Bismillahirrahmanirrahim
Hz. Ebu Talib (a.s) ve Hz. Hatice’nin (s.a) vefatlarını başta mevlamız ve sahibiz Hz. İmam Mehdi’ye (a.f), sonra Veliyy-i Emri Müslimin Ayetullah Hamanei’ye, müçtehitlerimize ve bütün müminlere tesliyet arz ediyoruz.
Bu acı münasebetle ilk önce mübarek Ramazan ayında gerçekleşmiş tarihi olayları ardından da müminlerin en üstün annesi Hz. Hatice’nin (s.a) hayatından birkaç kısa kesit aktaracağız.
Mübarek Ramazan Ayındaki Münasebetler
1)-1Ramazan: Osman b. Said’in (r.a) vefatı (Hz. Mehdi’nin (a.f) ilk naibi)
2)-3 Ramazan: Ayetullah Kuddusi’nin (r.a) şehadeti ve Şeyh Müfid’in (r.a) vefat yıldönümü
3)-4 Ramazan: Ayetullah Mirza Haşim Amuli’nin (r.a) vefatı
4)-7 Ramazan: Hz. Ebu Talib’in (a.s) vefatı
5)-8 Ramazan: Tahran’ın ilk Cuma imamı Ayetullah Talikani’nin (r.a) vefatı
6)-9 Ramazan: İkinci mihrab şehidi Ayetullah Medeni’nin (r.a)münafıklar tarafından şehit edilmesi
7)-10 Ramazan: Hz. Hatice’nin (s.a) vefatı (hicretten 3 yıl önce)
8)-12 Ramazan: Resul-i Ekrem (s.a.a) ile Hz. Ali’nin (a.s) kardeşlik akdinin okunduğu yıldönümü
9)-15 Ramazan: İmam Hasan’ın (a.s) kutlu doğumu ve Hz. Müslim b. Akil’in (a.s) İmam Hüseyin (a.s) tarafından Kufe’ye elçi olarak gönderilmesi ve İran’da İkram haftasının başlangıcı
10)-17 Ramazan: Bedir Gazvesinin ve mukaddes Kum kentinde Cemkeran mescidinin tesis yıldönümü
11)-18 Ramazan: Kadir gecelerinin ilk gecesi
12-) 19 Ramazan: Hz. Ali’nin (a.s) mübarek kafasına kılıç darbesi aldığı gece
13)-20 Ramazan: Kadir gecelerinin ikinci gecesi ve İran’da mukaddes savunma haftasının başlangıcı
14)-22 Ramazan: Kadir gecesi
15)-25 Ramazan: Dünya Kudüs Günü
16)-27 Ramazan: Allame Muhammed Bakır Meclisi’nin (r.a) vefatı
17)-Filistinli genç ve çocukların dertlerini paylaşma, yardımlaşma ve dayanışma günü
Hz. Hatice (Selamullahi Aleyha)
Resulullah’ın (s.a.a) fazilet ve kemal mazharı eşi Hz. Hatice-i Kubra (s.a) hicretten 68 yıl önce Mekke’de dünyaya geldi. Babası Huveylid b. Esed, annesi ise Zaide b. Esam kızı Fatıma’dır. Hz Hatice’nin (s.a) anne ve babası birkaç vasıtayla Resul-i Ekrem’in (s.a.a) en büyük ceddi Luvey b. Galib’e ulaşmaktadır. Annesinin annesi “Hale” ise Resulullah’ın ecdadından Abdi Menafa’a yetişmektedir. Netice olarak Hz. Hatice (s.a) hem baba tarafından hem de anne tarafından Resulullah (s.a.a) ile aynı neseptendir. Karanlık cahiliye devrinde bile o yüce hanım “Seyyidetu’n Nisvan” kadınların hanımefendisi ve “Tahire” lakaplarıyla tanınmaktaydı. Hz. Hatice (s.a) öylesine yüce bir kadındı ki Allah Resulü (s.a.a) hakkında buyuruyor ki: “Ey Hatice, Allah senin varlığınla günde kaç defa meleklerine karşı iftihar etmektedir.”
[Tahlili Seyyide Fatıma (s.a); Ali Ekber Babazade, Kum, Daniş ve Edeb yayınları, 8. Baskı, s.1382]
Hz. Ali (a.s) Hz. Ebu Talib (a.s) ve Allah Resul’üne (s.a.a) ilk iman eden yüce kadın Hz. Hatice’nin (s.a) vefatında okuduğu şiir:
Ey gözlerim, o iki eşsiz şahsiyetin ayrılığında gözyaşı akıtınız
Betha topraklarına ve onun emrinin evladına ve ilk namaz kılan yüce kadına
İffetli (o yüce kadın) ki Allah onun hasletlerini temiz kıldı. Mübarek bir kadındır ki adeta Allah faziletleri ona sürmüştür.
Onların musibetleri gökleri ve yerleri karartmıştır.
Bundan böyle geceleri onların hüznünde ve yasında geçireceğim.
[Biharul Envar, c.35, s.143, Divan-i İmam Ali (a.s), s.359 ve Müstedreku Sefinetil Bihar c.4, s.73]
İmam Bakır (a.s) Resul-i Ekrem’den (s.a.a) şöyle nakleder: “Miraç’tan dönmek istediğimde Cebrail’e (a.s) dedim ki “benden bir isteğin var mı?” dedi ki: “isteğim şudur ki Allah’ın ve benim selamımı Hatice’ye (s.a) ilet.” Allah Resulü (s.a.a) Allah-u Teâla ve Cebrail’in (a.s) selamını ilettiğinde onların selamına şöyle cevap verdi: “Şüphesiz ki (onun pak zatı) selamdır, selam ondandır ve onadır ve selam olsun Cebrail’e (a.s)”
[Biharul Envar, c.18, s.385]
Allah Resulü (s.a.a) buyurmuştur: “Cennet kadınlarının en faziletlileri Huveylid kızı Hatice (s.a), Muhammed (s.a.a) kızı Fatıma (s.a), İmran kızı Meryem (s.a) ve Firavun ’un eşi Mezahim kızı Asiye’dir (s.a)”
[Menakibi Emirülmüminin Ali (a.s) c.2, s.186]
Yine bir diğer hadiste Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Cennet, kadınlardan dört tanesini görmeye müştaktır; İmran kızı Meryem (s.a), Firavun’un eşi Mezahim kızı Asiye (s.a), Resulullah’ın (s.a.a) dünya ve ahiretteki eşi Huveylid kızı Hatice (s.a) ve Muhammed’in (s.a.a) kızı Fatıma (s.a).”
[Biharul Envar, c.43, s.53-54, Camiul Ahadis CD’den naklen]
Bu rivayetin benzeri de Emirülmüminin Hz. Ali’den (a.s) nakledilmiştir.
Allame Şerafuddin diyor ki: “Hatice (s.a) 25 yıl Resul-i Ekrem (s.a.a) ile ortak bir yaşam sürdü. Eğer hayatta kalsaydı Allah Resulü (s.a.a) ömrünün sonuna kadar bir başka bir kadınla evlenmezdi.”
Hz. Fatıma (s.a) annesini kaybettiğinde beş yaşlarındaydı. Babasının etrafında pervane gibi dönüp duruyor ve annesini arıyordu. Babasına: ““Babacığım, annem nerde?” diye sordu. O sırada Cebrail (a.s) nazil oldu ve Resulullah’a (s.a.a) şöyle dedi: “Fatıma’ya söyle ki Allah sana selam gönderiyor ve söyle ki Allah buyuruyor annen Hatice (s.a) cennet köşklerinde Asiye ve Meryem ile birlikte yaşıyor.”
[Emaliy-i Şeyh Tusi s.175]
Resul-i Ekrem (s.a.a) ölüm döşeğindeki aziz eşi Hz. Hatice’ye (s.a) şöyle buyurdu: “Hiçbir zaman senden bir kusur görmedim. Elinden gelenin en iyisini ifa ettin. Evimde çok zahmetler ve sıkıntılara katlandın ve bütün varlığını Allah yolunda infak ettin.”
Hz. Hatice (s.a) iffet ve edebinden dolayı hiçbir zaman isteklerini doğrudan Allah Resul’üne (s.a.a) söylemiyordu. İsteklerini genelde bir öneri niteliğinde nihai bir saygıyla Allah Resul’üne (s.a.a) bildiriyordu.
Bunun üzerine Hz. Hatice (s.a) Allah Resul’üne (s.a.a) şöyle arz etti: “Ey Allah’ın Resulü! Senden bir isteğim var. Kızım Fatıma aracılığıyla o isteğimi sana bildirmek istiyorum. Bu isteğimi direk senden istemekten hayâ ediyorum.”
Bu sözlerin ardından Allah Resulü (s.a.a) evden dışarı çıktı. Sonra Hz. Hatice (s.a) kızı Fatıma’yı (s.a) yanına çağırdı ve şöyle buyurdu: “Sevgili yavrum, babana söyle ki annem kabrinden korkuyor. Vahiy indiği sırada üzerine giydiği elbisesini kefen yapıp mezarıma koysun. Hz. Fatıma (s.a) babasının yanına gelerek annesinin isteğini iletti. Allah Resulü’de (s.a.a) o elbiseyi Hz. Hatice’ye (s.a) yolladı. Hz. Fatıma (s.a) elbiseyi annesine verince Hz. Hatice’nin vücudunu tarifsiz bir mutluluk kapladı. Sonrasında ise mutmain bir kalp ve huzur içinde gözlerini fani dünyaya kapattı. Resul-i Ekrem (s.a.a) hüzün dolu kalbiyle Hatice’nin (s.a) kefen, hanut ve gusül işlerine başladı. Hz. Hatice’yi kefenlemek istediğinde Cebrail-i Emin (a.s) nazil oldu ve şöyle dedi: “Ey Allah’ın Resulü, Allah selam söylüyor ve buyuruyor ki Hatice’nin (s.a) kefen işleri bize ait ve onun kefeni cennet kumaşından olacaktır.” Bu haber Allah Resul’ünün (s.a.a) kalbini ferahlattı. Bunun üzerine Allah Resulü (s.a.a) ilk önce verdiği o elbiseyi kefen yaptı ve üzerine de Cebrail’in getirdiği cennet kefenini giydirdi. Sonra yanındaki akraba ve dostlarıyla birlikte Hz. Hatice’nin mübarek cenazesini annesi Hz. Amine’nin de defnedildiği Cennetul Mualla’ya teşyi etti. Orada Hz. Hatice (s.a) için bir kabir hazırlandı, Allah Resulü (s.a.a) kabre indi ve uzandı. Sonra Hz. Hatice’yi o mezara koydu ve üzerini toprakla örttü.
[Hasaisul Fatimiyye; Muhammed Muhammedi Reyşehri, s.264]
Resul-i Ekrem (s.a.a) kalbi imanla dolup taşan biricik eşi hakkında şöyle buyuruyordu: “Hatice öyle (yüce) bir kadındı ki herkes benden yüz çevirdiğinde o bana yöneliyordu, herkes benden kaçıp uzaklaştığında o bana şefkat ve muhabbet gösteriyordu ve herkes davetimi yalanladığında o bana iman ediyor ve beni doğruluyordu. Hayatın zorluklarında bana yardım ediyordu ve servetiyle yardım ediyor ve üzüntüleri kalbimden gideriyordu.”
[Biharul Envar, c.43, s.131]
Allah o yüce kadını hakkıyla tanımayı, yolundan gitmeyi ve geriye bıraktığı değerleri yaşatmayı, ahirette ise şefaatini cümlemize nasip etsin.
Hz. Ebu Talib (a.s) ve Hz. Hatice’nin (s.a) vefatlarını başta mevlamız ve sahibiz Hz. İmam Mehdi’ye (a.f), sonra Veliyy-i Emri Müslimin Ayetullah Hamanei’ye, müçtehitlerimize ve bütün müminlere tesliyet arz ediyoruz.
Bu acı münasebetle ilk önce mübarek Ramazan ayında gerçekleşmiş tarihi olayları ardından da müminlerin en üstün annesi Hz. Hatice’nin (s.a) hayatından birkaç kısa kesit aktaracağız.
Mübarek Ramazan Ayındaki Münasebetler
1)-1Ramazan: Osman b. Said’in (r.a) vefatı (Hz. Mehdi’nin (a.f) ilk naibi)
2)-3 Ramazan: Ayetullah Kuddusi’nin (r.a) şehadeti ve Şeyh Müfid’in (r.a) vefat yıldönümü
3)-4 Ramazan: Ayetullah Mirza Haşim Amuli’nin (r.a) vefatı
4)-7 Ramazan: Hz. Ebu Talib’in (a.s) vefatı
5)-8 Ramazan: Tahran’ın ilk Cuma imamı Ayetullah Talikani’nin (r.a) vefatı
6)-9 Ramazan: İkinci mihrab şehidi Ayetullah Medeni’nin (r.a)münafıklar tarafından şehit edilmesi
7)-10 Ramazan: Hz. Hatice’nin (s.a) vefatı (hicretten 3 yıl önce)
8)-12 Ramazan: Resul-i Ekrem (s.a.a) ile Hz. Ali’nin (a.s) kardeşlik akdinin okunduğu yıldönümü
9)-15 Ramazan: İmam Hasan’ın (a.s) kutlu doğumu ve Hz. Müslim b. Akil’in (a.s) İmam Hüseyin (a.s) tarafından Kufe’ye elçi olarak gönderilmesi ve İran’da İkram haftasının başlangıcı
10)-17 Ramazan: Bedir Gazvesinin ve mukaddes Kum kentinde Cemkeran mescidinin tesis yıldönümü
11)-18 Ramazan: Kadir gecelerinin ilk gecesi
12-) 19 Ramazan: Hz. Ali’nin (a.s) mübarek kafasına kılıç darbesi aldığı gece
13)-20 Ramazan: Kadir gecelerinin ikinci gecesi ve İran’da mukaddes savunma haftasının başlangıcı
14)-22 Ramazan: Kadir gecesi
15)-25 Ramazan: Dünya Kudüs Günü
16)-27 Ramazan: Allame Muhammed Bakır Meclisi’nin (r.a) vefatı
17)-Filistinli genç ve çocukların dertlerini paylaşma, yardımlaşma ve dayanışma günü
Hz. Hatice (Selamullahi Aleyha)
Resulullah’ın (s.a.a) fazilet ve kemal mazharı eşi Hz. Hatice-i Kubra (s.a) hicretten 68 yıl önce Mekke’de dünyaya geldi. Babası Huveylid b. Esed, annesi ise Zaide b. Esam kızı Fatıma’dır. Hz Hatice’nin (s.a) anne ve babası birkaç vasıtayla Resul-i Ekrem’in (s.a.a) en büyük ceddi Luvey b. Galib’e ulaşmaktadır. Annesinin annesi “Hale” ise Resulullah’ın ecdadından Abdi Menafa’a yetişmektedir. Netice olarak Hz. Hatice (s.a) hem baba tarafından hem de anne tarafından Resulullah (s.a.a) ile aynı neseptendir. Karanlık cahiliye devrinde bile o yüce hanım “Seyyidetu’n Nisvan” kadınların hanımefendisi ve “Tahire” lakaplarıyla tanınmaktaydı. Hz. Hatice (s.a) öylesine yüce bir kadındı ki Allah Resulü (s.a.a) hakkında buyuruyor ki: “Ey Hatice, Allah senin varlığınla günde kaç defa meleklerine karşı iftihar etmektedir.”
[Tahlili Seyyide Fatıma (s.a); Ali Ekber Babazade, Kum, Daniş ve Edeb yayınları, 8. Baskı, s.1382]
Hz. Ali (a.s) Hz. Ebu Talib (a.s) ve Allah Resul’üne (s.a.a) ilk iman eden yüce kadın Hz. Hatice’nin (s.a) vefatında okuduğu şiir:
Ey gözlerim, o iki eşsiz şahsiyetin ayrılığında gözyaşı akıtınız
Betha topraklarına ve onun emrinin evladına ve ilk namaz kılan yüce kadına
İffetli (o yüce kadın) ki Allah onun hasletlerini temiz kıldı. Mübarek bir kadındır ki adeta Allah faziletleri ona sürmüştür.
Onların musibetleri gökleri ve yerleri karartmıştır.
Bundan böyle geceleri onların hüznünde ve yasında geçireceğim.
[Biharul Envar, c.35, s.143, Divan-i İmam Ali (a.s), s.359 ve Müstedreku Sefinetil Bihar c.4, s.73]
İmam Bakır (a.s) Resul-i Ekrem’den (s.a.a) şöyle nakleder: “Miraç’tan dönmek istediğimde Cebrail’e (a.s) dedim ki “benden bir isteğin var mı?” dedi ki: “isteğim şudur ki Allah’ın ve benim selamımı Hatice’ye (s.a) ilet.” Allah Resulü (s.a.a) Allah-u Teâla ve Cebrail’in (a.s) selamını ilettiğinde onların selamına şöyle cevap verdi: “Şüphesiz ki (onun pak zatı) selamdır, selam ondandır ve onadır ve selam olsun Cebrail’e (a.s)”
[Biharul Envar, c.18, s.385]
Allah Resulü (s.a.a) buyurmuştur: “Cennet kadınlarının en faziletlileri Huveylid kızı Hatice (s.a), Muhammed (s.a.a) kızı Fatıma (s.a), İmran kızı Meryem (s.a) ve Firavun ’un eşi Mezahim kızı Asiye’dir (s.a)”
[Menakibi Emirülmüminin Ali (a.s) c.2, s.186]
Yine bir diğer hadiste Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Cennet, kadınlardan dört tanesini görmeye müştaktır; İmran kızı Meryem (s.a), Firavun’un eşi Mezahim kızı Asiye (s.a), Resulullah’ın (s.a.a) dünya ve ahiretteki eşi Huveylid kızı Hatice (s.a) ve Muhammed’in (s.a.a) kızı Fatıma (s.a).”
[Biharul Envar, c.43, s.53-54, Camiul Ahadis CD’den naklen]
Bu rivayetin benzeri de Emirülmüminin Hz. Ali’den (a.s) nakledilmiştir.
Allame Şerafuddin diyor ki: “Hatice (s.a) 25 yıl Resul-i Ekrem (s.a.a) ile ortak bir yaşam sürdü. Eğer hayatta kalsaydı Allah Resulü (s.a.a) ömrünün sonuna kadar bir başka bir kadınla evlenmezdi.”
Hz. Fatıma (s.a) annesini kaybettiğinde beş yaşlarındaydı. Babasının etrafında pervane gibi dönüp duruyor ve annesini arıyordu. Babasına: ““Babacığım, annem nerde?” diye sordu. O sırada Cebrail (a.s) nazil oldu ve Resulullah’a (s.a.a) şöyle dedi: “Fatıma’ya söyle ki Allah sana selam gönderiyor ve söyle ki Allah buyuruyor annen Hatice (s.a) cennet köşklerinde Asiye ve Meryem ile birlikte yaşıyor.”
[Emaliy-i Şeyh Tusi s.175]
Resul-i Ekrem (s.a.a) ölüm döşeğindeki aziz eşi Hz. Hatice’ye (s.a) şöyle buyurdu: “Hiçbir zaman senden bir kusur görmedim. Elinden gelenin en iyisini ifa ettin. Evimde çok zahmetler ve sıkıntılara katlandın ve bütün varlığını Allah yolunda infak ettin.”
Hz. Hatice (s.a) iffet ve edebinden dolayı hiçbir zaman isteklerini doğrudan Allah Resul’üne (s.a.a) söylemiyordu. İsteklerini genelde bir öneri niteliğinde nihai bir saygıyla Allah Resul’üne (s.a.a) bildiriyordu.
Bunun üzerine Hz. Hatice (s.a) Allah Resul’üne (s.a.a) şöyle arz etti: “Ey Allah’ın Resulü! Senden bir isteğim var. Kızım Fatıma aracılığıyla o isteğimi sana bildirmek istiyorum. Bu isteğimi direk senden istemekten hayâ ediyorum.”
Bu sözlerin ardından Allah Resulü (s.a.a) evden dışarı çıktı. Sonra Hz. Hatice (s.a) kızı Fatıma’yı (s.a) yanına çağırdı ve şöyle buyurdu: “Sevgili yavrum, babana söyle ki annem kabrinden korkuyor. Vahiy indiği sırada üzerine giydiği elbisesini kefen yapıp mezarıma koysun. Hz. Fatıma (s.a) babasının yanına gelerek annesinin isteğini iletti. Allah Resulü’de (s.a.a) o elbiseyi Hz. Hatice’ye (s.a) yolladı. Hz. Fatıma (s.a) elbiseyi annesine verince Hz. Hatice’nin vücudunu tarifsiz bir mutluluk kapladı. Sonrasında ise mutmain bir kalp ve huzur içinde gözlerini fani dünyaya kapattı. Resul-i Ekrem (s.a.a) hüzün dolu kalbiyle Hatice’nin (s.a) kefen, hanut ve gusül işlerine başladı. Hz. Hatice’yi kefenlemek istediğinde Cebrail-i Emin (a.s) nazil oldu ve şöyle dedi: “Ey Allah’ın Resulü, Allah selam söylüyor ve buyuruyor ki Hatice’nin (s.a) kefen işleri bize ait ve onun kefeni cennet kumaşından olacaktır.” Bu haber Allah Resul’ünün (s.a.a) kalbini ferahlattı. Bunun üzerine Allah Resulü (s.a.a) ilk önce verdiği o elbiseyi kefen yaptı ve üzerine de Cebrail’in getirdiği cennet kefenini giydirdi. Sonra yanındaki akraba ve dostlarıyla birlikte Hz. Hatice’nin mübarek cenazesini annesi Hz. Amine’nin de defnedildiği Cennetul Mualla’ya teşyi etti. Orada Hz. Hatice (s.a) için bir kabir hazırlandı, Allah Resulü (s.a.a) kabre indi ve uzandı. Sonra Hz. Hatice’yi o mezara koydu ve üzerini toprakla örttü.
[Hasaisul Fatimiyye; Muhammed Muhammedi Reyşehri, s.264]
Resul-i Ekrem (s.a.a) kalbi imanla dolup taşan biricik eşi hakkında şöyle buyuruyordu: “Hatice öyle (yüce) bir kadındı ki herkes benden yüz çevirdiğinde o bana yöneliyordu, herkes benden kaçıp uzaklaştığında o bana şefkat ve muhabbet gösteriyordu ve herkes davetimi yalanladığında o bana iman ediyor ve beni doğruluyordu. Hayatın zorluklarında bana yardım ediyordu ve servetiyle yardım ediyor ve üzüntüleri kalbimden gideriyordu.”
[Biharul Envar, c.43, s.131]
Allah o yüce kadını hakkıyla tanımayı, yolundan gitmeyi ve geriye bıraktığı değerleri yaşatmayı, ahirette ise şefaatini cümlemize nasip etsin.
Yorum