Bir sabah yine korkuyla uyandım.Ama hala o durumdan nasıl sağ çıktığımı bilmiyordum.Evet biraz hatırlamaya çalışayım;
İsrailler yine gelmişti.Bizim gibilerini öldürmek için... Anlamıyorum bizden ne istiyorlar.Ama ben biliyorum ki onlar çok gaddar biriler.Çünkü benim o küçücük kardeşime nasıl kıydılar!Nasıl! Hatırlamaya devam edeyim:
Evet.Annem, babam, kardeşim Oğuz, diğeri Fatma ve ben Zehra.Uyuyorduk.Annem ile babam odasındaydı.Yanında ise küçük kardeşim Oğuz.Ben ile Fatma ise odada uyuyorduk.Biliyordum.Biliyordum yine bir can yanacak.Yine bir ciğer gidecek.Ama ama bunu bilmiyordum.O vefat edenin annem babam ve kardeşim Oğuz olacağını .Nasılda mermiler yağdı evimize.O sesler Oğuz` un o bağırış sesi hiç çıkmaz mı?Şu kulaklarımdan.Niye kıydılar ki ona çok küçük diye mi?Yoksa onlar gibi acımasız biri değil diye mi? Daha 3 haftalık çocuğa niye kıydılar.Mermi sesleridurunca hemen baktım.Fatma sağ mı?Evet sağ.Hemen koşa koşa babam ve annemin bir de o küçük kardeşimin bulunduğu odaya girdim.Kardeşim uyuyor muydu?Kardeşimin bu mermi sesleriyle hiç mi uyanmaz?Yanına biraz daha gideyim ki anlıyım ne var ne yok.Ama ama o no yoksa o kan mı?Evet bu kan!Oğuz!Oğuz kalk!Anne!Baba!Kalkın hadi kalkın!Yoksa siz hayır siz ölmüş olamazsınız!O da ne mermiler bu mermiler hiç mi susmaz?Hiç mi?En iysi annemi babamı ve biricik Oğuz`umu gömeyim.Ah anne ah!Ben ne yaparım sizsiz.Gömme işi bitmişti.Zehra çaresiz kardeşiyle tek kalmıştı.Ama ne yapacağını bilmiyordu.En iyisi bu anıları bir deftere yazmalıydı.Yazmalıydı ki bu anıları okuyanlar.O İsrailler milletinin ne kadar zalim olduğunu bilsin.Zehra en çok neye sevinirdi.Biliyor musunuz?Annesi ve babası namaz kıldıktan hemen sonra ölmüşler.Babası önceden ona söylemişti ki;
-"Kızım abdestli ölen bir kişiye şehit sevabı yazılıyor.Ayrıca cennete de gidiyor." demiş.Zaten Oğuz`da küçük olduğu için o da cennete gidiyor."Peki bunları bildiğim halde neden üzüleyim ki diyede kendini ve Fatma`yı avutmaya çalışıyor.Bunların hepsini yazdı. Yazarken bu sırada arkadaşı Zeynep geldi.O sırada yine mermi yağdı.Zehra`nın ise son sözü şuydu:
-"EŞHEDÜ EN LA İLAHE İLLALLH VE EŞHEDÜ ENNE MUHAMMEDEN ABDUHU VE RESÜLÜHÜ." dedi ve o da öldü.O günden sonra bu defterin içindeki anılar kitap haline geldi.Zehra ve ailesinin dramını hiç kimse unutamadı.Malesef İsrail zülum etmeye devam ediyor.Çevre ülkeler ise buna kulak tıkıyor.İşte bu filistinlilerin sadece bir tane hihayesi...
Bizim hikayemizde burada bitti.Bu dramı ben arlarında savaşlları olan masum halkın sesini duyrmak için yazdım.Lütfen bu sese siz de kulak verin!Sizde.
http://www.canim.net/hikaye/10231-.html
İsrailler yine gelmişti.Bizim gibilerini öldürmek için... Anlamıyorum bizden ne istiyorlar.Ama ben biliyorum ki onlar çok gaddar biriler.Çünkü benim o küçücük kardeşime nasıl kıydılar!Nasıl! Hatırlamaya devam edeyim:
Evet.Annem, babam, kardeşim Oğuz, diğeri Fatma ve ben Zehra.Uyuyorduk.Annem ile babam odasındaydı.Yanında ise küçük kardeşim Oğuz.Ben ile Fatma ise odada uyuyorduk.Biliyordum.Biliyordum yine bir can yanacak.Yine bir ciğer gidecek.Ama ama bunu bilmiyordum.O vefat edenin annem babam ve kardeşim Oğuz olacağını .Nasılda mermiler yağdı evimize.O sesler Oğuz` un o bağırış sesi hiç çıkmaz mı?Şu kulaklarımdan.Niye kıydılar ki ona çok küçük diye mi?Yoksa onlar gibi acımasız biri değil diye mi? Daha 3 haftalık çocuğa niye kıydılar.Mermi sesleridurunca hemen baktım.Fatma sağ mı?Evet sağ.Hemen koşa koşa babam ve annemin bir de o küçük kardeşimin bulunduğu odaya girdim.Kardeşim uyuyor muydu?Kardeşimin bu mermi sesleriyle hiç mi uyanmaz?Yanına biraz daha gideyim ki anlıyım ne var ne yok.Ama ama o no yoksa o kan mı?Evet bu kan!Oğuz!Oğuz kalk!Anne!Baba!Kalkın hadi kalkın!Yoksa siz hayır siz ölmüş olamazsınız!O da ne mermiler bu mermiler hiç mi susmaz?Hiç mi?En iysi annemi babamı ve biricik Oğuz`umu gömeyim.Ah anne ah!Ben ne yaparım sizsiz.Gömme işi bitmişti.Zehra çaresiz kardeşiyle tek kalmıştı.Ama ne yapacağını bilmiyordu.En iyisi bu anıları bir deftere yazmalıydı.Yazmalıydı ki bu anıları okuyanlar.O İsrailler milletinin ne kadar zalim olduğunu bilsin.Zehra en çok neye sevinirdi.Biliyor musunuz?Annesi ve babası namaz kıldıktan hemen sonra ölmüşler.Babası önceden ona söylemişti ki;
-"Kızım abdestli ölen bir kişiye şehit sevabı yazılıyor.Ayrıca cennete de gidiyor." demiş.Zaten Oğuz`da küçük olduğu için o da cennete gidiyor."Peki bunları bildiğim halde neden üzüleyim ki diyede kendini ve Fatma`yı avutmaya çalışıyor.Bunların hepsini yazdı. Yazarken bu sırada arkadaşı Zeynep geldi.O sırada yine mermi yağdı.Zehra`nın ise son sözü şuydu:
-"EŞHEDÜ EN LA İLAHE İLLALLH VE EŞHEDÜ ENNE MUHAMMEDEN ABDUHU VE RESÜLÜHÜ." dedi ve o da öldü.O günden sonra bu defterin içindeki anılar kitap haline geldi.Zehra ve ailesinin dramını hiç kimse unutamadı.Malesef İsrail zülum etmeye devam ediyor.Çevre ülkeler ise buna kulak tıkıyor.İşte bu filistinlilerin sadece bir tane hihayesi...
Bizim hikayemizde burada bitti.Bu dramı ben arlarında savaşlları olan masum halkın sesini duyrmak için yazdım.Lütfen bu sese siz de kulak verin!Sizde.
http://www.canim.net/hikaye/10231-.html
Yorum