Aşk Dediğin...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Gönüller Yapmaya Geldim


Benim burda kararım yok
Ben burdan gitmeye geldim
Bezirganim, metaim çok
Alana satmaya geldim..

Ben gelmedim davi için
Benim isim sevi için
Gönüller dost evi için
Gönüller yapmaya geldim..

Dost esriği deliliğim
Aşıklar bilir neliğim
Devsiriben ikiliğim
Birliğe yetmeye geldim..

O hocamdır, ben kuluyum
Dost bahçesi bülbülüyüm
O hocamın bahçesine
Şad olup ötmeye geldim..

Burda bilis olan canlar
Orda bilisirler imiş
Bilisiben hocam ile
Halim arz etmeye geldim..

Siz YUNUS'tan sorun haber
Dost kanda ise anda var
Haberi gel gör benden al
Ben onu görmeye geldim..

Yunus Emre

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Dava dağlarının bozkırlarında
Açar çiçek çiçek çiçektir şehit
Şehadetin taşlı toz yollarında
Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

O her zaman kavga meydanlarında
Yanmayan ibrahim nemrutlarında
Yaz bahar demedi kış aylarında
Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Hüseyin’in susuz kaldığı çölde
Zeyneb’in feryatlar ettiği yerde
Allaha arzular edilen dilde
Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Her kurşun bir çiçek devrim var kanda
Şehitler ölmezler müjde kuranda
Mazlumlar ölünce kara toprakta
Açar çiçek çiçek çiçektir şehit

Ynt: Aşk Dediğin...

Değilsin

Güzelliğin gonca gonca
Sırsın desem sır değilsin
Yakıyorsun üslûbunca
Korsun desem kor değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Bir menbasın benden çıkan
Irmak ırmak bana akan
Benliğimde beni yakan
Geçilecek yâr değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Tohumusun yarınların
Sevdaya gebe baharın
Belki bugün ya da yarın
Açacak gülzar değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Tutulmuşum fırtınana
Yakan nedir beni sana
Üşüyorum yana yana
Sen tipisin kar değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Ümidim var açacaksın
Mis kokular saçacaksın
Bugün hayal yarın Hakk’sın
Tomurcuksun har değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Amadedir aşka başım
Nefsimledir hep savaşım
Musallamda tek sırdaşım
Bir dünyalık var değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Ne bir çölsün ne bir vaha
Manadan uzaksın daha
Gerek var mı ki izaha
Eğlenecek yer değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Olmuşsun gönlümde zahir
Vuslatını etme tehir
Devir kötü zaman ahir
Varılmayan nur değilsin
Fuzulî efkâr değilsin…

Turan Şakalar

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin... GERİYE DÖNEN ADAM...


Yağmur yağıyordu
Benim saçlarımda kırağılar vardı
omuz omuza konmuş bir gül
Kapıyı açtım,elinde eski bir bavul
Yüzünde daha da eski bir hikaye
Geldim dedi, geldim işte
Sana kendimi getirdim,belki unutmuşsundur
Birlikte söylediğimiz şarkıları getirdim
Bir kaç gömlek bir pijama attı
Tuttuğum notları,serin volta boylarında adımları sayıp susuşlarımı
Elimle büyüttüğüm nazlı bir menekşeyi
Gökyüzüne verdiğim dualarımı
Çakmağımı,sigaramı,tabakamı ve kitaplarımı getirdim
Döndüm dedi,döndüm işte...

İçeri girdi aksıyordu bir ayağı
Oysa nasılda akardı bayrak gibi önümüzde
Nasılda oynardı saçları rüzgarı bulanda
Bir ceylan gibi nasıl da koşardı
Ayağım dedi,derin bir nefes aldı
İçerde dedi,bir bakır tas bıraktım bir kehribar tesbih
Birkaç kitap,birkaç iyi arkadaş
Tüketilmiş bir çeza ve bir ayak,güldü sonra
Dedemin yemen çölünde bıraktığı ayağı ben içerde bıraktım
Kurban olsun ikimizinki de ....

Oturduk,uzun uzun baktık kendimize
Onüç yıl sonra yeniden karşı karşıya
Bir deli gençliği birlikte düşürmüştük yollara
Bir yüreğimiz vardı ve onu koymuştuk ortaya
Ben başımı onun omuzuna yaslardım
O taleal okurdu kulağıma
Ben bazı geceler oturup ağlardım
O dua ederdi hepimiz adına...

Ve pis bir sonbahar akşamında ayrılmıştık
Caddelerde arabalar akıyordu yağmur yağıyordu
Babalar ekmekleri saklamış çeketlerinin altına
Korkuyla evlerine koşuyordu
Düdükler çalıyordu,sirenler çalıyordu,şehri kimler çalıyordu?
Oysa biz onunla yüreğimizi koymuştuk ortaya...
Arkasından baktım,elinde tahta bir bavul,cebinde ikimizin yüreği
Şifadan ayrılık,rahmetten yoksulluk
Şen olasın mahpusluk...

Kaldır gözlerini yerden,onüç yıl dediğin ne ki?
Bana mektup yaz,bir de menekşe resmi yap
Ve bir gül gönder anama
Kaldır gözlerini yerden,onüç yıl dediğin ne ki?
Ve yürüdü Yusuf
Yanıp sönen mavi ışıklar düştü gölgesine
Ben onüç yıl bekleyecektim onüç yıl kavuşmak için
Çebinde rehin götürdü yüreğime...


İbrahim sadri

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Gel ey âşık, bulam dirsen hayâtı,
Gider küfr ü dili, bul Nûh-ı necâtı.

Oku! Hatt-ı hutûtun defterini,
Göresin, ayn ile esmâ-i Zât’ı.

İriş! Ka’be-i kalbe pâk-i bâz ol,
Süregör aradan, Lât ü Menât’ı.

Tavâf idüp, oku! “el-Hamdü li’llâh”,
Yedi âyât sıfâtın ümmehâtı.

Vîrânî Abdal, Alî’nin sâyesinde,
Muayyen eyledi, her müşkilâtı.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Ali Almış Sancağını Eline..



Ali almış sancağını eline
Çekilip giderler mahşer yerine
Hasan'ı Hüseyn'i almış yanına
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed

Kıyamet kopıcak canlar uyanır
Kamil derviş mürşidine dayanır
Yüzün yere koymuş Hak'ka yalvarır
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed

Üryan olmuş yatar o zayıf tenler
Sararmış benizler söylemez diller
Mahşer yerine cem olmuş erenler
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed

Yunus eder gelin kadrin bilelim
Fırsat elde iken tevhid edelim
Ruhu için salavat getirelim
Ah ümmetim deyu ağlar Muhammed

Yunus Emre

Ynt: Aşk Dediğin...

AŞKA SEVDALANMA (85201 Hit)

Can verme sakın aşka aşk afeti candır
Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır
Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an
Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır
Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz
Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır
Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma
Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır
Aşk içre azap olduğu bilirem kim
Her kimseki aşıktır işi ahü figandır
Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin
Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır
Gel derse Fuzuli ki güzellerde vefa var
Aldanmaki şair sözü elbette yalandır.

Fuzuli

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Aşkın Odu Ciğerimi Yaka Geldi, Yaka Gider...


Aşkın odu ciğerimi yaka geldi, yaka gider
Garip başım bu sevdayı çeke geldi, çeke gider

Kar etti firak canıma, âşık oldum sultanıma
Aşk zincirin dost boynuma taka geldi, taka gider

Sadıklar durur sözüne, gayri görünmez gözüne
Bu gözlerim dost yüzüne baka geldi, baka gider

Bülbül eder âh ü figan, hasret ile yandı bu can
Benim gönülcüğüm, ey can, çıka geldi, çıka gider

Âşık Yunus der sözleri, efgan eder bülbülleri
Dost bağçesinde gülleri, koka geldi, koka gider

Yunus Emre

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Bir Ben Vardır Bende ...


Severim ben seni candan içeri
Yolum vardır bu erkândan içeri.

Beni bende demen bende değilim
Bir ben vardır bende benden içeri.

Nereye bakar isem dopdolusun
Seni nere koyam benden içeri.

O bir dilberdürür yoktur nisâni
Nisan olur mu nisandan içeri.

Beni sorma bana bende değilim
Sûretim hoş yürür don'dan içeri.

Beni benden alana ermez elim
Kadem kimbasa sultandan içeri.

Tecelliden nâsib erdi kimine
Kiminin maksudu bundan içeri.

Kime dîdar gününden sûle deyse
Onun sû'lesi var günden içeri.

Senin aşkın beni benden aliptir
Ne sirin dert bu dermandan içeri.

Seriat, tarikat yoldur varana
Hakikat mârifet andan içeri..

Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman'dan içeri..

Unuttum din diyânet kaldı benden
Bu ne mezhepdürür dinden içeri..

Dinin terkedenin küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmandan içeri..

Geçer iken Yunus sas oldu dosta
Ki kaldi kapida andan içeri....
Yunus Emre

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Bakmayın çevremi kuşatanlara
Hüznün,yalnızlığın şairiyim ben
Issız ovaların nehiriyim ben
içimde işliyor derin bir yara
Aşkın öldürmeyen zehiriyim ben
Bakmayın çevremi kuşatanlara
Hüznün,yalnızlığın şairiyim ben

Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun;boşlukta bir taş gibiyim
Hafızası ölü nakkaş gibiyim
Çekiyorum mutsuzluğun yasını
Ayaklara mahkum bir baş gibiyim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun;boşlukta bir taş gibiyim

Ölümü yaşadım ölmeden önce
Bana sonsuzluğu beklemek düştü
Mazide benim de yüzüm gülmüştü
Uyandım,mutsuzluk geri dönünce
Ölümü yaşadım ölmeden önce
Bana sonsuzluğu beklemek düştü

Gelsene,nerdesin,ey sessiz ölüm
Adını yazsana dudaklarıma
Zaman kan süzüyor kulaklarıma
Hıçkırığa mahkum biçare gönlüm
Haydi takılıver ayaklarıma
Gelsene,nerdesin,ey sessiz ölüm
Adını yazsana dudaklarıma

Bulsam Kafdağı'nın eteklerini
Başımı çevirip gitsem mi bilmem
Ben ki yaranamam,şakaya gelmem
Kuruttum bengisu peteklerini
Karanlık dolu bir dünyada gülmem
Bulsam Kafdağı'nın eteklerini
Başımı çevirip gitsem mi bilmem

Umutlar sultanı anlayamadı
Sizler beni asla anlamazsınız
Biraz sevdasınız,biraz nazsınız
Kimse benim gibi ağlayamadı
Belki gülersiniz,inanmazsınız
Umutlar sultanı anlayamadı
Sizler beni asla anlamazsınız


Alıntı

Ynt: Aşk Dediğin...

Akıl ümitsizlik yolunu tutar mı hiç?
Aşk gerek ki o yana başını ayak etsin de koşup gitsin,
Hiçbir şeye aldırmayan Aşktır, akıl değil...
Akıl, fayda elde edeceği şeyi arar,
Aşk yılmaz, yanar-yakılır, erir, utanma-sıkılma nedir, bilinmez...
Değirmen taşının altındaki buğday gibi
O da belalara düşer de gık bile demez
Öyle pek yüzlüdür ki ardına dönmez bile....
Gönlündeki fayda arama isteğini öldürmüştür O ...
Varını-yoğunu ortaya döker, oynar, yutulur, kar aramaz.....
Allah'tan aldığı gibi hepsini gene Allah'a verir.
Aşk mezhebinde her şey AŞK'a kurbandır.

Hz.MEVLANA

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...GEL EY SEVGİLİ ...


Ey Sevgili, yıllardır özlemin hep içimizde
Hasretin bir çığ gibi büyüdü sinemizde
Hayalin bile serinlik kavrulan yüreğimizde
Gel, geceleri aydınlatan yıldızlar gibi gel.

Ey Sevgili, bir tebessümüne hasret kaldık
Sensiz ne buhranlı yıllar, anlar yaşadık
Sensizlik sarhoşluğuyla yolumuzu şaşırdık
Gel, baharlar müjdeleyen cemreler gibi gel

Vuslata ne zaman ferman gelecek söyler misin?
Ay yüzünle yüzümüze bakıp ümmetim der misin?
Kimsesiz kaldık, bizi de kapına kabul eder misin?
Gel, şu dertli gönlümüze derman olmak için gel.

Sürgün edildik her dem sensizliğin yurduna
Hicranınla gönlümüzü çevirdin zebuna
Ruhumuzun tek emeli gelmen gönül tahtına
Gel, hayat müjdeleyen yağmurlar gibi gel.

İmtihanlar zinciriyle geçiyor her an hayatımız
Sonu gelmez acılardan zail oldu aklımız
Belli ki özel bir ilgi var ölçülüyor sabrımız
Gel, asr-ı saadetler getiren gelişinle gel

Ey sevgili, seninle sadece Allah’a kulduk
Sensiz, ona-buna serfüru eder olduk
Yolumuzu şaşırıp hazanlara vurulduk
Gel, nurlar bahşeden ikliminle gel.

Seni sensiz yaşamaktır bizi dertlere salan
Hayallerimizin rengi soldu bu elim firaktan
Ruhumuz kâbuslar içinde ederken deveran
Gel, karanlıkları aydınlatan bir nur gibi gel.

Vuslatına ermek artık çok uzak bizden
Sonsuzluk durağı yaklaştı böyle seni beklerken
Hayatımızın her demi vurgunlarla geçerken
Gel, zemheride açan kardelenler gibi gel.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Leyla, Leyla, ..


Leyla ela gözlü bir çöl ahusu
Saçları bahtından daha siyahtır
Bu akşam rüyamda Leyla’yı gördüm
Derdini ağlarken yanan bir muma

İpek saçları elime ördüm
Ve bir kemend gibi taktım boynuma
Bu akşam rüyamda Leyla’yı gördüm
Leyla ela gözlü bir çöl ahusu

Saçları bahtından daha siyahtır
Bir damla inciydi kirpiklerinde
Aşkın ıstırapla dolu rüyası
Bir başka güzellik var kederinde

Bir başka güzellik ruhunun yası
Bu akşam rüyamda Leyla’yı gördüm
Leyla ela gözlü bir çöl ahusu
Saçları bahtından daha siyahtır

Alıntı

Ynt: Aşk Dediğin...

Gözüm Yaşım Dinmez Benim

Deniz oldu birkaç kadeh, susalığım kanmaz benim
İniltilerim kesilmez, gözüm yaşı dinmez benim

Gel varalım bizim ile, ki giresin bahçelere
Daim öter bülbülleri, gülistanım solmaz benim

Bizim ilin bahçeleri, daim tazedir gülleri
Ma’muredürür bostanım, ağyar gülüm üzmez benim

Mansur kadehin nice kez ma’şuka sundu elime
Dört yanımda od vurdular, kimse halim bilmez benim

Yana yana kül oluban sen ma’şukanın yolunda
Günde bin kez yanar isem dosttan yüzüm dönmez benim

Canım aşkın külüngüne Ferhat olup tuttum başım
Daim dağları keserim Şirin’im hiç sormaz benim

Yunus eydür ey sultanım, aşkın ile yandı canım
Ger kılar isen dermanım, artık canım ölmez benim

yunus emre

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Gelin Ey Kardeşler Gelin,,


Gelin ey kardeşler gelin
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dünyaya
Kurulmuş tuzağa benzer

Bir Pir'in eteğin tuttum
"Ana beni" deyip gittim
Nice yüz bin günah ettim
Her biri de bir dağa benzer

Cağla Derviş Yunus cağla
Sen özünü Hakk'a bağla
Ağlar isen haline ağla
Erdem vefa yoğa benzer

Yunus Emre