabeşi rivayet eder ki:
İmam Bagır aleyhisselam’a arz ettim: Benim bir komşum var ve o bütün haramlara mürtekip olmakta, en büyük vaciplerden olan namazı terk etmekte dolayısıyla da diğer vacipleri hiç yerine getirmemektedir.İmam aleyhisselam buyurdular: “Allah-u Ekber, acaba bu gözüne çok büyük mü geldi? Sana ondan daha kötü kimin olduğunu söylememi ister misin?”Arz ettim: Evet, Ey Allah’ın Resulünün (sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem) Evladı (aleyhisselam)!Buyurdular: “Nasibi (o kimsedir ki; İmam’lara (aleyhimusselam) düşman olmakla beraber onları sevenleri de bu sevgileri yüzünden düşman bilenlerdir) ondan daha kötüdür. Bil ki; hiçbir kul yoktur ki, Biz (aleyhimusselam) onun yanında zikredildiğimizde Bizim (aleyhimusselam) zikrimizle kalbi ferahlamasın ve Bize (aleyhimusselam) meyletmemiş olsun. Melekler kanatlarıyla böyle insanların sırtına sürerek ona dua ederler. Allah-u Teâlâ, iman dairesinden çıkaracak bir günah işlemediği sürece, onun bütün günahlarını bağışlar. Aynı zamanda Allah’ın evliyalarının günahkârlar hakkında ettikleri şefaatte kabul görür. Ancak nasibiler hakkında yapılan hiçbir şefaat kabul edilmez.
Mümin birisi kötü işlerle uğraşan komşusu hakkında şefaat eder ve der ki: Ey Rabbim! Bu benim üzerime gelen zahmet ve eziyetleri uzak tutan komşumdur. Böylelikle onun komşusu hakkındaki şefaati kabul olunur. Allah-u Teâla tarafından şöyle hitap olunur: “Ben onun Rabbiyim ve Ben ona sevap vermeye daha evlayım” ve o şâhısı hiçbir iyi ameli olmamasına rağmen cennete gönderir.
Gerçekten de müminlerin en az sevabı olanı otuz kişi hakkında şefaatte bulunacaktır ve bu sırada cehennem ehli derler ki: “Artık ne şefaatçilerden bir şefaatçi var bize, ne bir can dostu. Ne olurdu bir kere daha dünyaya dönebilseydik de inananlardan olsaydık.” (Şuara, 100–101–102).”Kaynak: Usul-u Kâfi; c. 8, s.101, Bihar-ul Envar; c. 8, s. 56; Tefsiri Burhan; c. 3, s. 185, Te’vil-ul Ayat; c. 1, s. 391.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

— Hz. Ali bin Ebu Talip (aleyhisselam) ve Ehl-i Beyt (aleyhimusselam)’ın velayetine olan muhabbet ve bağlılıklarından dolayı Şiilerin ateş ve cehennemden azat edilmiş olduklarına dair…

- Aban rivayet etmektedir ki:
Buyurdular: “Ey Aban! Acaba bu ayetle ilgili birisinden bir şeyler duydun mu?” Arz ettim: Hayır.]Buyurdular: “Akabe’den maksat Biziz (aleyhimusselam).”Daha sonra buyurdular: “Ey Aban! Bu konuyla ilgili sana bir şeyler söyleyeceğim ki, senin için bütün dünyadan ve onun içindekilerden daha hayırlı ve daha değerli olsun.”Arz ettim: Buyurun]İmam aleyhisselam buyurdular: “Bir kul azad etmek.” (Beled, 13).]Senden ve senin dostlarından başka (şialar ve onlara muhabbeti olanlar) herkes ateşin zincirlerinde cehennemde azaplandırılacaklar. Ancak sizler ateşten azat edilmişlersiniz.Arz ettim: Bizi neden ötürü ateşten azat etmişlerdir?
Buyurdular: “Hz. Ali bin Ebu Talip (aleyhisselam) ve Bizim (aleyhimusselam) velayetimize olan muhabbet ve bağlılığınızdan dolayı sizi ateş ve cehennemden azat etmişlerdir.”

Kaynak: Te’vil-ul Ayat; c. 2, s. 799, Tefsiri Burhan; c. 4, s. 465, Bihar-ul Envar; c. 24, s. 281, Tefsiri Fırat; s. 558.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

Hiçbir melek yoktur ki, her gün Ehl-i Beyt (aleyhimusselam) vasıtasıyla Allah’a yakınlık göstermemiş, Ehl-i Beyt (aleyhimusselam)’ın dostlarına ondan af dilememiş, düşmanlarına nefret ve lanet edip onlara azap gönderilmesini istememiş olsun…

- Rivayet edilmiştir ki:[
“İmam Sadık aleyhisselam’dan insanların mı, yoksa meleklerin mi sayısının daha fazla olduğu sorulunca; Hazret (aleyhisselam) şöyle buyurdular: “Canımın kudret ellerinde olduğuna andolsun ki, gökyüzündeki meleklerin sayısı yeryüzündeki toprakların zerresinden bile daha fazladır. Gökyüzünde meleğin olmadığı ve Allah’ın zikriyle meşgul olmayan bir adım bile bulunmaz ve yeryüzünde her bir toprak parçasına, her bir ağaca melek görevlidir. Onlar her gün yaptıkları amelleri âlim ve haberdar olan Allah-u Teâla’ya ulaştırmaktadırlar.
Hiçbir melek yoktur ki, her gün Bizim (aleyhimusselam) vasıtamızla Allah’a yakınlık göstermemiş, Bizim (aleyhimusselam) dostlarımıza ondan af dilememiş, düşmanlarımıza nefret ve lanet edip onlara azap gönderilmesini istememiş olsun.[

Kaynak: Tefsiri Kummi; s. 583, Bihar-ul Envar; c. 24, s. 210, Tefsiri Burhan; c. 4, s. 92.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ


— Allah tarafından olmayan sitemkâr kimselerin velayetine inananların dini yoktur ve Allah tarafından olan adil İmam’a (aleyhisselam) inanan kimseye ise bir melâmet ve yadırgama yoktur…

- Abdullah bin Ebu Ye’fur şöyle rivayet eder:
]“İmam Sadık aleyhisselam’a arz ettim ki: Ben insanlarla muaşerette bulunmakta ve çok şaşırmaktayım. Zira bazıları Sizin (aleyhisselam) muhabbetinize sahip olmamakla beraber filan ve filaniyi sevmektedirler; ancak emanetdar ve doğru sözlüdürler, ettikleri ahid ve sözlere de sadıktırlar.
]Ancak Size (aleyhisselam) karşı muhabbet ve sevgisi olan bazı kimseleri de görüyorum ki, ne emanetdar, ne doğru sözlü, ne de verdikleri ahitlere sıdıktırlar.
]İbni Ebu Ye’fur der ki: İmam Sadık aleyhisselam oturmuş olmasına rağmen kızgın bir şekilde benim karşıma geçip buyurdular: “Allah tarafından olmayan sitemkâr kimselerin velayetine inananların dini yoktur ve Allah tarafından olan adil İmam’a (aleyhisselam) inanan kimseye ise bir melâmet ve yadırgama yoktur.”
Arz ettim: O grubun dini yok ve bu grubun yadırganması mı?
Buyurdular: “Evet, onlar dinsizdirler ve velayete inanan bu grubu yadırgamak yakışık almaz. Acaba Allah’ın şu buyruğunu işitmedin mi? “Allah, müminlerin velisidir, onları zulmetten nura iletir. Kâfirlerin velileri tağuttur, onları nurdan zulmete götürür. Onlar ateş ehlidir, onlardır orada ebedi kalanlar.” (Bakara, 257).
Yani onları günahın karanlıklarından tövbenin aydınlık ve nuruna çıkarır ve bu onların adil İmam’ın (aleyhisselam) velayetine olan inançlarından ötürüdür.
]Allah-u Teâlâ daha sonra şöyle buyurmuştur: “...vellezine keferu evliyauhumuttağut yuğricunehum minnennur ilazzulumat.” (Bakara, 257).”
]Arz ettim: Allah’ın buyruğundaki ‘kâfir olan kimseler’den maksat kâfirler değil midir?
Hazret (aleyhisselam) buyurdular: “Küfür halinde kâfirin hangi nuru vardır ki, Allah-u Teâla onları o nurdan çıkarıp karanlık ve zulmete çeksin? Belki Allah’ın maksadı İslamiyet nuruna şamil olanlardır ki, onlar hakkı takip etmediklerinden ve Allah tarafından olmamasına rağmen zalim ve gaspçı kimseleri kendilerine önder ve lider seçip onun velayetini kabullendiler ve bu hak olmayan velayetle İslam nurundan kâfirlik karanlıklarına girdiler ve onlar kâfirlerle aynı azabı tatmakta birlik oldular ki, Allah-u Teâla bunu ayetinin sonunda da buyurmuştur: “...onlar ateş ve cehennem ehlidirler ki, sonsuza kadar orada kalıcıdırlar.” (Bakara, 257).


Kaynak: El-Kâfi; c.1, s. 375, Tefsiri Eyyaşi; c.1, s.138, Bihar-ul Envar; c. 23, s. 323, Gaybeti Numani; s.132, Tefsiri Burhan; c.1, s. 243, Te’vil-ul Ayat; c.1, s. 96, Nuru-us Sakaleyn; c. 1, s. 23.

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

Emirül Müminin İmam Ali (...aleyhisselâm...)'dan :

"Resulullah (s.a.a), başı göğsümde olduğu halde vefat etti. Ağzının kanı elime akmıştı da onu yüzüme sürmüştüm. Melekler, O'nu yıkarken bana yardım ediyordu. Evin altı üstü feryat ediyordu. Bir grup melek iniyor, bir grup da göğe çıkıyordu. O'nu yatacağı yere koyuncaya kadar, meleklerin selam ve dua sesleri, feryat ve figanları kulağımda çınlıyordu. Ölüyken de diriyken de O'na benden daha yakın, bu işe benden daha layık kim var! Kafanızı çalıştırın, düşmanınızla savaşma niyetinizde sadık olun. Kendisinden başka ilah olmayan Allah-u Teala'ya and olsun ki, ben dosdoğru hak yoldayım; onlar, ayakları kaydıran batıl yoldalar."
(İbn-i Ebi'l- Hadid NEHCÜ'L-BELAGA ŞERHİ c.2)

[kerrar14]

Ynt: EHLİ BEYT HADİSLERİ

Hafız Suleyman b. İbrahim Kunduz'nin rivayetine göre; İbn-i Talha El-Halebi Şafii Durrul mensur adlı kıtabında şöyle
rivayet etmiştir:

"Biliniz ki bütün semavi kitapların sırları Kuran'da'dır ve Kuran'da olan bütün sırlar ise Fatiha suresindedir. Fatiha
suresinde olan bütün sırlar ise besmele 'de 'dir. Ve besımele'de olan bütün sırlar ise besmeledeki be dedir.
Be'de olan bütün sırlar ise Be'nin altındaki noktadadır." 1

Daha sonra İmam Ali (aleyhisselam) nin şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Ben be 'nin altındaki noktayım. "

1 - Yenabi-ul mevedde s.69