Ben önceleri bırak hanifiliği islamı bile anlayamamış bir insandım adım müslümandı evet ama şimdi anlıyorum ki müslüman olmak zor işmiş adı müslüman değil içi müslüman olmalıymış insanın...atadan ne görürse onu yapar insan felsefesiyle başladım açıldım saçıldım her ortamdaydım ve bunları yaparken hiç utanmazdım :'( hep başkaları ne derdeydim hiç Rabbim ne der demedim.hayatımda ilk defa işten kovuldum.sonra bir iş buldum ama iş görüşmesine gittiğimde 'ya böyle Allah kelamı kullanan adamdan hayır gelmez' dedim.Neticede o işe başladım kısa bir zamn sonra yanıma yetiştirmem için bir arkadaş getirdiler.Öyleydi ki ona dokunamıyordum bile çok gülünçtü eve gidip anneme anne ona dokunmamam için benden kaçıo die anlattığımda dakikalarca gülmüştük.Aradan zamn geçtiğinde dinlediği ağıt tarzı şeyler dikkatimi çekmişti.Ona belli etmeden dinlemeye başladım.Bir gün ona neden bana böyle kötü davranıyorsun konuşmama bile tahammül edemiyorsun yüzüme bakmıyorsun die sorduğumda 'GİT AYNAYA BAK BAKALIM HALİNE BİR BAK YÜZÜNE BAKILACAK HALDEMİSİN ÖNCE İNSAN GİBİ GİYİN SONRA SANA BAKMAMI İSTE ' dedi çok şaşırdım ve ilk defa o çok beğendiğim kıyafetlerimden utandım.ertesi gün biraz daha kpalı giyindim(yakası biraz kapalı ve biraz daha uzun kollu bir bluz giydim).O gün bana islamı anlatmasını ve neden herkesin sanki başka renk yokmuş gibi siyah giyindiğini sordum(Muharrem ayındaydık ve yer halkalı zeynebiyeydi) Bana HZ HUSEYN'i anlattı ağlamaktan gözşerim şişmişti ve pişman olmuştum sonrasında bana öyle kaynaklar ve kitaplar getirdiki hiç uyumadan okuduğumu biliyorum.EVET BEN ONU ALLAH'TAN KISKANMIŞTIM İMANINA AŞIK OLMUŞTUM. kısa bir araştırma döneminden sonra evet başımı kapatacağım demeye başladım.Alkolü bıraktım sureler ezberlemeye başladım.Ve 31 aralık 2010 başımı kapatacağımı söyledim ona ve o bana ne zamn dedi bende biraz daha var dedim ve 'YARINA ÇIKACAĞIN NE MALUM' dedi. Bu söz tokat gibi geldi bana ertesi gün bende siyah bir eşarp bağladım ogün o kadar mutluydum ki kendimi her zamnkinden daha özel hissediyordum.Sonrasında namaz kılmayı öğrenmeye başladım.sonra O kerbelaya ziyarete gitti onunlada sabrı öğrendim geldiğinde beni yani öğrencisini bambaşka görmeliydi ve ben karşısına pardüseli namazını kılan içinde RABB sevgisi olan ve o çok rahatsız olduğu yüksek sesi ve makyajından vazgeçmiş bir şekilde çıktım.
Elhamdulillah şuan çok mutluyum ...RABBİM O'ndan razı olsun...Bana bu güzellikleri gösteren herkese sonsuz şükran borçluyum...
Elhamdulillah şuan çok mutluyum ...RABBİM O'ndan razı olsun...Bana bu güzellikleri gösteren herkese sonsuz şükran borçluyum...
Nasıl Şii oldum 47 - zehra-i betül)
Yorum