HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

[Mufazzal]

AİŞE’NİN YOLCULUK ESNASINDAKİ NAMAZI

Önceden de söylediğimiz gibi Allah (c.c), dört rekat olan namazları sefer halindeyken kendi indirdiği kitabının hükmü ve Peygamber (s.a.a)’in sözüyle sahih ve muteber hadislerde iki rekat olarak belirlemiştir. Önceden de belirttiğimiz gibi İslam ümmetinin icması da bu doğrultudadır. Bu konuda tüm Müslümanlar arasında bir tek ihtilaf bile yoktur. Sadece Osman ve Aişe’nin yolculuk halindeyken namazları kısaltmadıkları mütevatir olarak elimize ulaşmıştır.

Halbuki Müslim’in birkaç yolla Zohri’den, o da Urve’den rivayet ettiği hadiste, Aişe’nin şöyle dediği belirtiliyor: “Namaz ilk farz olduğunda iki rekattı. Sefer esnasındaki namaz öylece kaldı. Ama ikamet esnasındaki namazlar dört rekat oldu.” Bu hadis aynı lafızlarla Aişe’nin kendisinden rivayet edilmiştir. Bkz. Sahih-i Müslim, c. 1, s. 258 (H.K 1327, Mısır baskısı).

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

ALLAH RESULÜNÜN ESMA İLE EVLİLİĞİ

Hadis hafızları zincirleme senetle Hamza b. Ebi Useyd-i Saidi’den naklederler ki o, Bedir savaşına katılan babasından şöyle dediğini rivayet eder: Peygamber (s.a.a) Numan’ın kızı Esma’yı hanımlığına kabul edip onunla evlenerek, beni onu getirmem için gönderdi.

Hafsa, Aişe’ye şöyle dedi: “Sen onun ellerine kına yak. Ben de onu süsleyeyim!” Bu şekilde de yaptılar. Daha sonra ikisinden biri ona şöyle dedi: “Peygamber, kadın içeri girerken ona “Senden Allah’a sığınırım!” demesinden çok hoşlanır.

Esma, Peygamber (s.a.a)’in yanına girince kapı kapandı ve Peygamber (s.a.a) ona doğru ilerlediğinde o şöyle dedi: “Senden Allah’a sığınırım!” Peygamber (s.a.a) de kendi elbisesini yüzünün önüne tutup onu giydirdikten sonra üç defa şöyle buyurdu: “Allah’a sığındım!” Daha sonra odadan dışarı çıkarak Ebu Üseyd’e şöyle buyurdu: “Ey Ebu Üseyd! Onu kendi akrabalarının yanına götür, iki keten gömlek ver ve onu boşa.”

Bu olaydan sonra Esma sürekli şöyle derdi: “Bu taş kalpli kadın beni kandırdı.”

Abdullah b. Ömer şöyle dedi: “Hişam b. Muhammed şöyle derdi: Züheyr b. Muaviye-i Cufi rivayet eder ki, Esma bu üzüntü sonucu öldü!” Hakim Nişaburi bu hadisi aynı lafızlarla (Müstedrek, c. 4, s. 37), Muhammed b. Sa’d (Tabakat, c. 8, s. 104), Taberi ve diğerleri nakletmişlerdir.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

HZ. AİŞE’NİN MARİYE’YE İFTİRASI

Bir gün Peygamber (s.a.a), küçük çocuğu İbrahim’i kucağına alıp Aişe’nin yanına gelerek şöyle buyurdu: “Aişe! Bak, bu çocuk bana benziyor!”

Aişe şöyle diyor: Ben kıskançlığımdan dolayı şöyle dedim: “Hayır! Size benzer bir yönünü göremiyorum!!” Aişe’nin amacı İbrahim’in annesi ve Aişe’nin kuması olan Mariye’ye iftirada bulunmaktı. Aişe’nin kendisi: “O esnada her kadının içine düşebileceği bir duruma düşmüştüm” diyor.

Ama Allah (c.c), İbrahim ve annesi Mariye’yi, İmam Ali (a.s)’ın eliyle temize çıkardı.”

Hakim Nişaburi bu olayı Müstedrek'te sahih bir hadisle ve Zehebi de, Aişe’nin kendisinden nakletmektedir. Bkz. Müstedrek ve Telhis’i c. 4, s. 39. Müracaat ederseniz çok şaşıracaksınız!

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

MEĞAFİR OLAYI

Bu konuda Buhari’nin Tahrim suresinin tefsirinde (Sahih-i Buhari c. 3) naklettiklerini kısa ve özetle nakletmemiz yeterlidir: Aişe şöyle diyor: “Peygamber (s.a.a), zevcelerinden olan Zeyneb b. Cehş’in evinde bal şerbeti içmiş ve onun yanında kalmıştı. Ben ve Hafsa (Ömer’in kızı) hangimiz önce Zeyneb’in yanına varırsak Peygamber (s.a.a)’e: “Meğafir mi yedin?” diye soracağımızı kararlaştırdık.” Meğafir: Bazı ağaçlardan çıkan bir madde.

Peygamber (s.a.a)’e meğafir mi yediniz? dediğimizde şöyle buyurdu: “Hayır! Bal yiyordum. Artık yemeyeceğim, bunu kimseye söyleme.” Daha geniş bilgi için Sahih-i Buhari’ye müracaat ediniz.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

HAFSA VE AİŞE’NİN HZ. PEYGAMBER(S.A.A)’İN ALEYHİNE BİRLEŞMESİ

Allah (c.c) şöyle buyuruyor:

“Eğer ikiniz de tövbe ederseniz (yerinde olur.) Çünkü kalpleriniz sapmıştı. Ve eğer Peygambere karşı birbirinize arka verirseniz, bilesiniz ki onun dostu ve yardımcısı Allah, Cebrail ve Müminlerin iyileridir. Bunların ardından melekler de (O’na) yardımcıdır.” Tahrim / 4.

Bir sonraki ayette de şöyle buyuruyor:

“Eğer O sizi boşarsa Rabbi Ona, sizden daha iyi, kendini Allah’a veren ve inanan eşler verir” Tahrim / 5.

Buhari bu ayetin tefsirinde Übeyd b. Huneyn’den, o da İbn-i Abbas’tan şöyle rivayet eder: Bir yıldır, Ömer b. Hattab’tan bir ayet hakkında soru sormak istiyordum. Ama korktuğum için soramadım. Hac için Medine’den çıktığında ben de onunla beraberdim. Geri döndüğümüz zaman yolda ona şöyle sordum: “Peygamber (s.a.a)’in aleyhine birleştiklerini buyurduğu o iki kadın kimlerdi?”

Ömer: “Onlar Hafsa ve Aişe idi” dedi.

Bu hadis çok uzundur. Sahih-i Buhari c. 3, s.136’ya müracaat edin, sonra da ayet üzerinde biraz durun ve görün ki Peygamber (s.a.a), bu iki kadının elinden neler çekmiş. Sürekli olarak Peygamber (s.a.a)’i savunmaları gereken bu iki kadın, Peygamber (s.a.a) hayattayken ve vefat ettikten sonra nasıl davranışlarda bulunmuşlar!.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

HAFSA VE AİŞE’NİN TÖVBE ETMELERİNİN İSTENMESİ

Allah, sözü geçen ayetin başında şöyle buyuruyor:

“Eğer ikiniz de tövbe ederseniz (yerinde olur). Çünkü kalpleriniz sapmıştır.”

Hafsa ve Aişe Peygamber (s.a.a)’e karşı davranışlarından dolayı tövbe etmeliydiler. Şunu da bilmekteyiz ki, tövbe günah işleyenlerden ve Allah’ın emir ve yasaklarını hiçe sayanlardan istenilen bir şeydir. Sadece Allah’ın “tövbe edin” diye buyurması bile onların apaçık bir günah işlediklerini gösterir. Buna ilave olarak; Allah “Kalpleriniz sapmıştır” buyurmasıyla Hafsa ve Aişe’nin muhalefette bulunduklarını açıkça ortaya koymaktadır. Yani onların uymaları ve tabi olmaları gereken hakkı bırakıp başka şeylere saptıkları gözler önüne serilmektedir. el-Keşşaf, Zemahşeri, c. 4, s. 566, b. Beyrut; et-Teshil li-Ulum’it-Tenzil, Kelbi, c. 4, s. 131; Feth’ul-Beyan li-Sadık-ı Hasan Han; Tefsir-i Razi, c. 8, s. 333; ed-Dürr’ül-Mensur, c. 6, s. 339-342; Tefsir-i Kurtubi, c. 18, s. 177 ve 188; Feth’ul-Kadir, Şevkani, c. 5, s. 250; Tefsir-i İbn-i Kesir, c. 4, s. 387.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

ÖNEMLİ BİR NOKTAYA DİKKAT

Allah, bu olayın anlatıldığı Tahrim suresinin sonunda şöyle buyuruyor:

“Allah, inkar edenlere, Nuh’un karısı ile Lut’un karısını misal verdi. Bu ikisi, kullarımızdan iki salih kişinin nikahları altında iken onlara hainlik ettiler. Kocaları Allah’tan gelen hiçbir şeyi savamadı. Onlara: “Haydi, ateşe girenlerle beraber siz de girin!” denildi. Allah inananlara da Firavun’un karısını misal gösterdi. O: “Rabbim! Bana katında, cennette bir ev yap; beni Firavun’dan ve onun (kötü) işinden koru ve beni zalimler topluluğundan kurtar!” demişti.” Tahrim / 10-11.

Allah’ın, Tahrim suresinde Hafsa ve Aişe’ye gösterdiği bu iki misal, onları korkutmak ve sadece Peygamber (s.a.a)’in eşi olmanın onların ne yararına ne de zararına olduğunu bilmeleri içindir. Zira insanın yarar ve zararı, onun iman, ilim ve takvasına bağlıdır.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

AİŞE’NİN HZ. PEYGAMBER TARAFINDAN GÖRÜCÜLÜĞE GÖNDERİLMESİ

Mevzu şudur: Peygamber (s.a.a), Dehye-i Kelbi’nin kız kardeşi “Şeraf” ile evlenmek istiyordu. Bu nedenle Aişe’yi göndererek onu görmesini istedi. Aişe onu görüp geri döndüğünde, Peygamber (s.a.a) Aişe’ye: “Ne gördün?” diye sordu.

Aişe: “Öyle tarif edilebilecek bir şey görmedim!” dedi.

Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Öyle tarif edilecek bir şey görmedin mi? Onda öyle bir ben gördün ki, seni perişan etti.!”

Aişe: “Ya Resulellah! Sen de her şeyi biliyorsun. Kim senden bir sırrı saklayabilir” dedi.

Bu rivayeti sünen ve müsned yazarları nakletmişlerdir. Örneğin: Muttaki-yi Hindi, Aişe’nin kendisinden nakletmiştir. Bkz. Kenz’ul-Ummal, c. 6, s. 294, hadis: 5084; Tabakat, Muhammed b. Sa’d, c. 8, s. 115, kendi senediyle Abdurrahman b. Sabat’tan nakletmiştir.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

PEYGAMBER’İN ŞİKAYETİNE İTİRAZ

Tarihçiler ve muhaddisler zincirleme senetlerle Aişe’den şöyle dediğini naklederler: “Peygamber beni babama şikayet etti.”

Ben şöyle dedim: “Ya Resulellah! Adaletli davran.” Babam bana öylesine bir tokat vurdu ki burnum kanadı. Babam Ebu Bekir şöyle dedi: “Peygamber (s.a.a)’e adaletli davranmasını mı söylüyorsun?”

Bu rivayeti müsned sahipleri Aişe’den nakletmişlerdir. Kenz’ul-Ummal, s. 116, hadis: 1020; İhya’ul-Ulum, Gazali, c. 2, s. 35. Yine Mükaşefet’ul-Kulub kitabında 94. bab, s. 238’de gelmiştir.

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

HZ. PEYGAMBER (S.A.A)’İN EMRİNE KARŞI SÖYLEDİĞİ ACI SÖZ

Bir gün Aişe, Peygamber (s.a.a)’in yanındaki saygınlığını kaybetti. O esnada Peygamber (s.a.a)’e şöyle dedi: “Peygamber olduğunu zannettikleri sen misin?!”

Bu hadis şu kitaplarda nakledilmiştir: İhya’ul-Ulum, Gazali, Nikah adabı bölümü s. 35 ve Mükaşefet’ul-Kulub adlı kitap, s. 238.

[Muvahhid]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

HZ. AİŞE’NİN MARİYE’YE İFTİRASI

Bir gün Peygamber (s.a.a), küçük çocuğu İbrahim’i kucağına alıp Aişe’nin yanına gelerek şöyle buyurdu: “Aişe! Bak, bu çocuk bana benziyor!”

Aişe şöyle diyor: Ben kıskançlığımdan dolayı şöyle dedim: “Hayır! Size benzer bir yönünü göremiyorum!!” Aişe’nin amacı İbrahim’in annesi ve Aişe’nin kuması olan Mariye’ye iftirada bulunmaktı. Aişe’nin kendisi: “O esnada her kadının içine düşebileceği bir duruma düşmüştüm” diyor.

Ama Allah (c.c), İbrahim ve annesi Mariye’yi, İmam Ali (a.s)’ın eliyle temize çıkardı.”

Hakim Nişaburi bu olayı Müstedrek'te sahih bir hadisle ve Zehebi de, Aişe’nin kendisinden nakletmektedir. Bkz. Müstedrek ve Telhis’i c. 4, s. 39. Müracaat ederseniz çok şaşıracaksınız!

Bu olayı Hakim Nişaburi'de ve İmam Zehebi'de geçtiği gibi yazabilirmisiniz? Bu olayı bir kaç tarihçiden okudum ama siz eksik yazdınız naklettiğiniz kaynakta geçtiği gibi yazınız bizde bu konu hakkında düşülen yanlışlığa dair bir kaç söz yazarız

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

[quote author=Muvahhid link=topic=5179.msg30706#msg30706 date=1243368769]

HZ. AİŞE’NİN MARİYE’YE İFTİRASI

Bir gün Peygamber (s.a.a), küçük çocuğu İbrahim’i kucağına alıp Aişe’nin yanına gelerek şöyle buyurdu: “Aişe! Bak, bu çocuk bana benziyor!”

Aişe şöyle diyor: Ben kıskançlığımdan dolayı şöyle dedim: “Hayır! Size benzer bir yönünü göremiyorum!!” Aişe’nin amacı İbrahim’in annesi ve Aişe’nin kuması olan Mariye’ye iftirada bulunmaktı. Aişe’nin kendisi: “O esnada her kadının içine düşebileceği bir duruma düşmüştüm” diyor.

Ama Allah (c.c), İbrahim ve annesi Mariye’yi, İmam Ali (a.s)’ın eliyle temize çıkardı.”

Hakim Nişaburi bu olayı Müstedrek'te sahih bir hadisle ve Zehebi de, Aişe’nin kendisinden nakletmektedir. Bkz. Müstedrek ve Telhis’i c. 4, s. 39. Müracaat ederseniz çok şaşıracaksınız!

Bu olayı Hakim Nişaburi'de ve İmam Zehebi'de geçtiği gibi yazabilirmisiniz? Bu olayı bir kaç tarihçiden okudum ama siz eksik yazdınız naklettiğiniz kaynakta geçtiği gibi yazınız bizde bu konu hakkında düşülen yanlışlığa dair bir kaç söz yazarız
[/quote]

Bismillahirrahmanirrahim

Hakim Nişaburiye ulaşmam biraz zor. Ama bu rivayeti olduğu gibi Zehebinin Tarihul İslamında araştırıp bizzat çıkarmaya çalışıcam. Yalnız bu rivayetin süslenmiş halini HANIM SAHABİLER isimli kitapda buldum. aynen aktarıyorum.

Bunun sebebi

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

[quote author=Muvahhid link=topic=5179.msg30706#msg30706 date=1243368769]

HZ. AİŞE’NİN MARİYE’YE İFTİRASI

Bir gün Peygamber (s.a.a), küçük çocuğu İbrahim’i kucağına alıp Aişe’nin yanına gelerek şöyle buyurdu: “Aişe! Bak, bu çocuk bana benziyor!”

Aişe şöyle diyor: Ben kıskançlığımdan dolayı şöyle dedim: “Hayır! Size benzer bir yönünü göremiyorum!!” Aişe’nin amacı İbrahim’in annesi ve Aişe’nin kuması olan Mariye’ye iftirada bulunmaktı. Aişe’nin kendisi: “O esnada her kadının içine düşebileceği bir duruma düşmüştüm” diyor.

Ama Allah (c.c), İbrahim ve annesi Mariye’yi, İmam Ali (a.s)’ın eliyle temize çıkardı.”

Hakim Nişaburi bu olayı Müstedrek'te sahih bir hadisle ve Zehebi de, Aişe’nin kendisinden nakletmektedir. Bkz. Müstedrek ve Telhis’i c. 4, s. 39. Müracaat ederseniz çok şaşıracaksınız!

Bu olayı Hakim Nişaburi'de ve İmam Zehebi'de geçtiği gibi yazabilirmisiniz? Bu olayı bir kaç tarihçiden okudum ama siz eksik yazdınız naklettiğiniz kaynakta geçtiği gibi yazınız bizde bu konu hakkında düşülen yanlışlığa dair bir kaç söz yazarız
[/quote]

Zehebinin Tarihul İslamında Geçen

[Mufazzal]

Ynt: HZ.AİŞE VE YANDAŞLARININ KUR’ÂN VE RESULÜN AÇIK NASLARI KARŞISINDAKİ İÇTİHATLARI

OSMAN’I ELEŞTİRMESİ VE ÖLDÜRÜLMESİNİ EMRETMESİ

Bu öyle bir konudur ki hiçbir tarihçi, sire yazarı ve muhaddis için şüphe ortamı bırakmamıştır. Herkes Aişe’nin Osman’ı eleştirdiğini, onun hakkında kötü konuştuğunu ve onu öldürmelerini emrettiğini bilir. Bu konudaki rivayetler tüm müsned ve sünen kitaplarında nakledilmiş ve inkarı imkansız bir konu olarak kabul edilmiştir.

İbn-i Ebi’l-Hadid, Hz. Ali (a.s)’ın: “Ey İnsanlar! Kadınların aklı eksiktir” diye buyurduğu hutbesinin şerhinde şöyle diyor: Her tarih ve sire yazarı şöyle yazmıştır: Aişe Osman’a herkesten daha çok düşmandı. Öyle ki bir gün Peygamber (s.a.a)’in elbiselerinden birini çıkarıp içeri giren herkese şöyle diyordu: “Bu Peygamber (s.a.a)’in gömleğidir, bu gömlek çürümeden Osman Peygamber (s.a.a)’in sünnetini çürüttü.” Şerh-i Nehc’ül-Belağa, İbn-i Ebi’l-Hadid, c. 2, s. 77.

Daha sonra İbn-i Ebi’l-Hadid şöyle diyor: Osman’a ilk olarak Na’sel diye hitap eden Aişe’dir. O şöyle derdi: “Na’sel’i öldürün, Allah onu öldürsün.”

Medaini, el-Cemel adlı kitabında şöyle yazıyor: Osman, öldürüldüğü zaman Aişe Mekke’de idi. Osman’ın öldürüldüğü haberi ona ulaştırıldığında Talha’nın halife olacağı konusunda en küçük bir şüphesi bile yoktu. Bu nedenle şöyle dedi: “Kahrolsun Na’sel!”

Osman öldürülünce Talha Beyt’ul-Malın kilitlerini aldı. Osman’ın evinde bulunan değerli eşyalara da el koydu. Halife olmadığını görünce de onları Hz. Ali’ye teslim etti.

Ebu Mehnef tarihinde şöyle yazıyor: Osman’ın ölüm haberi Mekke’de Aişe’ye ulaşınca, hilafeti dayısı oğlu Talha’ya uyarlamak için hızla Medine’ye doğru yola koyuldu. O yol boyunca şöyle diyordu: “Sahabe Talha’nın hilafete layık olduğunu görmüştür.”

Kays b. Hazim şöyle rivayet eder: Osman’ın öldürüldüğü yıl o, Aişe ile beraber hacca gitmişti. Yol boyunca onun şöyle dediğini duyuyordu: “Talha! Acele et!” Osman’ın ismi geçince de şöyle diyordu: “Allah onu uzaklaştırsın.”

Bir rivayete göre Osman’ın öldürüldüğünü duyunca şöyle dedi: “Allah, onu uzaklaştırdı, günahları onu öldürdü. Allah da onu amelleriyle baş başa bıraktı.”

Şöyle söylerdi: “Ey Kureyş topluluğu! Osman’ın ölümünden dolayı üzülmeyin. Hilafete layık olan tek kişi Talha’dır. Muhacir ve Ensar’ın Hz. Ali (a.s)’a biat ettikleri haberini alır almaz şöyle dedi: Halk mahvoldu! Mahvoldu! Bundan sonra hilafet bir daha Teym evlatlarına dönmeyecektir.”

Sayın okuyucular çok yakında, Aişe’nin, Osman’ın öldürülmesi ve Hz. Ali’ye biat edilmesi konusu çerçevesi içerisindeki söz, tavır ve davranışlarının tümünün İslam Şeriatının, kitap ve sünnetinin açık naslarına, akli ve nakli delillerin aksine ve muhalifine olduğunu anlayacaklardır.