Aşk Dediğin...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Aşk sayesinde insan ebedilik kazanır ve la'mekan olur.
Aşk bir hiçliktir tasavvuf neşvesinde...

Fakat o hiçlikte kendinizi “hiç” hissettikçe var olursunuz,
ve hiçlik büyük bir varlığa sebep olur...

Can verirsiniz; ama can verdikten sonra yaşamaya başlarsınız,
kendinizi feda edersiniz feda olduktan sonra Aşk'ı bulursunuz...


alıntı..

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Kurşun geçmez, kılıç kesmez hasreti.
Yaşamayan anlatamaz gurbeti.
Bazen bir ömürdür aşkın diyeti,
Eceli yürekte belemektir AŞK...

alıntı...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Derman arardım derdime
Derdim bana derman imiş
Burhan sorardım aslıma
Aslım bana burhan imiş

...Sağı solu gözler idim
dostu bir kez görsem diye
Ben taşrada arar iken
Ol can içinde can (canımdan öte can) imiş

Öyle sanırdım ayrıyam
Dost gayrıdır ben gayrıyam
Benden görüp işiteni
Bildim ki ol canan imiş...

alıntı..

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Şu aşkın ateşi sinemi yaktı
Ah ile feryadım göklere çıktı
Gözlerimden yas yerine kan aktı
Yaz bahar çayının seli böyl'olur

...Göründü gözüme bu aşkın babı
Bülbül dalda sada verir harabı
Beni mest eyledi aşkın şarabı
Dost elinden gelen dolu böyl'oldur

(Pir Sultan Abdal)

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...



Aşka yanmalı can dediğin...
Ya canan olmalı ya da canını almalı...
Yar diyemezsin ki herkese ; içindeki yaran olmalı...
Herkesin de bir yüreği vardır amma , yürek dediğin bir b{aşka} yanmalı !.."

(MevLana)

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Mecnun değilim dost; lakin çağırırsan çöllere gelirim...
Sana yalan halde gelmem, toplarım özümü yalın halde gelirim...
Kapıyı çaldığında "kim o? "dersen; ben olmam kapında sen olur gelirim...
Sen gel de yeter ki, yola yük olmam, yol olur gelirim... !

alıntı...

[SECCAD_]

Ynt: Aşk Dediğin...


BİR DOSTUN ARDINDAN

Dostum!
Ocak’ın en sert yamacından geçtim
Asırlaran en pahalı zamanı,
Nesillerden en yamanını aldım.
Kar’ın kırmızıya çaldığı bu karakışta
Avucuma kardelendler ektim sonra
Makbul bir dua olsun diye
Bu gece sana/yıldızlara uzandım.
İstanbulda..

Efendim.!
Bigane bir şehirdesin şimdi
Irak..belli ki bigane..
Ay parçası camdır aynalarda
Bunu Re’sulayn’de
Taa çobanlık yaptığım günlerden bilirim.
İhanet nankör
İhanet hayat yutan bir hortumdur.
‘’bizimdir’’ mührü olan sokaklarda
Bunu ta doğduğumuzdan beri
Sayısızdır görüyoruz
Biraz da bu değilmi?
Bizi ele muhtaç eden.. ihtiyarlatan..

Sen ‘’çember daralıyor’’ dediğinden beridir
Gözün uyku tutmuyor
Gözün cennet tütüyor
Yüzün hasret kokuyor..
O zamandan beri yüzüm hicran
Marmaranın oralarda..istanbulda..beykozda..
En kasvet-engiz yanından ocak’ın
Ve asrın herhangi bir vaktinde
Tutmuş ölülere ezan okursun..

Efendim.!
O(c.c.) dilerse ölülere de işittirir
Fakat habire yetimliğime çağrı alıyorum
Habire yetimliğime çağrı alıyorsun
Beyazın yüzüne kırmızı çığlıkların düştüğü
Bu karakışta
Ve kendi üslubunca bir aşure
Kurşun renginde bir randevuda tadıyorsun.

Sonra sen tarihine öykündüğüm
En öksüz yüzümü alıp
Hoyratça kabarmış boğazın
Çılgın dalgalarına çarpıyorsun
Beykozda kostantiniyyede

Gomore sırıtan
Şehrin kirli suratına
Sodomun torunlarına
Kendinle beraber bir kasırga
Ve tufan kaldırıyorsun
(….)

Üzerümize uhudlar kadar acı
Bir gam düştü o zaman
Üzerimize gözüdem analar kadar
Bir yas düştü o zaman
Üzerimize virane virane haneler
İffet timsali bacılar
Ve yadigar çocuklar düştü
Sonra..en kirletilmiş kelimeler
En şaklaban adamlar
Apolet omuzlar
Ve acımasız bakışlar düştü
Bacasından
Yiğitlik öğrettiğin ocak’la beraber..2000de

Birde sen gittikten sonra
Medinetün Nebiyyi sardığı kadar
İkibin açılı bir ifk
Döküm döküm dökülen çılgın alevlere yakıt
İbn-i selül suratlı bir nifak düştü o zaman
(….)

Sonra kalınan yerden zikre devam diye
Bir tesbih kopardım dalından
Kokusu kendir danesi efruz olan
Adı zikir,adı abid,adı cahid bir tesbih.
Tırnaklarımla kazıdım sonra
Bende kalan hüzün anılarını,hepsini
Beykoz sırtlarından ta toroslara kadar
Zozanlara botanlara kadar
‘’Ey heviyemin ye bist sali’’dediğin
Yiğitlerler beraber
Onları sana göndereyim diye
Gözyaşlarımla yıkayıp
Kayıtlara geçirdim
Diyarbekir’e Van’a Mardin’e yani
Yurdumun her bucağına uzandım
Yıldız yıldız saçına sarındım gecenin
Kendi ellerimle
Ve elleri elim olan ellerle

Artık geride
Nasipten mahrum ruhlar kaldı şimdi
İşte ben, en maşeri myedanlarda
Saçlarımı çarmuh yapıp
Gözlerimle astım bunları
Ve küllerini ebedi kalsın diye
Korkunç çukurlara ve
Çılgın cehennemlere savurdum
Hiç şüphesiz Allah
Ölüden diriyi,diriden ölüyü çıkarandır
Efendim.!

M.Said Karacadağ

[Mehmet UFUKALP]

Ynt: Aşk Dediğin...

Kan Damlıyor Kanlarım

Kan damlıyor kanlarım.
Can veriyor canlarım.

Direksiz ordalardan,
Çöken hanumanlarım.

Külüne hasret kalmış,
Gurbette dumanlarım.

İşgal edilmiş ruhum,
Nerde aşiyanlarım.

Kurda kuşa yem olmuş,
Güzelim ormanlarım.

Şakiye tapulanmış,
Güzide mekanlarım.

Satıya çıkarılmış,
Kervansaray, hanlarım.

Kovulmuşum evimden,
Kapıda mihmanlarım.

Caniyi tabip sanır,
Adaklık kurbanlarım.

Papa zangoçlarıyla,
Doluşmuş meydanlarım.

Kurdu kurtaran bilir,
Zavallı ceylanlarım.

İşgalci beşiğinde,
Doğuyor cevanlarım.

İpotekli ekinim,
Rehinli harmanlarım.

Mülki a'dadan gelir,
Yaraya dermanlarım.

Şemsi guruba doğru,
Dizilmiş kervanlarım.

Nahli yabana teslim,
Yadigar kovanlarım.

Gelmez oldu neştere,
Ağrılı çibanlarım.

Sürüyü kurda vermiş,
Köydeki çobanlarım.

Mezar evlerden çıktı,
Günahsız kurbanlarım.

Vasıl oldu tufana,
Ol çeşmi giryanlarım.

Kesmiş gülü, bülbülü,
Uçurmuş, bağbanlarım.

Bu kabustan kaçarken,
Yoruldu tabanlarım.

Hulku mağribe teşne,
Olmuş hiyabanlarım.

Sırtlanlar sofrasında,
Doğranmış arslanlarım.

Ne zaman ilkbahara,
Ulaşır hazanlarım.

Ömer Liman

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


“Hay” canı, diri olmayı,
“Hu” ise, can vermeyi,
canı feda etmeyi...
Nefes, Hay diyerek alınır, Hu diyerek verilir...
Özge bir alış veriş, özge bir ticarettir,
can pazarında alış veriş, vuslata değin sürüp gider,
vuslat er veya geç biiznillah hasıl olur...

alıntı..

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Bir cefâkeş âşıkam ey Yâr senden dönmezem,
Hançer ile yüreğimi yar senden dönmezem...

Ger Zekeriya tek beni baştan ayağa yarsalar,
Başıma erre koy neccâr Senden dönmezem...

Ger beni yandırsalar, toprağımı savursalar,
Külüm oddan çağırsalar, Settâr senden dönmezem...

(Nesîmî)

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Ey AŞIK! Hani özlem çekiyorsun ya sevgiliye.
Bil ki sevgilidendir özlemin özü. Odur asıl sana özlem duyan.
Çünkü o tutuşturmayınca alevi, kimsede olmaz ateş.
Ve AŞK ateşi önce sevilene, ondan sonra sevene düşer...

alıntı..

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Sen, benim canımsın;

canımın içinde, gönül evimde hırsızlar gibi sessizce gezip dolaşmadasın!
Ey bağımın bahçemin aydınlığı! Sen,

benim salına salına yürüyen bir selvimsin! Mademki gidiyorsun,
bensiz gitme! Ey canımın canı; ben, senin bedenin değil miyim?

Beni bırakıp bedensiz gitme! Ey parıl parıl parlayan ışığım;
ben..im gözümden çıkma, ayrılma; sen, benim gözümün nuru değil misin?

Sen, benim başı dönmüş canıma dilberler gibi sevgi ile bakarsan,
ben, kabıma sığamam ve yedi kat göğü de yırtarım, yedi denizi de aşarım!

mevlana

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...LEYLA.


LEYLA...

Bu gece işte bu gece, dönüşüm benim.
Dinlesin odamın duvarları, neymiş derdim.
Bu gece, kapanacağım ayaklarına LEYLA'mın.
Ağıtlar yakacağım, dizlerim kucağımda...

Açacağım bütün kapıları, boğazımda düğümlenmiş hıçkırıklarımla.
LEYLA'ma okuyacağım, hicran diyarı şiirlerimi.
Gözyaşlarımla yeşerteceğim, baharımın bütün çiçeklerini.
Doğrulacağım yeniden, dirileceğim yeniden...

Açıkça okuyacağım LEYLA'mın mektubunu,
Affına sığınıyorum diyeceğim, haykırarak yeniden...

Ben göklerin kartalıyım, bana yerden ne hasıl.
Mezarlıklar leş kargalarına kalsın, uçacağım yeniden.
Bir kabus gibi ineceğim, iblisin diyarına.
Ölümün hançerini dayıyacağım, boğazlarına...

Yollarına nefret tohumları ekeceğim.
Birdaha, birdaha dönmesinler diye haremgahıma.
Oraya LEYLA'mın tahtını kurdum, başkasına tahammülüm yok.
Bir tek LEYLA'mdan başka, LEYLA'm yok...

Turabi...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Dildaşımdan ayrı düşmüş bir gönül.
Olsa bülbül, gayri dilsizdir gönül...

Vakkit erip mevsim geçer, solmuş gülün.
Derdi çok feryadı çıkmaz bülbülün...

Maşukun sırrıyla aşık örtülü,
Sağ olan maşuktur, aşık sa bir ölü...

alıntı..

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Korkuyorum dünyayı yakacak içimdeki ateş;
alemi sele verecek gözyaşlarım.

Gündüzlerin ışığını alacak kara bahtım ve geceye çevirecek...
Kendimi vermek istiyorum ecele; ilgilenmiyor,

canını Leyla ya verdin diyor...

İskender PALA