Şehitlerin Rabbinin adıyla
kerbela ne acılar biriktirdin yüreğinin derinliklerinde
zeynebin gözyaşları var kumlarının her bir tanesinde
eyy kerbelada esen rüzgar ...
esmedin mi ağıt ağıt huseyn şehit olurken
okşamadın mı huseynin yaralı boynunu zehra misali..
öpmedinmi o boğazdan resul misali...
ey kerbelada esen rüzgar!
esmedin mi ayaz ayaz yezitlerin kalbinde
görmedin mi rugeyyenin gözyaşlarını
babasını ararken o korkmuş titrek sesleri karışmadı mi senin sesine
götürmedin mi rugeyyenin gözyaşlarını ceddi muhammed‘e...
ey bulutlar...
dolup dolup boşalmadınız mı o kanlı sahraya...
zehir zehir yağmadınız mı
abbası oklayan kafirlerin üzerine..
eyy fırat..
biliyorum utandın o berrak suyundan o gün...
huseyn evlatları susuzluktan yanarken...
biliyorum kurumak istedin belki de
ali asgerin o kurumuş dudaklari gibi...
ve utandın o gün suyundan
o gül gibi çocuklar susuzluktan ağlarken....
ey fırat…
abbas’ın delinen tulumundan senin gözyaşlarındı fışkıran
derler ki..gökte melekler ağladı o gün
sanki kan damlıyordu bulutların gözlerinden
her yer günlerce kan revan...
fırat bile kan rengiydi o gün...
hangi taşı kaldırsan kan akıyordu altından....
kuşların kanatları kırık...
ne güneş doğmak istiyor ne yıldızlar parlıyordu...
eyy kerbela...
muhammed‘in ciğerparesiydi o gün kanı akıtılan
gökyüzünden kan damlıyormuş çok mu...?!
fatıman‘ın kara bağladığı gündü o gün
güneş kararmış batmak istiyormuş çok mu..?!
ey kerbela..
ey yüreklerin matemgahı ..
ey o yas gülünün yapraklarının döküldüğü yer...
ey o yüce nurun rabbi...
o‘nun gelişiyle bu gamı yüreklerimizden gider...
peygamberinin kızının oğlunu bize göster...
merhametinin hakki için ey merhametlilerin en merhametlisi....
fatma gök