Aşk Dediğin...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Aşura, zamanın Yezit’lerinin mahkemesinde Zeyneb’i Feryadın ilhamıdır.
Aşura, İnsani Kemalet mektebi’nin açık akedemisi dir!
Aşura, İlim ve İrfan üstadı’nın evrensel insaniyet medrese’si dir.
Aşura, İzzet ve ihtişamın yegane kaynağı dır.

Kerbela, Huseyn’i cesaret ve yiğitliğin tüm zamanlarda sönmez meş’alesi dir.
Kerbela, Allah’a imanın kurb’iyetinin tecelligahı ve bu tecelligahın dergahıdır.
Kerbela, kanın kılıca galebe çalmasıdır,
Kerbela, Zeyneb’i feryadın ihramıdır!

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Kerbela..


Aşura, Kan’ın mikatıdır.
Aşura, Kur-an’ın tebliğden sonra eylemlerinin bütünlülüğüdür!
Aşura, İmanla Küfrün,Tevhid ile Şirk’in, amansız savaşıdır.
Aşura,Özgürlüğün, azadeliğin tefsirinin yapıldığı gündür!
Aşura; Adem’le Şeytan’ın bitmez savaşının tekrarıdır.
Aşura, mananın maddeye, metafiziğin fiziğe galebe çalmasıdır.

Kerbela;Huseyn’in ve yaren’lerinin Şeb-i aruz’udur!
Kerbela Kıyamı, insanlık mabed’inin Kıblegahıdır.
Kerbela kıyamında ümmet vahdetinin özü yatar“
Kerbela,Cennetle cehennemin ayrılış sahnesidir.
Kerbela, Fıratın kana doyuşu ve Mezopotamya’nın kanla sulanışıdır.
“Hizbullah”ilerin Hizbuşşeytan ile kozlarının paylaşma sahnesidir!

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Kulak tut sözüme, ey cân berî ol,
Hevâ-yı nefs ü şehvetten, geri ol.

Özün pâk eyleyüp, gel râh-ı aşka,
Hakîkat, cân u dilden Ca’ferî ol.

Üç nesneyi etme sen, sana yâr,
Muhabbet-i Âl-i Şâh’ı Askerî ol.

Dilersen maksadın, meylin, murâdın,
Mücellâ, tayyibî ve hem tâhirî ol.

Vîrânî, sıdk ile bende ol Alî’ye,
Kemâlin evveli ve âhiri ol.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...EY KIZIL LALE...



habil in masum temiz direnişisin
hamza nın heybetinde gizlenen sensin
kerbela da hüseyin in cesaretisin
yok ettin kibri, şirki, zulmü ey kızıl lale
muştuladın gönülleri ey kızıl lale..

sensiz gönüller olur yıkık virane
ömür geçer zillet meskenet ile
sen çevirirsin ölümü sonsuz lezzete
özgürlüğün çağrısı sen kızıl lale
kaldırdın zulmü zilleti ey kızıl lale

rahman a giden yolda sen nişanemiz
birleyen sinemizde tek özlemimiz
bizi hayata bağlayan yüce sevgimiz
arşın gölgesine al götür bizi ey kızıl lale
erelim rahmanın rahmetine sayende

Ey Kızıl Lale...

g.genç.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Gel Gör Beni Aşk Neyledi..


Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne âkilem ne divane
Gel gör beni aşk neyledi

Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi

Ya elim al kaldır beni
Ya vaslına erdir beni
Çok ağlattın güldür beni
Gel gör beni aşk neyledi

Ben yürürüm ilden ile
Şeyh anarım dilden dile
Gurbette hâlim kim bile
Gel gör beni aşk neyledi

Mecnun oluban yürürüm
Ol yâri düşte görürüm
Uyanıp melûl olurum
Gel gör beni aşk neyledi

Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yâreyim
Dost ilinden âvâreyim
Gel gör beni aşk neyledi

Yunus Emre

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Seni o kadar seviyorum ki
Acı çekme istiyorum
Hoşnut olmak değil
Sen mutlu ol istiyorum

Seni o kadar seviyorum ki
Ağlama istiyorum
Gülmek değil
Seni güldürmek istiyorum

Seni o kadar seviyorum ki
Hiç yaşlanma istiyorum
Ben yaşamak değil
Seni yaşatmak istiyorum

Seni o kadar seviyorum ki
Hiç üzülme istiyorum
Ben sevinmek değil
Seni sevindirmek istiyorum

Seni o kadar seviyorum ki
Ölme istiyorum
Kendi adıma yaşamak değil
Senin adına ölmek istiyorum

Kadri ÇELİK

Ynt: Aşk Dediğin...

KEVSER GÖÇTÜ

Ey Mikail,

Söyle de ağaçlara yapraklarını döksünler

Ebu Turab’ın, gönlü sonbahar yaşamakta

Fatıma bu dünyadan göçtü bilsinler

Ali şimdi derdini kuyuya anlatmakta.







Bir aşk ki, âlemlere destandı

Bir mehir ki, zırh-ı libastı

Neler yaşadı Ali bu şehirde

Bir şehir ki, maşuk burada tutsaktı.







Ey kalem

Yardım et aşkı anlatayım âleme

Kevser göçtü

Gözyaşlarımız doldurmaz Fedek’i

Cihan başsağlığı dilerken Resul’e

Rabb sözünü tuttu

Teslim etti şah-ı ali

Resul’ün kıymetli emanetini.






Ey gönlü yaralı Fatıma

Bilirim, aşk ehlinde sebep sorulmaz,

Bağışla

Neydi sebep, dedin ki Ali’ne

Guslederken üstümden ebamı kaldırma

Ali nasıl dayansın böyle bir derde

Yüreği kanar da yine de sesi çıkmaz.







Fatıma

Kaç gündür Ali’nin yüreği yanmakta

Sessizlik, âlemi kaplamış sanki

Eve varınca gözleri bir şeyler aramakta

Sensizlik, bükmekte maşuğun belini.







Ey Cebrail

Söyle Fatıma’ya son bir kez daha seslensin

Ali’nin sabır kaynağı neden susmakta

Onsuz, Ali bu dünyada neylesin

İçindeki feryadı iki cihan duymakta


Ses gelmez ey maşukların pir-i

Kevser, Ehlibeyt’i beklemeye koyuldu

Başın sağ olsun

Teslim ettin Resul’üne en güzel emanetini

And olsun

Seninle beraber tüm âlem mateme boğuldu.







Ey toprak

Ben senin babanım, neden haykırmaktasın

Kuran değil, Kevser’di sana emanet verdiğim

Neden kabul etmezsin yarimi

Yoksa sende mi ölen anan için ağlamaktasın.


FATİH KAHRAMANİ

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Aliyyen dir ki, Furkân’da bil ey cân,
Vasiyy-i Mustafâ, ol Şâh-ı Merdân.

Ki İncîl içre söylerler, İlyâ,
Zebûr’da dir, Beriyyâ, ism-i pinhân.

Velî, Tevrât ile böyle bilürler,
Bî-riyâdır bî-riyâ, günden ayân.

Biri dahi, Türâbî’dir, ana nâm,
Bir ismi dahi, Haydar’dır, sırr-ı Sübhân.

Ey Kerbela Yedi isim oldu tamâm,
Ve ma’nâda şakku’l-kamer, seb’u’l-mesânî.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Gel beru ey kavm-i a’dâ ben Hudâ’dan dönmezem
Çün şehâdet etmişem kim Mustafâ’dan dönmezem

Pâre pâre bu vücûdüm sad hezârân etseler
Ben gulâm-ı hânedânem Murtazâ’dan dönmezem

Zehrini nûş eyledim verdim Hasan râhında baş
Uş Hüseyn’em ben Hüseyn-i Kerbelâ’dan dönmezem

Şâh Zeyne’l-Âbidin Bâkır hakkıçün zâhidâ
Sînemi kalkan edindim her belâdan dönmezem

Çün bana keşf etti Ca’fer bu (ene’l-Hakk) sırrını
Mûse-i Kâzım Alî Mûsâ Rızâ’dan dönmezem

Dört tebâyi’den Takî vurdu binâ-yı cismime
Şol sebebden hâk-pây-ı reh-nümâdan dönmezem

Mesken etti çün Nakî dil mülkünün sultânıdır
Askerî ol Mehdî-i Sâhib-i Livâ’dan dönmezem

Haricîler zümresinde çok teberrâ kılmışam
Âl ü Evlâd’ı bugün medh ü senâdan dönmezem

Çün Vîrân Abdal dedi ismim Aliyyü’l-Murtazâ
Cümle vârım Hayder’indir welayetten dönmezem...

[SECCAD_]

Ynt: Aşk Dediğin...

Âdeme âdem gerektir âdem etsin âdemi
Âdem âdem olmayınca âdem netsin âdemi

(Ziya Paşa)

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Aşkın ile Aşıklar



Aşkın ile aşıklar
Yansın ya Resulullah
İçip aşkın şarabın
Kansın ya Resulullah

Şol seni seven kişi
Verir yoluna başı
İki cihan güneşi
Sensin ya Resulullah

Şol seni sevdi Subhan
Oldun kamuya sultan
Canım yoluna kurban
Olsun ya Resulullah

Aşık Yunus'un canı
Hilm-u şefaatkanı
Alemlerin sultanı
Sensin ya Resulullah

Yunus Emre

Ynt: Aşk Dediğin...

Ehl-i Beyt-i Resulullah

Arş-ı İlah’ın ziyneti

Âleme Hakk’ın nimeti

Peygamber’in emâneti

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!

Yolları Peygamber yolu

Karanlık yok hep nûr dolu

Nefsin değil Hakk’ın kulu

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Kimdir dersen yolları hak?

Git Kur’ân’a Sünnet’e bak

Özleri pâk, yüzleri ak

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Size ağlar sızlayan ney

Fedâ size fedâ her şey

Âşığız biz sizlere ey

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Hakkı görür hep gözünüz

Hakkı söyler hep sözünüz

Hakka gider hep iziniz

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Âlem tanımadı sizi

Gurbetiniz yaktı bizi

Büktü beli, kırdı dizi

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Kur’ân şâhid-i şânınız

Yoğruldu nurla cânınız

Hakla geçer her ânınız

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Aşkınızla yoğrulduk biz

Urvenize tutunduk biz

Hakkı sizinle bulduk biz

Ehl-i Beyt-i Resûlullâh!


Musâ Aydın

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Aşk...


İşidin ey yârenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez
Hürmetli nesnedir aşk

Dağa düşer kül eyler
Gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler
Hikmetli nesnedir aşk

Kime kim vurdu ok
Gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok
Firkatli nesnedir aşk

Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk

Miskin Kerbela neylesin
Derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın
Lezzetli nesnedir aşk

Yunus Emre

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Bezm-i aşk


Hâsılım yok ser-i kûyunda belâdan gayrı
Garazım yok reh-i aşkında fenâdan gayrı

Ney-i bezm-i gamem ey âh ne bulsan yele ver
Oda yanmış kuru cisminde hevâdan gayrı

Perde çek çehreme hicran günü ey kanlu sirişk
Ki gözüm görmeye ol mâhlikadan gayrı

Yetti bi-kesliğim ol gayete kim çevremde
Kimse yok çizgine gird-âb-ı belâdan gayrı

Bozma ey mevc gözüm yaşı habâbın ki bu seyl
Komadı hiç imâret bu binadan gayrı

Bezm-i aşk içre Fuzûli nice âh eylemeyem
Ne temettu' bulunur neyde sadâdab gayrı

Fuzuli

Ynt: Aşk Dediğin...

Akıl ümitsizlik yolunu tutar mı hiç?
Aşk gerek ki o yana başını ayak etsin de koşup gitsin,
Hiçbir şeye aldırmayan Aşktır, akıl değil...
Akıl, fayda elde edeceği şeyi arar,
Aşk yılmaz, yanar-yakılır, erir, utanma-sıkılma nedir, bilinmez...
Değirmen taşının altındaki buğday gibi
O da belalara düşer de gık bile demez
Öyle pek yüzlüdür ki ardına dönmez bile....
Gönlündeki fayda arama isteğini öldürmüştür O ...
Varını-yoğunu ortaya döker, oynar, yutulur, kar aramaz.....
Allah'tan aldığı gibi hepsini gene Allah'a verir.
Aşk mezhebinde her şey AŞK'a kurbandır.

Hz.MEVLANA