İlk halife Ebubekir bin Ebi Kuhafe'nin desteğiyle Suriye'ye yerleşen Yezid bin Ebu Sufyan (ölm. 634),
burada muhteşem ve müreffeh bir hayat sürer.
Yezid'in ölümünden sonra Ömer bin Hattab tarafından Şam valiliğine atanan Yezid'in kardeşi Muaviye bin Ebu Sufyan (ölm. 680)
ise Kisrai bir hayat sürdürmenin yanı sıra, çok mal biriktirerek servet ve zenginliğini aşırı derecede artırır.
Hatırlatmak gerekir ki Şam, asırlardan beri sefahat kenti olmuş, Romalılar, düşkün oldukları bütün sefih safahatları bu kentte icra etmiştir.
Osman bin Affan, iktidarı ele geçirince (644-656)
Mu-aviye, artık bir Bizans hükümdarı gibi davranır, çılgınca israfta bulunur,
uşak ve hizmetçi kullanmada tamamen Bizans'ı taklide koyulur, bazı köy ve çiftlikleri pervasızca mülkiyetine geçirir.(1)
Arapların tarımla uğraşmalarını ve tarla, çiftlik sahibi olmalarını yasaklayan Ömer bin Hattab'ın bu sıkı kuralını bozan ilk kişi Muaviye olmasına rağmen(2)
Ömer, ona hesap sorma cesaretini gösteremez, üstelik ona, aylık bin dinar (altın para) maaş verir ki bu, günümüzün parasıyla külliyatlı bir meblağ tutmaktadır.(3)
KAYNAK;
1- islam Medeniyeti Tarihi, C. 2, s. 25.
2- Neşet Çağatay, islam Tarihi s. 378, TTK Yayınları, Ankara, I993.
3- Şibli Numani, Bütün Yönleriyle Hz. Ömer ve Devlet İdaresi, C. 2, s. 56,
Çağ Yayınları, İstanbul, I979.
Yorum