İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

MEŞLUL DUASI


Günahından Dolayı Cezalandırılan Gencin Duası

Bu dua kef'amî'nin kitaplarından ve “muhecu'd-deavat kitabın-dan nakledilmiştir. Bu duayı emirulmüminin hz. ali (a.s), babasına karşı işlediği günah ve sitemden dolayı felç olan bir gence öğretmiştir. Genç bu duayı okuduktan sonra rüya aleminde resulullah'ın (s.a.a) gelip elini onun bedenine sürdüğünü ve “allah'ın ism-i a'zamını gözet; senin işin hayırla sonuçlanacaktır" buyurduğunu görüyor. uykudan uyanınca iyileştiğini ve vücudunun sapasağlam olduğunu görüyor; bu dua şöyledir:

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ يا ذَا الْجَلالِ وَالاِْكرامِ يا حَىُّ يا قَيّوُمُ يا حَىُّ لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ، يا هُوَ يا مَنْ لا يَعْلَمُ ما هُوَ وَلا كَيْفَ هُوَ وَلا حَيْثُ هُوَ اِلاّ هُوَ، يا ذَا المُلْكِ وَالْمَلَكوُتِ يا ذَا الْعِزَّةِ وَالْجَبَروُتِ، يا مَلِكُ يا قُدُّوسُ، يا سَلامُ يا مُؤْمِنُ يا مُهَيْمِنُ يا عَزيزُ يا جَبّارُ يا مُتَكَبِّرُ يا خالِقُ يا بارِئُ يا مصوّر يا مُفيدُ يا مُدَبِّرُ يا شَديدُ يا مُبْدِئُ يا مُعيدُ يا مُبيدُ يا وَدُودُ يا* مَحْمُودُ يا مَعْبوُدُ يا بَعيدُ يا قَريبُ يا مجيب يا رقيب يا حَسيبُ يا بَديعُ يا رَفيعُ يا منيعٌ يا سَميعُ يا عَليمُ يا حَليمُ يا كَريمُ يا حَكيمُ يا قَديمُ يا عَلِىُّ يا عَظيمُ يا حَنّانُ يا مَنّانُ يا دَيّانُ يا مُسْتَعانُ يا جَليلُ يا جَميلُ يا وَكيلُ يا كفَيلُ يا مُقيلُ يا مُنيلُ يا نَبيلُ يا دَليلُ يا هادى يا بادى يا اَوَّلُ يا اخِرُ يا ظاهِرُ يا باطِنُ يا قآئِمُ يا دآئِمُ يا عالِمُ يا حاكِمُ يا قاضى يا عادِلُ يا فاصِلُ يا واصِلُ يا طاهِرُ يا مُطَهِّرُ يا قادِرُ يا مُقْتَدِرُ يا كَبيرُ يا مُتَكَبِّرُ يا واحِدُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يوُلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ صاحِبَةٌ وَلا كانَ مَعَهُ وَزيرٌ، وَلاَ اتَّخَذَ مَعَهُ مُشيراً، وَلاَ احْتاجَ اِلى ظَهير وَلا كانَ مَعَهُ مِنْ اِلـه غَيْرُهُ، لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ فَتَعالَيْتَ عَمّا يَقُولُ الظّالِمُونَ عُلُوّاً كَبيراً، يا عَلِىُّ يا شامِخُ يا باذِخُ يا فَتّاحُ يا نَفّاحُ يا مُرْتاحُ يا مُفَرِّجُ يا ناصِرُ يا مُنْتَصِرُ يا مُدْرِكُ يا مُهْلِكُ يا مُنْتَقِمُ يا باعِثُ يا وارِثُ يا طالِبُ يا غالِبُ يا مَنْ لا يَفُوتُهُ هارِبٌ، يا تَوّابُ يا اَوّابُ يا وَهّابُ يا مُسَبِّبَ الاَْسْبابِ يا مُفَتِّحَ الاَْبْوابِ يا مَنْ حَيْثُ ما دُعِىَ اَجابَ، يا طَهُورُ يا شَكُورُ يا عَفُوُّ يا غَفُورُ يا نُورَ النُّورِ يا مُدَبِّرَ الاُْموُرِ يا لَطيفُ يا خَبيرُ يا مُجيرُ يا مُنيرُ يا بَصيرُ يا كَبيرُ يا وِتْرُ يا فَرْدُ يا اَبَدُ يا سَنَدُ يا صَمَدُ، يا كافى يا شافى يا وافى يا مُعافى يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ يا مُتَكَرِّمُ يا مُتَفَرِّدُ، يا مَنْ عَلا فَقَهَرَ، يا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ، يا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ، يا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ، يا مَنْ عُصِىَ فَغَفَرَ، يا مَنْ لا يَحْويهِ الْفِكَرُ وَلا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ، وَلا يَخْفى عَلَيْهِ اَثَرٌ، يا رازِقَ الْبَشَرِ يا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَر، يا عالِىَ الْمَكانِ يا شَديدَ الاَْرْكانِ يا مُبَدِّلَ الزَّمانِ يا قابِلَ الْقُرْبانِ يا ذَا الْمَنِّ وَالاِْحْسانِ يا ذَا الْعِزَّةِ وَالسُّلْطانِ يا رَحيمُ يا مَنْ هُوَ كُلِّ يَوُم فى شَاْن يا مَنْ لا يَشْغَلُهُ شَاْنٌ عَنْ شَاْن، يا عَظيمَ الشَّأنِ يا مَنْ هُوَ بِكُلِّ مَكان، يا سامِعَ الاَْصْواتِ يا مُجيبَ* الدَّعَواتِ يا مُنْجِحَ الطَّلِباتِ يا قاضِىَ الْحاجاتِ يا مُنْزِلَ الْبَرَكاتِ يا راحِمَ الْعَبَراتِ يا مُقيلَ الْعَثَراتِ يا كاشِفَ الْكُرُباتِ يا وَلِىَّ الْحَسَناتِ يا رافِعَ الدَّرَجاتِ يا مُؤْتِىَ السُّؤْلاتِ يا مُحْيِىَ الاَْمْواتِ يا جامِعَ الشَّتاتِ يا مُطَّلِعاً عَلَى النِّيّاتِ يا رادَّ ما قَدْ فاتَ يا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الاَْصْواتُ يا مَنْ لا تُضْجِرُهُ الْمَسْأَلاتُ وَلا تَغْشاهُ الظُّلُماتُ، يا نُورَ الاَْرْضِ والسِّماواتِ يا سابِغَ النِّعَمِ يا دافِعَ النِّقَمِ، يا بارِئَ النَّسَمِ يا جامِعَ الاُْمَمِ يا شافِىَ السَّقَمِ يا خالِقَ النُّورِ وَالظُّلَمِ يا ذَا الْجُودِ وَالْكَرَمِ يا مَنْ لا يَطَأُ عَرْشَهٌ قَدَمٌ، يا اَجْوَدَ الاَْجْوَدينَ يا اَكْرَمَ الاَْكْرَمينَ يا اَسْمَعَ السّامِعينَ يا اَبْصَرَ النّاظِرينَ يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ يا اَمانَ الْخائِفينَ يا ظَهْرَ اللاّجينَ يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ يا غايَةَ الطّالِبينَ يا صاحِبَ كُلِّ غَريب يا مُؤنِسَ كُلِ وَحيد، يا مَلْجَاَ كُلِّ طَريد يا مَاْوى كُلِّ شَريد يا حافِظَ كُلِّ ضآلَّة، يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ، يا رازِقَ الّطِفْلِ الصَّغيرِ يا جابِرَ الْعَظْمِ الْكَسيرِ يا فاكَّ كُلِّ اَسير، يا مُغْنِىَ الْبآئِسِ الْفَقيرِ، يا عِصْمَةَ الْخائِفِ الْمُسْتَجيرِ، يا مَنْ لَهُ التَّدْبيرُ وَالتَّقْديرُ يا مِنَ الْعَسيرُ عَلَيْهِ سَهْلٌ يَسيرٌ، يا مَنْ لا يَحْتاجُ اِلى تَفْسير، يا مَنْ هُوَ عَلى كُلِّ شْيء قَديرُ يا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَْيء خَبيرٌ يا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَْيء بَصيرٌ، يا مُرْسِلَ الرِّياحِ يا فالِقَ الاِْصْباحِ يا باعِثَ الاَْرْواحِ يا ذَا الْجُودِ وَالسَّماحِ يا مَنْ بِيَدِهِ كُلُّ مِفْتاح، يا سامِعَ كُلِّ صَوْت يا سابِقَ كُلِّ فَوْت يا مُحْيِىَ كُلِّ نَفْس بَعْدَ المَوْتِ، يا عُدَّتى فى شِدَّتى يا حافِظىِ فى غُرْبَتى يا مُؤنِسى فى وَحْدَتى يا وَلِيّى فى نِعْمَتى يا كَهْفى حينَ تُعْيينِى الْمَذاهِبُ وَتُسَلِّمُنىِ الاَْقارِبُ وَيَخْذُلُنى كُلُّ صاحِب، يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، يا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، يا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، يا كَهْفَ مَنْ لا كَهْفَ لَهُ، يا كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ، يا رُكُنَ مَنْ لا رُكْنَ لَهُ، يا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ، يا جارَ مَنْ لا جارَ لَهُ، يا جارِىَ اللَّصيقَ، يا رُكْنِىَ الَْوثيقَ، يا اِلـهى بِالتَّحْقيقِ، يا رَبَّ الْبَيْتِ الْعَتيقِ، يا شَفيقُ يا رَفيقُ فُكَّنى مِنْ حَلَقِ الْمَضيقِ، وَاصْرِفْ عَنّى كُلَّ هَمٍّ وَغَمٍّ وَ* ضيق، وَاكْفِنى شَرَّ ما لا اُطيقُ، وَاَعِنّى عَلى ما اُطيقُ، يا رآدَّ يُوسُفَ عَلى يَعْقُوبَ، يا كاشِفَ ضُرِّ اَيُّوبَ، يا غافِرَ ذَنْبِ داوُدَ، يا رافِعَ عيسَى بْنِ مَرْيَمَ وَ مُنْجِيَهُ مِنْ اَيْدِى الْيَهوُدِ، يا مُجيبَ نِدآءِ يُونٌسَ فِى الظُّلُماتِ، يا مُصْطَفِىَ مُوسى بِالْكَلِماتِ، يا مَنْ غَفَرَ لاِدَمَ خَطيـئَتَهُ وَرَفَعَ اِدْريسَ مَكاناً عَلِيّاً بِرَحْمَتِهِ، يا مَنْ نَجّى نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ، يا مَنْ اَهْلَكَ عاداً الاْوُلى وَثَمُودَ فَما اَبْقى وَقَوْمَ نوُح مِنْ قَبْلُ اِنَّهُمْ كانُوا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغى، وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوى يا مَنْ دَمَّرَ عَلى قَوْمِ لوُط وَدَمْدَمَ عَلى قَوْمِ شُعَيْب، يا مَنِ اتَّخَذَ اِبْراهيمَ خَليلاً، يا مَنِ اتَّخَذَ مُوسى كَليماً وَاتَّخَذَ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ حَبيباً، يا مُؤْتِىَ لُقْمانَ الْحِكْمَةَ وَالْواهِبَ لِسُلَيْمانَ مُلْكاً لا يَنْبَغى لاَِحَد مِنْ بَعْدِهِ، يا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَيْنِ عَلَى الْمُلُوكِ الْجَبابِرَةِ، يا مَنْ اَعْطَى الْخِضْرَ الْحَيوةَ، وَرَدَّ لِيٌوشَعَ بْنِ نوُن الشَّمْسَ بَعْدَ غرُوُبِها يا مَنْ رَبَطَ عَلى قَلْبِ اُمِّ مُوسى وَاَحْصَنَ فَرْجَ مَرْيَمَ ابْنَتِ عِمْرانَ، يا مَنْ حَصَّنَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيّا مِنَ الذَّنْبِ وَسَكَّنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ، يا مَنْ بَشَّرَ زَكَرِيّا بِيَحْيى، يا مَنْ فَدا اِسْماعيلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْح عَظيم، يا مَنْ قَبِلَ قُرْبانَ هابيلَ وَجَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلى قابيلَ، يا هازِمَ الاَْحْزابِ لُِمحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّدِ وَ عَلى جَميعِ الْمُرْسَلينَ وَمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَاَهْلِ طاعَتِكَ اَجْمَعينَ، وَاَسْأَلُكَ بِكُلِّ مَسْأَلَة سَأَلَكَ بِها اَحَدٌ مِمَّنْ رَضيتَ عَنْهُ، فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الاِْجابَةِ يا اَللهُ يا اَللهُ يا اَللهُ، يا رَحْمنُ يا رَحمنُ يا رَحْمنُ، يا رَحيمُ يا رَحيمُ يا رَحيمُ، يا ذَا الْجَلالِ وَالاِْكُرامِ يا ذَا الْجَلالِ وَ الاِْكْرامِ يا ذَا الْجَلالِ وَالاِْكْرامِ، بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ اَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْم سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ اَوْ اَنْزَلْتَهُ فى شَْيء مِنْ كُتُبِكَ اَوِ اسْتَأثَرْتَ بِهِ فِى عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، وَبِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ، وَبِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ، وَبِما لَوْ اَنَّ ما فِى الاَْرْضِ مِنْ شَجَرَة اَقْلامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ اَبْحُر ما نَفِدَتْ كَلِماتُ اللهِ اِنَّ اللهَ عَزيزٌ* حَكيمٌ وَ اَسْأَلُكَ بِاَسْمآئِكَ الْحُسْنَى الَّتى نَعَتَّها فى كِتابِكَ فَقُلْتَ وَللهِ الاَْسْمآءُ الْحُسْنى فَادْعوُهُ بِها، وَقُلْتَ اُدْعُونى اَسْتَجِبْ لَكُمْ،وَقُلْتَ وَاِذا سَأَلَكَ عِبادى عَنّى فَانّى قَريبٌ اُجيبُ دَعْوَةَ الدّاعِ اِذا دَعانِ، وَقُلْتَ يا عِبادِىَ الّذَينَ اَسْرَفوُا عَلى اَنْفُسِهِمْ لا تَقْظَوُا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ اِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ، وَاَنَا اَسْاَلُكَ يا اِلـهى وَاَدْعُوكَ يا رَبِّ وَاَرْجُوكَ يا سَيِّدى وَاَطْمَعُ فى اِجابَتى يا مَوْلاىَ كَما وَعَدْتَنى، وَقَدْ دَعَوْتُكَ كَما اَمَرْتَنى فَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ يا كَريمُ، وَالْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعالَمينَ وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ اَجْمَعينَ.

"Allah'ım! ben senin “bismillahirrahmanirrahim" ismin hürmetine senden diliyorum; ey yücelik ve ikram sahibi, ey diri ve varlıkları ayakta tutan, ey kendisinden başka ilâh olmayan diri, ya hu, ey kendisinden başka kimse “hu"nun ne demek, nasıl, nerede, hangi nitelikte olduğunu bilmeyen; ey saltanat ve melekut sahibi, ey izzet ve iktidar sahibi, ey -alemin- padişahı, ey bütün kusurlardan münezzeh, ey selametlik veren, ey gözetip kontrol eden, ey izzet ve kudret sahibi, ey azametli, ey yaratan, ey var eden, ey şekillendiren, ey yarar veren, ey düzen veren, ey şiddetli olan, ey icat eden, ey varlıkların mercii, ey -zalimleri- helak eden, ey iyilerin dostu, ey övülmüş, ey ma'bud, ey -herkesten- uzak, ey -herkese- yakın, ey kabul eden, ey gözeten, ey hesaba çeken, ey icat eden, ey -makamı- yüce, ey mevkisi yüksek, ey duyan, ey bilen, ey halim, ey kerim, ey hekim, ey kadim, ey ulu, ey azim, ey şefkatli, ey nimet veren, ey mükafat veren, ey yardım dilenilen,

Ey yücelik sahibi, ey cemal sahibi, ey vekil, ey yeten, ey sürçmeleri bağışlayan, ey nimet ulaştıran, ey azamet sahibi zat, ey yol gösteren, ey hidayet eden, ey her şeyin başlangıcı, ey evvel, ey ahir, ey zahir, ey batın, ey ayakta duran (müstakil) tutan, ey sürekli, ey alim, ey hakim, ey yargılayan, ey adil, ey herkesten ayrı, ey herkes ve her şeyle birlikte olan, ey tertemiz, ey tertemiz eden, ey her şeye gücü yeten, ey iktidar sahibi, ey büyük, ey azamet sahibi, ey yegane, ey tek, ey ihtiyaçsız, ey doğurmayan ve doğrulmayan ve hiçbir şey o'nun dengi olmayan, -ey- eşi ve kendisiyle birlikte yardımcısı olmayan ve kendisine müşavir tutmayan, bir desteğe ihtiyacı olmayan ve kendisinden başka ilâh bulunmayan; senden başka ilâh yoktur; sen zalimlerin söylediklerinden çok yüce ve büyüksün, ulusun. ey yüce, ey makamı yüksek, ey şanı yüce, ey (müşkülleri) açan halleden, ey çok bağışta bulunan, ey rahatlatan ve dinlendiren! ey yardım eden, ey zalime karşı gelen, ey imdada yetişen, ey helak eden,

Ey intikam alan, ey ölüleri dirilten, ey -insanlardan sonra âlemin- vârisi olan, ey talep eden, ey galip olan, ey kendisinden hiç kimse kaçamayan, ey tevbeleri kabul eden, ey inleyenlerin imdadına koşan, ey çok bağışlayan, ey sebepleri yaratan, ey -kapalı- kapıları açan, ey nerede çağrılırsa icabet eden, ey tertemiz, ey şükredenlere nimet veren, ey affeden, ey bağışlayan, ey nurun nuru, ey işleri düzene koyan, ey şefkatli, ey -her şeyden haberdar olan, ey sığınak veren, ey aydınlatan, ey basiret sahibi, ey destek veren, ey yüce, ey yegane, ey tek, ey ebedi, ey dayanak, ey ihtiyaçsız, ey yeten, ey şifa veren, ey vefâ eden, ey afiyet veren, ey ihsan eden, ey iyilik yapan, ey nimet veren, ey üstün, ey yüce, ey tek olan, ey yüce olup kahreden, ey malik olup güç yetiren, ey gizli olup her şeyden haberi olan, ey ibadet edilip mükafat veren, ey kendisine karşı günah işlenip bağışlayan, ey düşünceler kendisini ihata etmeyen, hiçbir göz kendisini göremeyen ve hiçbir şey kendisine gizli kalmayan, ey beşere rızık veren, ey bütün kaderleri takdir eden, ey makamı yüce olan, ey erkanı sağlam olan, ey zamanı değiştiren, ey kurbanı kabul eden, ey nimet ve ihsan sahibi, ey izzet ve saltanat sahibi, ey rahim ve ey rahman, ey her gün bir işte olan, ey hiçbir şey kendisini başka bir şeyden alıkoymayan, ey şanı yüce, ey her yerde hazır olan, ey bütün sesleri duyan, ey duaları kabul eden, ey talepleri yerine getiren, ey hacetleri reva eden, ey bereketleri indiren, ey gözyaşlarına acıyan, ey sürçmeleri affeden, ey sıkıntıları gideren,

Ey iyiliklerin dostu, ey dereceleri yükselten, ey istekleri veren, ey ölüleri dirilten, ey dağınıkları bir araya toplayan, ey niyetlerden haberdar olan, ey geçip gideni geri getiren, ey sesler kendisine karışmayan, ey istekler kendisini usandırmayan ve karanlıklar kendisini örtmeyen, ey yerin ve göklerin nuru, ey nimetleri veren, ey ıstırapları gideren, ey insanları yaratan, ey ümmetleri bir araya toplayan, ey dertlere şifa veren, ey nur ve karanlıkları yaratan, ey bağış ve ihsan sahibi, ey arşına hiçbir adım ulaşmayan, ey cömertlerin en cömerdi, ey bağışta bulunanların en fazla bağışta bulunanı, ey duyanların en iyi duyanı, ey görenlerin en iyi göreni, ey kendisine sığınanları koruyan, ey korkanların güveni, ey sığınanların desteği, ey müminlerin dostu, ey yardım isteyenlerin imdadına koşan, ey talep edenlerin maksadı, ey bütün gariplerin arkadaşı, ey bütün yalnızların munisi, ey avarelerin sığınağı, ey kaçanlara yer veren, ey bütün kaybolanları koruyan, ey yaşlı ihtiyarlara merhamet eden, ey küçük bebeğe rızık veren, ey kırılmış kemiği onaran, ey bütün esirleri kurtaran, ey fakir zavallıları zenginleştiren, ey korkup sığınanların koruyucusu,

Ey tedbir ve takdir sahibi, ey zorlar kendisine çok kolay olan, ey açıklamaya ihtiyacı olmayan, ey her şeye kadir olan, ey her şeyden haberi olan, ey her şeyi gören, ey rüzgarları gönderen, ey sabahları yaran, ey ruhları -diriltip mezarlardan- dışarı çıkaran, ey bağış ve ikram sahibi, ey bütün -hacetlerin- anahtarları elinde olan, ey bütün sesleri duyan, ey geçip giden hey şeyden önce olan, ey bütün canları ölümlerinden sonra dirilten, ey zor durumumda hazırlığım, ey gurbet (yalnızlık) zamanımda koruyucum, ey yalnızlık zamanımda can yoldaşım, ey nimetli zamanımda velinimetim, ey bütün yollar beni aciz bıraktığı (yüzüme kapandığı), akrabalarım beni olayların kucağına teslim ettiği ve arkadaşlarım yardımlarını esirgeyerek beni yalnız bıraktığı zaman sığınağım, ey desteği olmayanların desteği, ey dayanağı bulunmayanların dayanağı, ey birikimi olmayanların birikimi, ey sığınağı olmayanların sığınağı, ey koruyucusu olmayanların koruyucusu, ey hazinesi olmayanların hazinesi, ey dayanağı olmayanların dayanağı,

Ey imdada koşacak kimsesi olmayanların imdadı, ey komşusu olmayanların komşusu, ey sürekli yanımda olan komşum, ey sağlam dayanağım, ey yakin üzere benim ilâhım, ey çok eski ka'be'nin rabbi, ey şefkatli, ey arkadaş! beni olayların zor zincirlerinden kurtar, benden bütün gam ve kederleri, fakirlik ve yoksulluğu gider, beni karşısında gücüm olmayan şerden koru ve gücüm yeten şeyde de bana yardım et; ey yusuf'u yakub'a döndüren, ey eyyub'un dert ve acısını gideren, ey davud'un hatasını affeden, ey İsa b. meryem'i yükseltip yahudilerin elinden kurtaran, ey -denizin- karanlıklarında yunus'un nidasına icabet eden, ey musa'yı -vahiy- kelimelerini almak için seçen, ey adem'in hatasını bağışlayan ve İdris'i rahmetiyle yüce makama yükselten, ey nuh'u boğulmaktan kurtaran, ey ilk ad kavmini ve onun peşinden semud kavmini helak edip onların hiçbirini sağ bırakmayan, daha fazla zalim ve isyancı olup heveslerine uyan nuh kavmini ad ve semud kavminden önce helak eden, ey lut kavmini yok eden ve şuayb kavmine öfkelenip kahreden, ey İbrahim'i kendisine halil eden, ey musa'yı kendisiyle konuşmak için seçen, ey muhammed'i -allah'ın salatı onun ve bütün ehl-i beyt'inin üzerine olsun- kendisine habip kılan, ey lokman'a hikmet veren, süleyman'a ondan sonra kimsenin layık olmadığı bir saltanat veren, ey zorba padişahlar karşısında zulkarneyn'e yardım eden, ey hızır'a hayat veren, yuşa b. nun için güneşi battıktan sonra geri çeviren, ey musa'nın annesinin kalbine ilgi yerleştiren ve İmran kızı meryem'in rahmini temiz kılan, ey zekeriya oğlu yahya'yı günahtan koruyan,

Ey Musa'nın -kardeşi ve kavmine karşı- öfkesini yatıştıran, ey zekeriyya'ya yahya'yı müjdeleyen, ey büyük bir kurbanlığı fidye vererek İsmail'i kurban kesilmekten kurtaran, ey habil'in kurbanını kabul eden ve kabil'in üzerine laneti kılan, ey muhammed -allah'ın salatı onun ve ehl-i beyt'inin üzerine olsun- fethi için orduları yenilgiye uğratan! muhammed ve ehl-i beyt'ine, bütün peygamberlere, mukarreb meleklere ve sana itaat eden herkese salat eyle; senden, senin kendisinden razı olduğun bir kişinin senden istediği ve onları kabul etmeyi kendine kesin kıldığın bütün şeyleri istiyorum;

Ey Allah, ey Allah, ey Allah, ey rahman, ey rahman, ey rahman, ey rahim, ey rahim, ey rahim, ey yücelik ve ikram sahibi, ey yücelik ve ikram sahibi, ey yücelik ve ikram sahibi; onun (yücelik ve ikramın) hürmetine, onun hürmetine, onun hürmetine, onun hürmetine, onun hürmetine, onun hürmetine, onun hürmetine; kendini isimlendirdiğin veya kitaplarından birinde indirdiğin ya da kendi yanındaki gayb ilminde kendine mahsus kıldığın bütün isimlerin, arşının izzetli makamları, kitabının rahmetinin nihayeti ve “yeryüzünde bulunan ağaçlar kalem olsa, deniz(ler) de (mürekkep olsa), arkasından yedi deniz (daha gelip) ona yardım etse de (allâh'ın kelimeleri yazılsa), yine (bunlar tükenir), Allâh'ın kelimeleri tükenmez. allâh öyle üstündür, öyle hikmet sâhibidir" -buyruğunun- hürmetine senden istiyorum. kitabında vasıflandırıp “en güzel isimler allâh'ındır. o halde o'na o (güzel isim)lerle du'â edin", dediğin ve “çağırın beni icabet edeyim size" dediğin ve “kullarım, sana benden sorar(lar)sa (söyle): ben (onlara) yakınım. dua eden, bana dua ettiği zaman onun duasına karşılık veririm", dediğin ve “de ki: "ey nefislerine karşı aşırı giden kullarım, allah'ın rahmetinden umut kesmeyin. allâh bütün günahları bağışlar. çünkü o, çok bağışlayan, çok esirgeyendir" dediğin güzel isimlerin hürmetine senden istiyorum. allah'ım! ben senden istiyorum, ya rabbi sana dua ediyorum, ey efendim! sana ümit besliyorum ve ey mevlam, duamı kabul etmene tamah ediyorum. çünkü sen bana vaat ettin ve ben emrettiğin gibi dua ettim; o halde benim hakkımda sana yakışır bir şekilde davran ey kerim; hamd alemlerin rabbi allah'a mahsustur. allah'ın salatı muhammed ve onun tertemiz ehl-i beyt'inin üzerine olsun."

Sonra kendi hacetlerini iste; inşaallah kabul olunur. “mehcu'd-deavat" kitabının rivayetine göre bu duanın ancak taharetli olarak okunacağı bildirilmiştir.

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

YESTEŞİR İSMİYLE BİLİNEN DUA


Seyyid b. tavus “mehcu'd-deavat" adlı kitabında hz. emirulmü-minin ali aleyhi's-selâm'dan şöyle naklediyor: “bu duayı bana hz. resulullah sallâ'llâhu aleyhi ve alih, öğretti ve ister zorlukta olsun ister rahat-lıkta, bütün hallerde onu okumamı, kendimden sonraki imama da öğ-retmemi ve allah teala'yı mulakat edinceye kadar hayatım boyunca onu terk etmememi emretti ve buyurdu ki: ey ali! her sabah ve akşam arşın hazinelerinden bir hazine olan bu duayı oku."
bu arada ubey b. ka'b, resulullah'tan (s.a.a) bu duânın faziletini bildirmesini rica edince resulullah bu duanın sayısız sevabından bazı-larını zikretti. İsteyenler daha geniş bilgi için söz konusu kitaba müra-caat edebilirler. dua şöyledir:

بِسمِ اللهِ الرَحمنِ الرَحِيمِ

اَلْحَمْدُ للهِ الَذى لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ الْمُدَبِرُّ بِلا وَزير وَلا خَلْق مِنْ عِبادِهِ يَسْتَشيرُ، الاَْوَّلُ غَيْرُ مَوْصُوف (مَصْرُوف)، وَالْباقى بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ، الْعَظيمُ الرُّبُوبِيَّةِ، نُورُ السَّماواتِ وَالاَْرَضينَ وَفاطِرُهُما وَمُبْتَدِعُهُما بِغَيْرِ* عَمَد خَلَقَهُما وَفَتَقَهُما، فَتْقاً فَقامَتِ السَّماواتُ طآئِعات بِاَمْرِهِ وَاسْتَقَرَّتِ الاَْرضَوُنَ (الاَْرْضِ) بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ، ثُمَّ عَلا رَبُّنا فِى السَماواتِ الْعُلى اَلَّرحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، لَهُ ما فِى السَّماواتِ وَما فِى الاَْرْضِ وَما بَيْنَهُما وَما تَحْتَ الثَّرى، فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّكَ اَنْتَ اللهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ، وَلا واضِعَ لِما رَفَعْتَ، وَلا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ، وَلا مُذِلَّ لِمَنْ اَعْزَزْتَ، وَلا مانِعَ لِما اَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِىَ لِما مَنَعْتَ،
وَاَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ كُنْتَ اِذْ لَمْ تَكُنْ سَمآءٌ مَبْنِيَّةٌ وَلا اَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ وَلا شَمْسٌ مُضيـئَةٌ وَلا لَيْلٌ مُظْلِمٌ، وَلا نَهارٌ مُضيـىءٌ، وَلا بَحْرٌ لُجِّىٌّ وَلا جَبَلٌ راس، وَلا نَجْمٌ سار، وَلا قَمَرٌ مُنيرٌ، وَلا ريحٌ تَهُبُّ، وَلا سَحابٌ يَسْكُبُ، وَلا بَرْقٌ يَلْمَعُ، وَلا رَعْدٌ يُسَبِّحُ، وَلا رُوحٌ تَنَفَّسُ، وَلا طآئِرٌ يَطيرُ، وَلا نارٌ تَتَوَقَّدُ، وَلا مآءٌ يَطَّرِدُ كُنْتَ قَبْلَ كُلِّ شَْيء وَكَوَّنْتَ كُلَّ شَْيء وَقَدَرْتَ عَلى كُلِّ شَْيء وَابْتَدَعْتَ كُلَّ شَْيء وَاَغْنَيْتَ وَاَفْقَرْتَ وَ اَمَتَّ وَاَحْيَيْتَ وَاَضْحَكْتَ وَاَبْكَيْتَ وَعَلَى الْعَرشِ اسْتَوَيْتَ فَتَبارَكْتَ يا اَللهُ وَ تَعالَيْتَ، اَنْتَ اللهُ الَّذى لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ الْخَلاّقُ الْمُعينُ (الْعَليمُ) اَمْرُكَ غالِبٌ وَعِلْمُكَ نافِذٌ، وَكَيْدُكَ غَريبٌ، وَوَعْدُكَ صادِقٌ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ وَحُكْمُكَ عَدْلٌ، وَكَلامُكَ هُدىً، وَوَحْيُكَ نوُرٌ، وَرَحْمَتُكَ واسِعَةٌ، وَعَفْوُكَ عَظيمٌ، وَفَضْلُكَ كَثيرٌ، وَعَطاؤُكَ جَزيلٌ، وَحَبْلُكَ مَتينٌ، وَاِمْكانُكَ عَتيدٌ، وَجارُكَ عَزيزٌ، وَبَاْسُكَ شَديدٌ، وَمَكْرُكَ مَكيدٌ، اَنْتَ يا رَبِ مَوْضِعُ كُلِّ شَكْوى حاضِرُ كُلِّ مَلاَء وَشاهِدُ كُلِّ نَجْوى، مُنْتَهى كُلِّ حاجَة مُفَرِّجُ كُلِّ حُزْن (حَزين) غِنى كُلِّ مِسْكين حِصْنُ كُلِّ هارِب اَمانُ كُلِّ خآئِف، حْرِزُ الضُّعَفآءِ كَنْزُ الْفُقَرآءِ، مُفَرِّجُ الْغَمّآءِ مُعينُ الصّالِحينَ، ذلِكَ اللهُ رَبُّنا لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ، تَكْفى مِنْ عِبادِكَ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ وَاَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِكَ وَتَضَرَّعَ اِلَيْكَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ ناصِرُ، مَنِ انْتَصَرَ بِكَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَكَ، جَبّارُ الْجَبابِرَةِ، عَظيمُ الْعُظَمآءِ كَبيرُ الْكُبَرآءِ، سَيِّدُ السّاداتِ مُوْلَى الْمَوالى صَريخُ* الْمُسْتَصْرِخينَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَكْروُبينَ، مُجيبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ اَسْمَعُ السّامِعينَ اَبْصَرُ النّاظِرينَ اَحْكَمُ الْحاكِمينَ اَسْرَعُ الْحاسِبينَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ خَيْرُ الغافِرينَ، قاضى حَوآئِج الْمُؤْمِنينَ مُغيثُ الصّالِحينَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمينَ، اَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الَْمخْلوُقُ وَاَنْتَ الْمالِكُ وَاَنَا الْمَمْلوُكُ وَاَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْعَبْدُ وَاَنْتَ الرّازِقُ وَاَنَا الْمَرْزُوقُ وَاَنْتَ الْمُعْطى وَاَنَا السّآئِلُ وَاَنْتَ الْجَوادُ وَاَنَا الْبَخيلُ، وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَنَا الضَّعيفُ وَاَنْتَ الْعَزيزُ وَاَنَا الذَّليلُ، وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقيرُ، وَاَنْتَ السَّيِّدُ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَنَا الْمُسـيئُ وَاَنْتَ الْعالِمُ وَاَنَا الْجاهِلُ، وَاَنْتَ الْحَليمُ وَاَنَا الْعَجُولُ، وَاَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَنَا الْمَرْحُومُ، وَاَنْتَ الْمُعافى وَاَنَا الْمُبْتَلى، وَاَنْتَ الُْمجيبُ وَاَنَا الْمُضْطَرُّ، وَاَنَا اَشْهَدُ بِانَّكَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ الْمُعْطى عِبادَكَ بِلا سُؤال، وَاَشْهَدُ بَاِنَّكَ اَنْتَ اللهُ الْواحِدُ الاَْحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَاِلَيْكَ الْمَصيرُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ وَاغْفِرْ لى ذُنُوبى وَاسْتُرْ عَلَىَّ عيُوُبى وَافْتَحْ لى مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَرِزْقاً واسِعاً يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَالْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَحَسْبُنَا اللهُ وَنْعِمَ الْوَكيلُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ.*


Bismillahirrahmanirrahim

"Bütün övgüler allah'a mahsustur; o allah'a ki, o'ndan başka ilâh yoktur. saltanat sahibidir, haktır, apaçıktır, bir veziri olmaksızın, kullarından bir kimseyle istişare etmeksizin tedbir edendir. vasfedilmeyen ilktir, mahlukat fani olduktan sonra bâki kalacak olandır, rububiyeti yücedir, göklerin ve yerlerin nurudur, bir dayanağı olmaksızın onları yaratan ve yoktan varedendir. onları yarattı ve onları birbirlerinden ayırdı. sonra gökler o'nun emrine itaata durdular ve yerler kazıklarıyla suyun üzerinde istikrar buldular. sonra rahman olan rabbimiz yüce göklere ve arşa (tüm varlık alemine) kudret ve hakimiyeti ile ihata etti. göklerde, yerde, onların arasında ve yerin altında ne varsa hepsi o'nundur.

Şehadet ederim ki, şüphesiz sensin allah, senin düşürdüğünü kimse yüceltemez ve senin yücelttiğini kimse düşüremez. senin zelil ettiğini kimse aziz kılamaz ve senin aziz kıldığını kimse zelil edemez. senin verdiğne kimse engel olamaz ve senin menettiğine kimse veremez.
sen allah'sın, senden başka ilâh yoktur. henüz dikilen bir gök, serilen bir yer, nur saçan bir güneş, karanlık bir gece, aydın bir gündüz, engin bir deniz, yüce bir dağ, hareket eden bir yıldız, aydınlık saçan bir ay, esen bir rüzgar, yağmur yağdıran bir bulut, ışık saçan bir şimşek, tesbih eden gök gürültüsü, nefes çeken bir can, uçan bir kuş, alevlenen bir ateş, akıp giden bir su yokken sen vardın. sen herşeyden önce vardın. her şeyi sen var ettin. her şeye kudreti yeten sensin. her şeyi yokken var eden sensin. zengin ve fakir yapan sensin. öldürüp dirilten sensin.

Güldürüp ağlatan sensin. arşa sulta kurdun. sen azimsin, sen yücesin ey Allah.
sen öyle bir allah'sın ki, senden başka ilâh yoktur. sen yaratan ve yardım edensin. senin emrin galiptir. senin ilmin geçerlidir. senin tedbirin eşsizdir. senin vaadın sadıktır. senin sözün haktır. senin hükmün adalettir. senin sözün hidayettir. senin vahyin nurdur. senin rahmetin geniştir. senin affın büyüktür. senin fazlın çoktur. senin bahşişin çok büyüktür. senin ipin (vesilen) sağlamdır. halk için imkan ve yardımın hazırdır. sana yakın olan azizdir. senin azabın şiddetlidir. senin mekr ve muahezen şiddetlidir.

Sensin ey rabbim her şikayetin mercii, her toplulukta hazır, her fısıldayışın şahidi, her hacetin nihayet, her hüznün gidericisi, her fakirin zenginliği, her kaçanın kalesi, her korkanın güveni, zayıfların pusulası, fakirlerin hazinesi, hüzünlülerin kederini gideren ve salihlerin yardımcısı.
böyledir rabbimiz allah, o'ndan başka ilâh yoktur. kullarından sana tevekkül edene sen yetensin. sana sığınana ve sana yalvarana yardım edensin. sana sarılanın tutanağısın, senden mağfiret dileyenin günahlarını bağışlarsın, zorbaları kahredicisin, azametlilerin azametlisisin, büyüklerin büyüğüsün, efendilerin efendisisin, mevlaların mevlasısın, imdada çağıranların imdadına koşansın, üzüntülülere şenlik ve esenlik verensin, zorda kalanların çağrısına icabet edensin, en iyi işiten ve en iyi görensin, hükmedenlerin en iyi hükmedenisin, en çabuk hesaba çekensin, merhametlilerin en merhametlisisin, bağışlayanların en hayırlısısın, müminlere hacetlerini verensin, salihlerin yardımcısısın.

Sen Allah'sın, senden başka ilâh yoktur. alemlerin rabbisin. sen yaratansın ve ben yaratılan; sen maliksin ve ben memluk (temellük edilen); sen rabsin ve ben kul; sen rızık verensin ve ben rızıklanan; sen bağışta bulunansın ve ben isteyen, sen cömertsin ve ben ise cimri; sen güçlüsün ve ben zayıf; sen azizsin ve ben zelil; sen gânisin ve ben fakir; sen efendisin ve ben köle; sen bağışlayansın ve ben günahkâr; sen âlimsin ve ben cahil; sen hilim sahibisin ve ben acele eden; sen merhamet edensin ve ben merhamet edilen; sen afiyet verensin ve ben mübtela; sen icabet edensin ve ben zorda kalıp seni çağıran.
şehadet ederim ki sen allah'sın, senden başka ilâh yoktur, istemeksizin kullarına ihsan edensin.

Şehadet ederim ki yegane allah sensin, yeganesin, eşsizsin, ihtiyaçsızsın, teksin, dönüş sanadır. allah'ın rahmet ve selamı muhammed ve onun tertemiz ehl-i beyt'ine olsun.
(ey rabbim) günahlarımı bağışla, ayıplarımı ört, kendi katından benim için geniş bir rahmet ve rızık kapısı aç; ey merhametlilerin en merhametlisi. tüm övgüler alemlerin rabbi olan allah'a mahsustur. allah bize yeter, ne güzel sahiptir o. güç ve kuvvet ancak yücelik ve azamet sahibi allah'ladır."

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

[center][size=13pt][b]HZ. ALİ'NİN (A.S) MANZUM MÜNACATI


(Sahife-i Aleviyye'den naklen)

[color=blue] [color=blue]

بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ
لَكَ الْحَمْدُ يا ذَا الْجُودِ وَالَْمجْدِ وَالْعُلى تَبارَكْتَ تُعْطي مَنْ تَشاءُ وَتَمْنَعُ
اِلـهي وَخَلاّقي وَحِرْزي وَمَوْئِلي اِلَيْكَ لَدى الاِْعْسارِ وَالْيُسْرِ اَفْزَعُ
اِلـهي لَئِنْ جَلَّتْ وَجَمَّتْ خَطيئَتى فَعَفْوُكَ عَنْ ذَنْبي اَجَلُّ وَاَوْسَعُ
اِلـهي تَرى حالي وَفَقْري وَفاقَتي وَاَنْتَ مُناجاتي الخَفِيَّةَ تَسْمَعُ
اِلـهي فَلا تَقْطَعْ رَجائي وَلا تُزِغْ فُؤادي فَلي في سَيْبِ جُودِكَ مَطْمَعٌ
اِلـهي لَئِنْ خَيَّبْتَني اَوْ طَرَدْتَني فَمَنْ ذَا اَّلذي اَرْجُو وَمَنْ ذا اُشَفِّعُ
اِلـهي اَجِرْني مِنْ عَذابِكَ اِنَّني اَسيرٌ ذَليلٌ خائِفٌ لَكَ اَخْضَعُ
اِلـهي فَآنِسْني بِتَلْقِينِ حُجَّتي اِذا كانَ لي في الْقَبْرِ مَثْوَىً وَمَضْجَعٌ
اِلـهي لَئِنْ عَذَّبْتَني اَلْفَ حِجَّة فَحَبْلُ رَجائي مِنْكَ لا يَتَقَطَّعُ
اِلـهي اَذِقْني طَعْمَ عَفْوِكَ يَوْمَ لا بَنُونَ وَلا مالٌ هُنا لِكَ يَنْفَعُ
اِلـهي لَئِنْ لَمْ تَرْعَني كُنْتُ ضائِعاً وَاِنْ كُنْتَ تَرْعاني فَلَسْتُ اُضَيَّعُ
اِلـهي إذا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَيْرِ مُحْسِن فَمَنْ لِمُسيء بِالهَوى يَتَمَتَّعُ
اِلـهي لَئِنْ فَرَّطْتُ فِي طَلَبِ التُّقى فَها اَنَا اِثْرَ الْعَفْوِ اَقْفُو وَاَتْبَعُ
اِلـهي لَئِنْ اَخْطاْتُ جَهْلاً فَطالَما رَجَوْتُكَ حَتّى قيلَ ما هُوَ يَجْزَعُ
اِلـهي ذُنُوبي بَذَّتِ الطَّوْدَ وَاْعتَلَتْ وَصَفْحُكَ عَنْ ذَنْبي اَجَلُّ وَاَرْفَعُ
اِلـهي يُنَحّي ذِكْرُ طَوْلِكَ لَوْعَتي وَذِكْرُ الْخَطايَا الْعَيْنَ مِنّي يُدَمِّعُ
اِلـهي اَقِلْني عَثْرَتي وَامْحُ حَوْبَتي فَاِنّي مُقِرٌّ خائِفٌ مُتَضَرِّعٌ
اِلـهي اَنِلْني مِنْك رَوْحاً وَراحَةً فَلَسْتُ سِوى اَبْوابِ فَضْلِكَ اَقْرَعُ
اِلـهي لَئِنْ اَقْصَيْتَني اَوْ اَهَنْتَني فَما حيلَتي يا رَبِّ اَمْ كَيْفَ اَصْنَعُ
اِلـهي حَليفُ الْحُبِّ في اللَّيْلِ ساهِرٌ يُناجي وَيَدْعُو وَالْمُغَفَّلُ يَهْجَعُ*
اِلـهي وَهذَا الْخَلْقُ ما بَيْنَ نائِم وَمُنْتَبه في لَيْلَهِ يَتَضَرَّعُ
وكُلُّهُمْ يَرجُو نَوالَكَ راجِياً لِرَحْمَتِكَ الْعُظْمى وَفِي الْخُلْدِ يَطْمَعُ
اِلـهي يُمَنّيني رَجائِي سَلامَةً وَقُبْحُ خَطيئاتِي عَلَيَّ يُشَنِّعُ
اِلـهي فَاِنْ تَعْفُو فَعَفْوُكَ مُنْقِذي وَاِلاّ فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ اُصْرَعُ
اِلـهي بِحَقِّ الْهاشِميِّ مُحَمَّد وَحُرْمَةِ اَطْْهار هُمُ لَكَ خُضَّعٌ
اِلـهي بِحَقِّ الْمُصْطَفى وَابْنِ عَمِّهِ وَحُرْمَةِ اَبْرار هُمُ لَكَ خُشَّعٌ
اِلـهي فَاَنْشِرْني عَلى دينِ اَحْمَد مُنيباً تَقِيّاً قانِتاً لَكَ اَخْضَعُ
وَلا تَحْرِمْني يا اِلـهي وَسَيِّدي شَفاعَتَهُ الْكُبْرى فَذاكَ الْمُشَفَّعُ
وَصلِّ عَلَيْهِمْ ما دَعاكَ مُوَحِّدٌ وَناجاكَ اَخْيارٌ بِبابِكَ رُكَّعٌ

Bismillahirrahmanirrahim

Hamd sanadır ey bağış, ihsan ve yüce makam sahibi
yücesin sen, bağışta bulunursun dilediğine; vermezsin istediğine
Allah'ım! ey beni yaratan, ey koruyucum, sığınağım
zorlukta, kolaylıkta ve her durumumda sensin ağlayıp yalvardığım
Allah'ım! günahlarım büyüdüyse, biriktiyse eğer
senin, benim günahlarımı bağışlaman daha geniş ve büyüktür
Allah'ım! nefsimin isteklerine itaat ettiysem ben eğer
şimdi de bahçende pişmanlık diliyorum
Allah'ım! görüyorsun halimi, fakirlik ve yoksulluğumu
duyuyorsun sen gizli yaptığım raz-u niyazımı
Allah'ım! ümidimi kesme ve ümitsizlikle karartma kalbimi
senin sonsuz bağışına göz diktim ben
Allah'ım! beni ümitsizliğe düşürürsen veya katından kovarsan
kime ümit besleyeyim ve kimi sana şefaatçi getireyim
Allah'ım! azabından koru beni, sığınak ver
ben tutsağım, zelilim, korkuyorum, huzurunda huşu içindeyim
Allah'ım! öğret bana huzur bulup ünsiyet kuracağım bir hüccet
o anda ki kabrim benim yatağım ve aşiyanem olacak
Allah'ım! eğer beni bin yıl azaplandıracak da olsan
yine ümit bağım kopmaz senden
Allah'ım! tattır bana affının şirinliğini o günde ki,
olmaz malın faydası ve evlatların
Allah'ım! lütfünle halime riayet etmezsen olurum helak
lütfünle riayet etsen halimi hiçbir zaman olmam helak
Allah'ım! İyi kullarından başkasını affetmezsen eğer
heveslerine uyan günahkarları bağışlayan olur mu meğer
Allah'ım! takva yolunda kusur ettiysem eğer
şimdi senin sonsuz aff ve bağışlamanı izliyorum
Allah'ım! cehaletle ve bilinçsizlikle günah işlediysem eğer
ne kadar korkusuzdur diyecekleri kadar ümit etmiştim rahmetini
Allah'ım! günahlarım yüce dağlardan daha büyüktür, yüksektir
fakat senin günahlarımı bağışlaman daha büyük ve yücedir
Allah'ım! senin lütfünü anmak huzur verir perişanlığıma
hata ve günahlarımı anmak da ağlatır gözlerimi
Allah'ım! geç sürçmelerimden, sil günahlarımı
ben günahlarımı ikrar ediyor, ondan koruyor, katına nale ediyorum
Allah'ım! kendi katından bana huzur ve rahatlık ver
çünkü ben senin kerem kapından başka bir kapı çalmıyorum
Allah'ım! eğer beni kerem kapından kovup zelil etsen
bu durumda nedir çarem, ben ne yaparım?!
Allah'ım! sana şevk besleyen bütün gece uyanıktır,
münacat ve dua eder, ama gafiller sabaha kadar uykudadır
Allah'ım! bu zayıf kulların uykuyla uyanıklık arasında
senin katına çok fazla tazarru ve nalan olur
Allah'ım! herkes göz dikmiş senin ihsanını ümit ederler
sonsuz rahmetini ve ebedi cennetine tamah ederler
Allah'ım! senin lütfuna ümidim, beni selametlikle müjdeliyor
amellerimin çirkinliği beni rüsvalık ve kınamaya itiyor
Allah'ım! eğer beni affedersen, affın kurtarır beni
yoksa helak edici günahla olurum helak
Allah'ım! haşimi peygamber muhammed'in hakkı için
huzurunda huşu eden tertemiz kullarının hürmeti için
Allah'ım! mustafa'nın ve amcası oğlunun hakkı için
huzurunda baş eğen iyi kullarının hürmeti için
Allah'ım! ahmed'in dini üzere eyle mahşur,
katına nala, tövbe ederek, takva ve tevazu ile geleyim
Allah'ım! mahrum etme beni, ey ilâhım ve efendim
peygamberinin şefaat-i kübrasından, kabul olur şefaati
Allah'ım! eyle salat ona ve ehl-i beyt'ine mudam
salih kullar katına münacat ve rüku ettikçe her zaman.

[color=teal]Yine hz. ali'den (a.s) "sahife-i aleviye"de "ya samie'd-dua" ibaresiyle başlayan başka bir manzum münacat da nakledilmiştir. özet olarak kaydedilen bu münacat zor kelimeler içerdiği için biz burada ona değinmiyoruz

.

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

HZ. ALİ’NİN (A.S) NAMAZI


Şeyh ve seyyid İmam sadık'tan (a.s) şöyle rivayet etmişlerdir: “Sizden her kim dört rekât emirulmüminin hz. ali'nin (a.s) namazını kılacak olursa anadan doğduğu gün gibi günahlardan dışarı çıkar ve hacetleri reva olur. -hz. ali'nin (a.s) namazı şöyle kılınır: Her rekâtta bir defa fatiha suresi ve elli defa İhlas suresi okunur. namazdan son-ra hz. ali'nin (a.s) tesbihi olan şu dua okunur:

سُبْحانَ مَنْ لا تَبيدُ مَعالِمُهُ سُبْحانَ مَنْ لا تَنْقُصُ خَزائنُهُ سُبْحانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا يَنْفَدُ ما عِنْدَهُ سُبحانَ مَنْ لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحانَ مَنْ لا يُشارِكُ اَحَداً فى اَمْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا اِلـهَ غَيْرُهُ.

"Münezzehtir nişaneleri yok olup gitmeyen allah, münezzehtir hazi-neleri eksilmeyen allah, münezzehtir iftiharları yok olmayan allah, mü-nezzehtir yanındaki -hayır ve nimetler- tükenmeyen allah, münezzehtir -saltanat- süresi bitmeyen, kesilmeyen allah, münezzehtir işinde hiç kim-se ortak olmayan allah, münezzehtir kendisinden başka ilâh olmayan al-lah."

Sonra dua ederek şöyle de:

يا مَنْ عَفا عَنِ السَّيِئاتِ وَلَمْ يُجازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَكَ يا اَللهُ، نَفْسى نَفْسى اَنَا عَبْدُكَ يا سَيِّْداهُ اَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ يا رَبّاهُ اِلـهى بِكَيْنُونَتِكَ يا اَمَلاهُ يا رَحْماناهُ يا غِياثاهُ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حيلَةَ لَهُ يا مُنتَهى رَغْبَتاهُ يا مُجْرِيَ الدَّمِ في عُرُوقي يا سَيِّداهُ يا مالِكاهُ اَيا هُوَ اَيا هُوَ يا رَبّاهُ، عَبْدُكَ عبدك لا حيلَةَ لي وَلا غِنى بي عَنْ نَفسْي وَلا اَسْتَطيعُ لَها ضَرّاً وَلا نَفْعاً وَلا اَجِدُ مَنْ اُصانِعُهُ تَقَطَّعَتْ اَسْبابُ الْخَدائِعِ عَنّي وَاضْمَحَلَّ كُلُّ مَظْنُون عّنى اَفْرَدَنِى الدَّهْرُ اِلَيْكَ فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هذَا الْمَقامَ، يا اِلـهى بِعِلْمِكَ كانَ هذا كُلُّهُ فَكَيْفَ اَنْتَ صانِعٌ بي وَلَيْتَ شِعْري كَيْفَ تَقُولُ لِدُعائي اَتَقُولُ نَعْمَ اَمْ تَقُولُ لا، فَاِنْ قُلْتَ لافَيا وَيْلى يا وَيْلى يا* ويْلى يا عَوْلى يا عَوْلى يا عَوْلى يا شِقْوَتى يا شِقْوَتى يا شِقْوَتى يا ذُلّي يا ذُلّى يا ذُلّى اِلى مَنْ وَمِمَّنْ اَوْ عِنْدَ مَنْ اَوْ كَيْفَ اَوْ ماذا اَوْ اِلى اَيِّ شَيء اَلْجَأ وَمَنْ اَرْجُو وَمَنْ يَجُودُ عَليَّ بِفَضْلِهِ حينِ تَرْفُضُنى يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، وَاِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَما هُوَ الظَّنُّ بِكَ وَالرَّجاءُ لَكَ فَطُوبى لي اَنَا السَّعيدُ وَاَناَ الْمَسْعُودُ فَطُوبى لى وَاَنَا الْمَرْحُومُ يا مُتَرَحِّمُ يامُتَرَئّفُ يا مُتَعَطِّفُ يا مُتَجَبِّرُ (يا متحنّن) يا مُتَمَلِّكُ يا مُقْسِطُ لا عَمَلَ لى اَبْلُغُ بِهِ نَجاحَ حاجَتى أَسْأَلُكَ بِاْسمِكَ الَّذي جَعَلْتَهُ فى مَكْنُونِ غَيْبِكَ وَاسْتَقَرَّ عِنْدَكَ فَلا يَخْرُجُ مِنْكَ اِلى شَيء سِواكَ أَسْأَلُكَ بِهِ وَبِكَ (بك وبه) فَاِنَّهُ اَجَلُّ وَاَشْرَفُ اَسْمائِكَ لا شَيءَ لي غَيْرُ هذا وَلا اَحَدَ اَعْوَدُ عَليَّ مِنْكَ.
يا كَيْنُونُ يا مُكَوِّنُ يا مَنْ عَرَّفَنى نَفْسَهُ يا مَنْ اَمَرَنى بِطاعَتِهِ يا مَنْ نَهانى عَنْ مَعْصِيَتِهِ وَيا مَدْعُوُّ يا مَسْؤوُلُ يا مَطْلُوباً اِلَيْهِ رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ الَّتى اَوْصَيْتَنى وَلَمْ اُطِعْكَ وَلَوْ اَطَعْتُكَ فيما اَمَرْتَنى لَكَفَيْتَنى ما قُمْتُ اِلَيْكَ فيهِ وَاَنَا مَعَ مَعْصِيَتى لَكَ راج فَلا تَحُلْ بَيْنى وَبَيْنَ ما رَجَوْتُ يا مُتَرَحِّماً لى اَعِذْني مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْقى وَمِنْ فَوْقى وَمِنْ تَحْتى وَمِنْ كُلِّ جِهاتِ الاِحاطَةِ بى.
اَللّـهُمَّ بِمُحَمَّد سَيِّدي وَبِعَلِيٍّ وَلِيّى وَبِالاَْئِمَةِ الرّاشِدينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اجْعَلْ عَلَيْنَا صَلَواتِكَ وَرَأْفَتَكَ وَرَحْمتَكَ وَأْوسِعْ عَلَيْنا مِنْ رِزْقِكَ وَاقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَجَميعَ حَوائِجِنا يا اَللهُ يا اَللهُ يا اَللهُ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْء قَديرٌ.

Ey günahları affeden ve onlardan dolayı -kullarını- cezalandırma-yan! -bu- kuluna merhamet et. allah'ım! merhamet et bana, merhamet et bana; ben senin kulunum. ey efendim! ben senin huzurunda duran kulu-num; ya rabbi, ya ilâhi! senin zatının sırrının hürmetine. ey benim aru-zum, ey -yaratıklarına karşı- merhametli olan, ey -kullarının imdadına ko-şan-! ben senin kulunum, gücü olmayan bir kul; ey arzumun zirvesi, ey damarlarımda kanı akıtan, ey efendim, ey sahibim, ey hu, ey hu, ey rabb, senin kulunum, kendimden hiçbir güce, hiçbir zenginliğe sahip ol-mayan kendime bir fayda ve zarar vermeye gücü yetmeyen, bana bir ça-re gösterecek kimseyi bulamayan kulunum senin; bütün çare yoları ke-silmiş benden. bana faydası olabileceğini sandığım her şey ve herkes yok olup gitti. zaman beni yalnız bırakarak sana yöneltti; derken senin huzurunda durdum. ey ilâhım! bütün bunlar senin ilmin çerçevesindedir; bana ne yapacaksın; keşke duama cevap olarak ne söyleyeceğini bil-seydim; evet söyleyip duamı kabul mü edeceksin, yoksa hayır söyleyip red mi edeceksin?!

Eğer hayır söyleyip reddedersen eyvahlar olsun bana, eyvahlar olsun bana, eyvahlar olsun bana! eyvahlar olsun yoksulluk ve zavallılığıma, eyvahlar olsun yoksulluk ve zavallılığıma, eyvahlar ol-sun yoksulluk ve zavallılığıma; eyvahlar olsun şekavetliliğime, eyvahlar olsun şekavetliliğime, eyvahlar olsun şekavetliliğime, eyvahlar olsun zelil halime, eyvahlar olsun zelil halime, eyvahlar olsun zelil halime! artık kime gideyim ve kimden gideyim veya kimin yanına ve nasıl gideyim ya da hangi kapıya ve hangi şeye sığınayım?! kimin bağışını umayım; sen beni reddedip -kereminden- kovunca kim lütfüyle bana bağışta bulunur?!

Ey bağışı geniş olan! evet der de duamı kabul edersen, nitekim sana karşı zannım ve ümidim budur, bu durumda ne mutlu bana! artık ben mutlu olurum, saadete erişirim; bu durumda ne mutlu bana! artık ben kendisine merhamet edilen bir kimse olurum. ey çok merhamet eden, ey çok rauf olan, ey çok şefkat eden, ey çok güçlü ve muktedir olan, ey adaletli dav-ranan! benim hacetimin reva olmasına neden olacak bir amelim yoktur; gayıpta gizlediğin, kendi yanında var olan ve senin yanından senden başka kimseye çıkmayan ismin hürmetine, o isminin hakkı için, kendi hakkın için, isimlerinin en yüce ve eşrefi olan o ismin hürmetine; o ismin hürmetine ki, ondan başka tevessül edeceğim bir isim yoktur ve senden başka hiç kimsenin bana bir yararı yoktur.

Ey sırf varlık, ey alemi var eden, ey bana kendisini tanıtan, ey ba-na kendisine itaat etmeyi emreden, ey beni kendisine karşı günah işle-mekten alıkoyan, ey herkes tarafından çağrılan, ey kendisinden istenilen, ey herkesin talebi! bana yapmış olduğun tavsiyeni terk ettim ve itaat et-medim; bana emrettiğin şeyde sana itaat edecek olsaydım her şey için sana gelseydim sen bana yeterdin; ben sana karşı işlemiş olduğum gü-nahıma rağmen senin lütfünü umuyorum; o halde -hacetimi reva et,- be-nimle ümitlerim arasında ayrılık düşürme. ey bana çok şefkatli olan! ö-nümden, arkamdan, üstümden, altımdan ve her taraftan beni kuşatan kö-tülüklerden beni kendi sığınak ve korumana al.

Allah'ım! mevlam muhammed, velim ali ve hidayet eden imamları-mın -Allah'ın selamı onların hepsinin üzerine olsun- hakkı hürmetine sâ-lat, şefkat ve rahmetini bizim üzerimize kıl. rızkını bize artır, borcumuzu eda et ve bütün hacetlerimizi gider. ey allah, ey allah, ey allah! gerçek-ten senin her şeye gücün yeter."

İmam (a.s) daha sonra şöyle devam etti: “kim bu namazı kılar da peşinden bu duayı okursa, allah teala ile arasındaki bütün günahlar bağışlanır."
cuma gecesi ve cuma gününde bu dört rekât namazı kılmanın fa-zileti ile ilgili bir çok hadis rivayet edilmiştir. namazdan sonra “allahumme selli ele'n-nebiyyi'l-arabi ve âlihi=allah'ım! arap pey-gambere ve onun ehl-i beytine sâlat et" derse, geçmişte işlediği ve gelecekteki günahları bağışlanır ve bu durumda kur'an-ı kerimi on iki defa hatmetmiş gibi olur ve allah teala ondan kıyamet gününün açlık ve susuzluğunu giderir.

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

HZ. ALİ’NİN (A.S) ZİYARETİ (PAZAR GÜNÜ)


Ravi, hz. Mehdi'nin (a.f) emirulmüminin İmam Ali'yi (a.s) kendi günü olan pazar gününde bu kelimelerle ziyaret ettiğine şahit olduğunu söylüyor:

اَلسَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِيَّةِ وَالدَّوْحَةِ الْهاشِمِيَّةِ المُضيئَةِ المُثْمِرَةِ بِالنَّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ بِالاِْمامَةِ وَعَلى ضَجيعَيْكَ آدَمَ وَنُوح عَلَيْهِمَا السَّلامُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى الْمَلائِكَةِ الُْمحْدِقينَ* بِكَ وَالْحافّينَ بِقَبْرِكَ يا مَوْلايَ يا اَميرَ الْمُوْمِنينَ هذا يَوْمُ الاَْحَدِ وَهُوَ يَوْمُكَ وَبِاسْمِكَ وَاَنَا ضَيْفُكَ فيهِ وَ جارُكَ فَاَضِفْنى يا مَوْلاىَ وَاَجِرْنى فَاِنَّكَ كَريمٌ تُحِبُّ الضِّيافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالاِْجارَةِ فَافْعَلْ ما رَغِبْتُ اِلَيْكَ فيهِ وَرَجَوْتُهُ مِنْكَ بِمَنْزِلَتِكَ وَ آلِ بَيْتِكَ عِنْدَاللهِ وَمَنْزِلَتِهِ عِنْدَكُمْ وَبِحَقِّ ابْنِ عَمِّكَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ.

"Selam olsun nübüvvet şeceresine, haşimoğullarının nübüvvet nur-lu ve meyveli ve imametle süslü ağacına; selam seninle yan yana yatan adem ve nuh aleyhimasselama; selam olsun sana ve senin tertemiz ehl-i beyt'ine. selam olsun sana ve etrafını saran, kabrini çevreleyen meleklere. ey mevlam, ey emirulmüminin! bu pazar günü sana aittir; senin ismini taşır. ben ise bugünde senin misafirinim, komşunum. o halde beni misafirliğine kabul et; ey mevlam ve bana sığınak ver. gerçekten sen cömert ve misafirperverliği seviyorsun; -allah tarafından insanlara- sığı-nak vermeye emredilmişsin. o halde bugünde sana rağbet ettiğim ve senden ümit ettiğim şeyi yerine getir; senin ve ehl-i beyt'inin allah katın-daki makam ve mevkiiniz hürmetine ve o'nun da sizin yanınızdaki ma-kam ve mevkisi hürmetine ve amcan oğlu resulullah'ın -Allah'ın sâlat ve selamı onun ve ehl-i beyt'inin üzerine olsun- hakkı hürmetine."

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

[size=13pt][color=green] HZ. ALİ’NİN (A.S) ZİYARETİNİN FAZİLETİ VE NİTELİĞİ


HZ ALİ’NİN (A.S) ZİYARETİNİN FAZİLETİ

Şeyh Tusî, sahih bir senetle Muhammed b. Müslim kanalıyla İmam Cafer Sadık aleyhisselam'dan şöyle rivayet eder: "Allah Teala meleklerden daha çok bir varlık yaratmamıştır. Her gün yetmiş bin melek nazil olur ve Beyt-ul Me'mur'a gelerek onun etrafını tavaf ederler, sonra Ka'be'ye giderler. Ka'be'yi de tavaf ettikten sonra Resulullah'ın mezarına gider, o hazrete selam ederler.

Daha sonra Hz. Ali'nin mezarına giderek ona selam ederler. Sonra da Hüseyin'in mezarına giderek ona da selam ettikten sonra göğe çıkarlar ve kıyamete kadar her gün onlar gibi bu kadar melek nazil olur."
Sonra şöyle buyurdu:

"Her kim Hz. Ali'nin hakkını bilerek, yani o hazrete itaati farz ve onu Resulullah'tan sonraki halife bilerek onu ziyaret ederse, zorla ve kibirle ziyarete gitmemiş olursa, Allah onun için yüz bin şehid sevabı yazar, günahlarını affeder ve gelecek günahlarını bağışlar ve kıyamet günü, o günün korkunç durumlarından güvende olarak dirilir, hesabı kolay olur ve melekler onu karşılamaya gelirler. Hz. Ali'nin ziyaretinden dönünce de melekler onu kendi evine kadar uğurlarlar, hasta olursa onun ziyaretine giderler, ölürse mezara kadar cenazesine eşlik eder ve onun için bağışlanma dilerler."

Seyyid Abdulkerim b. Tavus, "Ferhatu'l-Ğera" adlı kitabında İmam Cafer Sadık'tan (a.s) şöyle rivayet eder: "Kim yaya olarak Emi-rulmüminin Ali aleyhisselam'ın ziyaretine giderse, Allah Tela, attığı her adıma bir Hac ve bir Umre sevabı yazar ve eğer yaya olarak da geri dönerse, attığı her adıma iki Hac ve iki Umre sevabı yazar."

Ve yine İbn-i Marid'e İmam'ın (a.s) şöyle buyurduğunu rivayet eder: "Ey Marid'in oğlu! Kim dedem Emirulmüminin'in hakkını bile-rek onu ziyaret ederse, Allah Teala onun her adımına karşılık, kabul olmuş bir Hac ve beğenilmiş bir Umre sevabı yazar. Ey Marid'in oğlu! Vallahi, ister yaya olarak, ister süvari Emirulmüminin Ali'nin ziyare-tinde tozlanan ayağa cehennem ateşi değmeyecektir. Ey Marid'in oğlu bu hadisi altın suyuyla yaz."

Yine İmam Cafer Sadık aleyhisselam'dan şöyle rivayet eder: "Biz diyoruz ki Kufe'nin arkasında bir mezar var; kimin derdi olur da o mezara sığınırsa, Allah Teala onun derdine şifa verir."

Muteber rivayetlerden anlaşılan şudur: "Allah Teala, Emirulmü-minin Ali aleyhisselamın ve onun tertemiz evlatlarının türbelerini korkanların ve sıkıntısı olanların sığınağı ve yeryüzündekilerin aman yeri kılmıştır. Onun ziyaretine giden her gamlının gamı giderilir, kendisini o mezara süren her derdi olanın derdi şifa bulur ve ona sığınan güvende olur."

Seyyid Abdulkerim b. Tavus, Muhammed b. Ali Şeybayi'den şöyle rivayet etmiştir:
"Hicretin ikiyiz altmış küsur yılında babam ve amcam Hüseyin'le birlikte geceleyin gizlice Emirulmüminin Ali aleyhisselam'ın ziyaretine gittik. Ben o zaman küçük bir çocuktum. O hazretin mezarına ulaştığımızda mezarın etrafına siyah taşların bırakıl-mış olduğunu ve üzerine bina yapılmadığını gördük. Mezara yaklaştık aramızdan bazıları Kur'an okumaya, bazıları namaz kılmaya, bazıları ziyaret etmeye başladılar.
Tam o sırada bir aslanın bize doğru gelmekte olduğunu gördük. Bize yaklaşınca biz oradan bir mızrak boyu uzaklaştık. Aslan mezara yaklaştı ve ön ayaklarını mezara sürmeye başladı. Aramızdan biri yaklaşarak onu seyretmeye başladı; aslan ona dokunmadı. O adam yanımıza dönerek aslanın durumunu anlattı. Bunun üzerine korkumuz kalmadı. Böylece hepimiz yaklaşarak aslana baktık, yaralı ayağını o hazretin mezarına sürüyordu. Bir saat sonra aslan gidince biz yine namaz, ziyaret ve Kur'an okumakla meşgul olduk."

Şeyh Mufid şöyle nakleder:
Bir gün Harun Reşid av avlama kas-tıyla Kufe'den dışarı çıkarak Gariyyeyn ve Seviyye'ye doğru hareket etti. Orada birkaç ceylan görünce av kuşlarını ve terbiye edilmiş köpeklerini onları avlamak için saldı. Bu hayvanları ceylanları kovmaya başladılar. Ceylanlar bir tepeye sığınarak orada dinlenmeye baş-ladılar. Av kuşları bir bölgede yere düştüler ve tazılar da yığılıp kaldılar.
Harun Reşid bu manzaraya şaşırıp kaldı. Sonra ceylanlar tepeden aşağı inmek istediler. Av hayvanları tekrar onları kovmaya başlayınca ceylanlar tekrar o tepeye sığındılar ve eğitilmiş hayvanlar da onların peşini bıraktılar. Bu olay üç defa tekrarlandı. Harun Reşid hayretler içinde kölelerini çağırarak o yerden haberi olan birisini bulup getirmelerini emretti. Köleler giderek Esedoğulları kabilesinden yaşlı bir adamı getirdiler.
Harun, yaşlı adamdan o tepenin kıssasını sorunca, adam, aman verirseniz bu tepenin kıssasını söylerim dedi. Harun, "Sana bir zarar vermeyeceğime dair Allah'a söz veriyorum; şimdi bildiklerini söyle" dedi.
Adam dedi ki: "Babam babalarından Emirulmüminin Ali aleyhisselam'ın mezarının bu tepede olduğunu ve Allah Teala'nın burayı aman ve emniyet yeri kıldığını ve buraya sığınanın amanda olacağını nakletmiştir."

Araplarda "Falanca kendisine sığınanı çekirgelerin sığındığı kişiden daha fazla korur" anlamında meşhur bir söz var.

Bunun kıssası şöyledir:
Tayy kabilesinden Mudlic b. Suveyd isminde göçebe bir adam bir gün kendi çadırında oturduğu bir sırada Tay kabilesinden yanlarında çuval ve tabaklar olan bir grubun gelmekte olduğunu görünce, "Ne oldu?" diye sordu.
Bunun üzerine, "çadırınızın etrafına çok sayıda çekirge toplanmış, onları tutmaya geledik" dediler.
Mudlic bunu duyunca hemen kalkıp atına bindi ve mızrağını da eline alarak, "Vallahi kim bu çakirgelere dokunursa onu öldürürüm, bu çekirgeler benim etrafımdan olacaklar da siz onları tutmaya mı kalkışacaksınız? Kesinlikle böyle bir şey olamaz" dedi.
Hava ısındıktan sonra çekirgeler uçup gidinceye kadar Mudlic öylece onları savunmaya devam etti. Çekirgeler gidince, "Artık çekirgeler etrafımdan çekip gittiler; şimdi onlara istediğinizi yapabilirsiniz" dedi.

Kamus kitabının yazarı şöyle demiştir: "Zu'l-A'vad, çok saygın bir kişinin lakabıydı; bazıları onun Eksem b. Sayfi'nin dedesi olduğunu söylemişlerdir. Muzar kabilesi her yıl ona bir miktar haraç verir; yaşlandığı vakitte ise onu bir tahtta oturtup haraç toplamak için onu kabileler ve Araplar arasında tavaf ettirirlerdi (gezdirirlerdi). O, o kadar aziz ve saygın bir kişiydi ki korkan bir kişi kendisini onun tahtına ulaştırsaydı güvende olurdu, her zelil ve alçak birisi onun tahtının yanına gelseydi aziz ve değerli olurdu; yanına ulaşan her aç açlıktan kurtulurdu."

O halde bir Arabın tahtı böyle bir izzet ve saygınlığa ulaşabil-diğine göre Allah Teala'nın tahtını Cebrail, Mikail, İmam Hasan ve İmam Hüseyin'in (Allah'ın selamı onların üzerine olsun) taşıdığı kendi velisinin mezarını korkanların yurdu, kaçanların sığınağı, zavallıların imdadı ve dertlilerin derdinin şifası kılmasının ne sakıncası olabilir ki?! O halde nerede olursan ol, kendini ona ulaştır ve mümkün olduğu kadar kendini ona yapıştır, feryadına yetişip seni dünya ve ahrette helak olmaktan kurtarıncaya kadar talebinde ısrar et.

Cömertliğine sığın; göreceksin ki o kefildir,
Kıyamette günahkârları kurtarmak için.
Arzulayanlara yönelip cevap verecektir
Onların fısıldayışlarını duyandır.

"Daru's-Selam"da Şeyh Deylemî'den şöyle nakledilmiştir:
Necef-i Eşref'in salih kişilerinden bir grubu şöyle rivayet etmişlerdir: Adamın biri rüya âleminde, o mübarek türbede ve onun dışında yer alan mezarların her birinden Allah'ın sağlam ipi müminlerin emiri Hz. Ali'nin (Allah'ın selamı onun üzerine olsun) türbesinin üzerindeki kubbeye bir ip bağlandığını gördü. Bunun üzerine şu beytleri okudu:

[i]Ölünce beni Haydar'ın yanıbaşına defnedin
İkram edin ona; babasıdır Şubber ile Şubeyr'in
Onun yanında korkmam ateşinden cehennemin
Çekinmem sorgusundan Münker ile Nekir'in
Çünkü ardır himaye edene himaye ederken
Kaybolunca devesinin bağı himayesindekinin

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

GADİR-İ HUM GÜNÜ İMAM ALİ (A.S)’IN ZİYARETİ

İmam Rıza aleyhisselam'ın, İbn Ebi Nasr'a şöyle buyurduğu rivayet edilir:

"Ey İbn Ebi Nasr! Nerede isen Gadir-i Hum günü Emirul-müminin Ali aleyhisselam'ın mezarının yanı başına git. Allah Teala, o günde, mümin erkek ve kadınların altmış yıllık günahını bağışlar ve Ramazan ayında, Kadir gecesinde ve Ramazan bayramı gecesinde cehennemden kurtardığının iki mislini cehennemden kurtarır..."

Bu mübarek gün için birkaç ziyaret rivayet edilmiştir. Birincisi, İmam Ali aleyhisselam'ın mutlak ziyaretinde geçen "Eminullah Ziya-reti"dir. İkincisi, muteber senetlerle İmam Ali Nâki aleyhisselam'dan nakledilen ziyarettir. Abbasî halifesi Mu'tesim, o hazreti kendi yanına çağırttığı yılda, Gadir Hum gününde İmam Ali aleyhisselam'ı bu sözlerle ziyaret etmiştir. Ziyaret şöyledir: Emirulmüminin Ali aleyhis-selamı ziyaret etmek istediğinde türbesinin kubbesinin kapısında durarak giriş izni iste. Şeyh-i Şehid diyor ki: Ziyaretten önce gusül al ve en güzel elbiselerini giy ve kitabımızın birinci bölümünde kaydetti-ğimiz "Ellahumme inni vekaftu ela babin…" şeklindeki giriş iznini okuyarak izin al. Sonra sağ ayakla içeri gir ve parmaklıklara yaklaş. Arkan kıbleye gelecek şekilde parmaklıklara doğru dön ve şöyle de:

"Selam olsun Allah'ın resulü, peygamberlerin sonuncusu ve elçile-rin efendisi, alemlerin Rabb'inin seçtiği, Allah'ın vahyinin emini, emrinin farzları, geçmişin sonuncusu ve geleceğin fatihi ve bütün bunların en üstünü Muhammed'e; Allah'ın rahmet, bereketleri, salatı ve tehiyyeti onun üzerine olsun. Selam olsun Allah'ın peygamberlerine ve elçilerine, yakın meleklerine ve salih kullarına. Selam olsun sana ey Emirulmüminin ve ey vasilerin efendisi, peygamberlerin ilminin mirasçısı, alemlerin Rabb'inin velisi, benim ve tüm müminlerin mevlası; Allah'ın rahmet ve bereketleri senin üzerine olsun.

Selam olsun sana ey mevlam, ey Emirulmüminin, ey Allah'ın yeryüzündeki emini, yaratıklarına elçisi ve kullarına yetkin hücceti. Selam olsun sana ey Allah'ın sağlam dini ve müstakim yolu. Selam olsun sana ey ümmetin ihtilaf ettiği ve kendisinden sorulacakları çok büyük haber. Selam olsun ey emirulmüminin; ümmet daha müşrikken sen Allah'a iman ettin, insanlar hakkı yalanlarken sen doğruladın, onlar menettikleri (ve serkişlik yaptıkları) halde sen -Allah yolunda- cihad ettin ve sabırla ve sevabını Allah'tan dileyerek dinde tam bir ihlasla Allah'a ibadet ettin; tâ ki ölüm gelip seni yakaladı; Allah'ın laneti zalimlerin üzerine olsun.

Selam olsun sana ey Müslümanların efendisi, müminlerin önderi, takvalıların imamı, yüzü ak ve nurlu insanların rehberi; Allah'ın rahmet ve bereketleri senin üzerine olsun. Şehadet ederim ki sen Resulullah'ın kardeşi, vasisi, ilminin mirasçısı, şeraitinin emini, ümmetine halifesi, Allah'a iman eden ve peygamberini doğrulayan ilk kişisin. Şehadet ederim ki o Allah'tan senin hakkında inen şeyi tebliğ edip Allah'ın emrini aşikâre ulaştırdı, sana itaatin ve senin velayetinin gerekliliğini ümmete farz etti, onlardan senin için biat aldı ve seni müminlere kendi nefislerinden evla etti; nitekim Allah onu da böyle yapmıştı.

Daha sonra Allah'ı onlara şahit tutarak, 'Acaba ben -Ali hakkındaki şeyi- size ulaştırmadım mı?' buyurdu. Onlar da, 'vallahi ulaştırdın' dediler. Sonra dedi ki: 'Allah'ım! Şahit ol; çünkü kullar arasında şahit ve hükmedici olarak sen yetersin.' Allah senin velayetini ikrar ettikten sonra inkâr edene, ahdettikten sonra ahdini bozana lanet etsin. Şehadet ederim ki sen Allah Teâlâ'nın ahdine vefa ettin ve Allah Teâlâ da senin hakkındaki ahdine vefa etti ve kim Allah'ın kendisine yaptığı ahde vefa ederse Allah yakın bir zamanda ona çok büyük bir mükafat verir.

Şehadet ederim ki gerçekten sen müminlerin hak emirisin; öyle ki Kur'an senin velayetini söylemiş ve Peygamber ümmetten senin hakkın-da söz almıştır. Şehadet ederim ki sen, amcan (Hz. Hamza) ve kardeşin (Cafer-i Teyyar) canınızı feda etmek için Allah'la ticaret yaptınız ve Allah da sizin hakkınızda, "Allah, müminlerden canlarını ve malla-rını cennet kendilerinin olmak üzere satın almıştır. Allah yolunda savaşırlar, öldürürler ve öldürülürler. Bu (söz) Allah'ın üzerine bir borçtur. (Allah) Tevrat'ta, İncil'de ve Kur'an'da (mü'minlere böyle söz vermiştir). Kim Allah'tan daha çok sözünde durabilir? O halde O'nunla yaptığınız bu alışverişinizden ötürü sevinin. Gerçekten bu büyük başarıdır. (Bu alışverişi yapanlar). Tövbe eden, ibadet eden, hamdeden, seyahat eden, rüku eden, secde eden, iyiliği emredip kötülükten meneden ve Allah'ın (yasak) sınırlarını koruyan, (onları çiğnemeyen) insanlardır. O mü'minleri müjdele" (Tevbe, 111-112) ayetini indirdi.

Ey Emirulmüminin! Şehadet ederim ki senin hakkında şüphe eden, Emin Peygamber'e iman etmemiştir; senden başkasını sana denk tutan, alemlerin Rabb'inin bizim için beğendiği ve Gadir-i Hum gününde senin velayetinle tamamladığı sağlam dinden sapmıştır. Şehadet ederim ki Aziz ve Rahim -Allah'ın- şu buyruğundan kastedilen sensin: "İşte benim doğru yolum budur, ona uyun, (başka) yollara uymayın ki, sizi O'nun yolundan ayırmasın!" Vallahi senden başkasını izleyenin hem kendisi saptı ve hem de -insanları- saptırdı; sana düşmanlık eden de haktan saptı.

Allah'ım! Senin emrini duyduk, itaat ettik ve senin doğru yolunu izledik; Öyleyse Rabb'imiz! Bizi hidayet et, kalplerimizi senin itaatine hidayet ettikten sonra saptırma ve bizi senin nimetlerine şükredenlerden eyle. Şehadet ederim ki sen (ey Emirelmüminin) sürekli heva ve heve-sinle muhalefif idin, takvayla sözleşmiştin, öfkeni yenme konusunda güçlüydün, insanları affedip bağışlıyordun, Allah'a karşı günah işlen-diğinde öfkelenirdin, Allah'a itaat edildiğinde hoşnut olurdun; ahdettiğin (söz verdiğin) şeyi yerine getirirdin; koruman gereken şeyi gözetirdin; sana emanet bırakılan şeyi korurdun; taşıdığın -Allah'ın emrini- tebliğ ediyordun, vaat edilen şeyi bekliyordun.

Şehadet ederim ki sen zelil olduğundan takiyye etmedin; kendi hak-kını (hilafeti) almaktan sabırsızlık ve aciziyetten dolayı sakınmadın; senin -hakkını- gasp edenlerle savaşmaktan güçsüzlük ve zafiyetten dolayı kendini alıkoymadın; Allah'ın hoşnutluğunun aksine dalkavukluk yaparak (onlardan) hoşnut olduğunu göstermedin; Allah yolunda sana ulaşan şeyden dolayı gevşek davranmadın; hakkını talep etmekte kusur etmedin ve onları gözeterek kendinden zaaf göstermedin; böyle olmandan Allah'a sığınırım; aksine sen zulme uğradığında Rabb'inin -rızasını- göz önüne bulundurdun, işini ona bıraktın ve onlara -muhaliflerine- hatırlatmada bulundun, ama onlar hatırlamadılar; nasihat ettin, ama onlar nasihat almadılar; öğüt verdin, fakat onlar öğüt almadılar; onları Allah'tan korkut-tun, fakat onlar Allah'tan korkmadılar.

Şehadet ederim ki ey Emirulmüminin sen Allah yolunda hakkıyla cihad ettin; nihayet Allah seni kendi yakınına çağırdı ve kendi isteğiyle seni kendisine aldı (öldün) ve düşmanlarını seni öldürmeleriyle hüccetle mahkum etti, tâ ki senin lehine onların aleyhine hüccet olsun, oysa tüm yaratıklarına ulaşacak bütün hüccetler sendeydi.

Selam olsun sana ey müminlerin emiri; sen ihlasla Allah'a ibadet ettin, Allah yolunda sabırla cihad ettin, Allah'ın rızasını dileyerek canını feda ettin, O'nun Kitab'ına uygun davrandın, Peygamber'inin sünnetine uydun, namazı ayakta=canlı tuttun, zekat verdin, gücün yettiğince marufu emrettin ve kötülükten men'ettin; bütün bunları Allah'ın yanındakini (rızasını) isteyerek ve Allah'ın vaadettiği -rahmete- rağbet ederek yaptın. Sıkıntılara aldırış etmedin, zorluklarda gevşeklik göstermedin ve hiçbir savaştan geri kalmadın. Sana bundan başkasını nispet veren yalan söylemiş, sana batıl bir iftirada bulunmuştur ve bu ancak senin düşmanlarına yakışır. Sen Allah yolunda hakkıyla cihad ettin; Allah'ın rızasını göz önünde bulundurarak eziyetlere sabrettin.
Sen Allah'a ilk iman eden, O'nun için ilk namaz kılan, cihad eden ve şirk diyarında, dalaletle dolan ve açıkça Şeytan'a tapılan bir yerde yüzünü aşikar eden ve şöyle diyensin: "Çok sayıda insanın etrafımda toplanması benim izzetimi ve onların etrafımdan dağılması benim vahşetimi artırmaz; eğer bütün insanlar beni teslim etseler (yalnız bıraksalar) hiçbir zaman inlemem." Sen Allah'a sığınıp aziz oldun; ahireti dünyaya tercih ettin ve -dünyada- zahid oldun. Allah seni teyit ve hidayet etti, seni halis kıldı ve seçti. Yaptıkların birbiriyle çelişmedi; sözlerin birbirine ters düşmedi; durumun değişmedi. Hakikate aykırı bir iddiada bulunmadın ve Allah'a hiçbir yalanı iftira etmedin; dünya metasına tamah etmedin; günahlar seni kirletmedi; sen sürekli Rabb'inden bir delil üzereydin; işinde yakinle -insanları- hakka ve doğru yola hidayet ettin.

Hak şehadetle şehadet eder ve doğru bir yeminle Allah'a yemin ederim ki, Muhammed ve Ehl-i Beyt'i -Allah'ın rahmeti onların üzerine olsun- yaratıkların efendileridirler; sen, benim ve bütün müminlerin mev-lasısın; Allah'ın kulu ve velisisin; Peygamber'in kardeşi, vasisi ve mirasçı-sısın; o -Peygamber- senin hakkında buyurmuştur ki: "Beni peygamber-liğe gönderene (Allah'a) andolsun ki, seni inkar eden bana inanmamıştır, seni inkâr eden Allah'a ikrar etmemiştir; -ümmeti- senden alıkoyan sapmıştır; sana doğru hidayet olmayan Allah'a ve bana -peygamberliği-me- doğru hidayet bulmamıştır; ve bu Rabb'imiz buyruğudur: "Elbette ben tövbe eden, iman eden, iyi işler yapanın ve sonra senin velayetine hidayet olanın -günahını- bağışlarım."

Ey mevlam! Senin faziletin gizli kalmaz, nurun sönmez; seni inkâr eden insanların en zalimi ve en katı kalplisidir.
Ey mevlam! Sen kullara hüccet, doğru yola hidayet edensin ve seni sevmek kıyamete azıktır.

Ey mevlam! Allah, birinci makamda (yaratılışın başlangıcında) senin mevkiini yükseltti, ahirette seni en yüksek dereceye çıkardı; muhalifinin kör olduğu şeye seni basiretli kıldı; -bu nedenle muhaliflerin- seninle Allah'ın sana bağışları -imamet- arasında engel oluşturdu. O halde, Allah, senin saygınlığını helal bilenlere ve hakkı(nı) senden uzaklaştıran-lara lanet etsin. Şehadet ederim ki onlar, ateş yüzlerini yakacak olan insanların en fazla zarar görenleridir ve cehennemde onların yüzü çirkin olacak.

Şehadet ederim ki sen Allah ve Resulünün emri dışında bir iş yapmadın, bir işten sakınmadın, bir şey konuşmadın ve susmadın. Dedin ki: "Canım elinde olan -Allah'a- andolsun ki kılıç sallamada herkesten öne geçtiğimde Resulullah -Allah'ın rahmeti onun ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun- bana bakıyordu; o sırada buyurdu ki: "Ey Ali! Sen bana nispet, Harun'un Musa'ya olan konumundasın; şu farkla ki, benden sonra peygamber yoktur; sana haber vereyim ki, sen ölümünde ve yaşamında (her zaman) benimlesin ve benim sünnetim üzeresin." Vallahi ben yalan söylemedim ve -Resulullah tarafından- bana yalan söylenmedi; ben hiçbir zaman sapmadım ve hiç kimse benim vasıtamla sapmadı; ben, Rabb'imin bana ahdettiği şeyi unutmadım. Ben sürekli, Rabb'imden Peygamberine açıkladığı ve Peygamberin de bana açıkladığı bir delil üzereydim. Ben apaçık bir yoldaydım. Bunu olduğu gibi size açıklıyorum." Vallahi doğru söyledin ve hak söz konuştun.

O halde, Allah, seni, senden uzak olan cahillerle eşit bilenlere lanet etsin; Allah Teâlâ buyuruyor ki: "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" Allah, senin velayetini kendilerine farz ettiği kimseleri seninle denk tutanlara lanet etsin. Sen Allah'ın velisi, Peygamberinin kardeşi, dininin savunucusu ve faziletini Kur'an'ın söylediği bir kişisin.
Allah Teâlâ buyu-ruyor ki: "...Allah mücahidleri, oturanlardan çok daha büyük ecirle üstün kılmıştır. Kendi katından yüksek dereceler, bağış ve rahmet vermiştir. Allah çok bağışlayandır, esirgeyendir." (Nisâ, 95-96.)

Allah Teâlâ yine buyuruyor ki: "(Ey müşrikler siz,) hacılara su verme ve Mescid-ul Haram'ı onarma (işini yapan)ı; Allah'a, ahiret gününe inanan ve Allah yolunda cihad edenle bir mi tuttunuz? Bunlar, Allah'ın yanında bir olmazlar, Allah, zalimler topluluğuna yol göstermez. İnanan, hicret eden ve Allah yolunda mallarıyla, canla-rıyla savaşanların, Allah katında dereceleri daha büyüktür. İşte kurtuluşa erenler onlardır. Rableri onlara, kendisinden bir rahmet, rıza ve içinde sürekli kalacakları nimeti bol cennetleri müjdeler. Orada ebedi kalacaklardır. Allah, işte büyük mükafat O'nun yanındadır!" (Tevbe, 19-22)

Şehadet ederim ki sen, Allah'a itaatte halis olan Allah'ın methine has bir kişisin; hidayete karşılık bir bedel istemedin, Rabb'inin ibadetine hiç kimseyi ortak tutmadın. Allah Teâlâ, senin hakkında Peygamberinin -Allah'ın rahmeti onun ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun- duasını kabul etti; sonra ona, seni ümmete evlâ kılan şeyi -imametini- açıklamasını emretti; tâ ki böylece senin makamının yüceliği, -hak üzere olduğuna dair- delilin ortaya çıksın ve muhaliflerin batıl sözleri yok olsun ve mazeretleri kesilsin. -Peygamber- fasıkların fitnesinden korktuğu ve senin hakkında münafıklardan sakındığı bir halde, alemlerin Rabb'i, "Ey elçi Rabb'inden sana indirileni ilet. Eğer bunu yapmazsan, O'nun risaletini yerine getirmemiş olursun. Allah seni insanlardan korur" (Maide, 67) ayetini indirdi. Sonra yolculuk zahmetine katlandı, sıcak kum çölünde ayağa kalkarak hutbe okudu. Seslendi, sesini herkese duyurdu ve -Allah'ın emrini- bildirdi. Sonra onların hepsine, "Allah'ın emrini bildirdim mi?" diye sordu. Onlar, Allah şahittir, evet, dediler. Bunun üzerine, "Allah'ım! Şahid ol" buyurdu.

Daha sonra, "ben müminlere kendi nefislerinden daha evlâ değil miyim?" diye sordu. Onlar, evet, dediler. Bunun üzerine senin elini tuta-rak, "Ben kimin mevlasıysam, bu Ali de onun mevlasıdır. Allah'ım! Onu seveni sev, ona düşman olana düşman ol, ona yardım edene yardım et, yardımını esirgeyerek onu alçaltanı alçalt" buyurdu. Ama, Allah'ın senin hakkında Resulüne indirdiğine az bir gruptan başka kimse iman etmedi ve onların çoğu kendi aleyhlerine zarardan başka bir şey artırmadılar. Allah, daha önce senin hakkında indirdiği şu ayetten hoşlanmadılar (kabul etmek istemediler): "Ey inananlar, sizden kim dininden dönerse (bilsin ki) Allah, yakında öyle bir toplum getirecek ki (O) onları sever, onlar da O'nu severler. Mü'minlere karşı alçak gönüllü, kafirlere karşı onurlu ve şiddetlidirler. Allah yolunda cihad ederler, hiçbir kınayıcının kınamasından korkmazlar. Bu, Allah'ın bir lütfüdür, onu dilediğine verir. Allah('ın lütfü) geniştir. (O,) bilendir. Sizin veliniz, ancak Allah, O'nun Elçisi ve namazlarını kılan ve rüku halinde zekat verenlerdir. Kim Allah'ı, O'nun elçisini ve mü'minleri dost tutarsa (bilsin ki) galib gelecek olanlar, yalnız Allah'ın taraftarlarıdır." (Mâide, 54-56)

"Rabb'imiz, senin indirdiğine inandık, peygambere uyduk; bizi şahitlerle berber yaz!" (Âl-i İmran, 53) "Rabb'imiz, bizi doğru yola ilettikten sonra kalbimizi eğriltme; bize katından bir rahmet ver, şüphesiz sen çok bağış yapansın." (Âl-i İmran, 8)

Allah'ım! Biz bütün bu ayetlerin senin yanından ve hak olduğunu biliyoruz. O halde, onunla (Ali'yle) muhalefet edenlere, büyüklük tasarla-yanlara ve onu yalanlayarak kafir olanlara lanet et. "Zulmedenler, yakında nasıl bir inkılaba uğrayıp devrileceklerini bilecekler." (Şuara, 227)

Selam olsun sana ey mü'minlerin emiri ve vasilerin efendisi, ibadet edenlerin birincisi, zahitlerin en zahidi; Allah'ın rahmeti, bereketleri, salat-ları ve tehiyetleri senin üzerine olsun. "Yoksula, yetime ve esire sevdikleri yemeği yedirirler. Biz size sırf Allah rızası için yediri-yoruz, sizden bir karlılık ve teşekkür beklemiyoruz." (İnsan, 8) ayetin-deki sevdiği yemeği yediren sensin. Allah Teâlâ, "Kendilerinin ihti-yaçları olsa dahi, (yoksul kardeşlerini) öz canlarına tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa, işte onlar başarıya eren-lerdir." (Haşr, 9) ayetini senin hakkında indirdi. "Öfke(lerin)i yutkunur-lar, insanları affederler, Allah da güzel davrananları sever." (Âl-i İmran, 134) ayetinden maksat sensin. "Sıkıntı, hastalık ve savaş zamanlarında sabrederler. (Bakara, 177) ayetinden maksat sensin. -Beyt-ul malı- eşit olarak bölüştüren, halka adil davranan, Allah'ın sınırla-rını bütün insanlardan daha iyi bilen sensin.

Allah Teâlâ, "Hiç inanan kimse, (yoldan çıkan) fasık gibi olur mu? Elbette bunlar bir olmazlar. İnanan ve iyi işler yapanlara gelince, onlar için yaptıklarına karşılık olarak varıp kalacakları cennet konakları vardır." (Secde, 18-19) ayetinde kendi fazlıyla seni üstün kılan şeyi bildirmiştir. Sen Kur'an ilmine, te'vil hükmüne ve Resulullah'ın nassına has kılınmışsın. Görülen yerler (fetih ve zaferler), meşhur (zor) makamlar, Bedir savaşı ve Ahzab savaşı günü gibi zor günler sana hastır; "O günlerde gözler yığıldı, yürekler gırtlağa geldi ve siz, Allah hakkında türlü türlü şeyler düşündünüz. İşte orada müminler imtihan edildi ve şiddetli bir sarsıntıya uğradılar. O zaman münafıklar ile kalplerinde hastalık bulunanlar, "Allah ve Resulü bize sadece kuru vaadlerde bulunmuşlar" diyorlardı. Onlardan bir grup da demişti ki: "Ey Medine halkı! Artık sizin için durmanı sırası değil; hadi dönün. Onlardan bir grubu, ise, "Gerçekten evlerimiz emniyette değil" diyerek -savaşa gitmemek için- Peygamber'den izin istiyorlar-dı; oysa evleri tehlikede değildi; sadece savaştan kaçmak istiyor-lardı." (Ahzab, 10-13) Allah Teâlâ (bu olaya işaretle) buyurdu ki: "Mü-minler (düşman) orduları(nı) gördükleri zaman: İşte Allah ve Resulünün bize vaat ettiği! Allah ve Resulü doğru söylemiştir, dediler. Bu (orduların gelişi), onların sadece imanlarını ve teslimiye-tlerini artırdı." (Ahzab, 22)

* Ve sen onların Amr'ını öldürdün ve topluluklarını bozguna uğrattın. "Allah, inkâr edenleri hiçbir fayda elde edemeden öfkeleriyle geri çevirdi. Allah savaşta müminlere yetti. Allah güçlüdür, mutlak galiptir." (Ahzab, 25) Yine Uhud savaşı gününde, "Resul, arkanızdan sizi çağırırken siz durmadan -savaş alanından- uzaklaşıyor, hiç kimseye dönüp bakmıyordunuz." (Âl-i İmran, 153) ve sen müşrikleri sağdan ve soldan Peygamber'den uzaklaştırıyordun, nihayet Allah onları korkuyla size taarruz etmekten çevirdi ve yenilgiye uğramış orduya seninle zafer verdi. Huneyn gününde ise Kur'an'ın buyurduğu gibi, "...Hani (o gün) çokluğunuz sizi böbürlendirmişti. Fakat size hiçbir yarar da sağlamamıştı. Bütün genişliğine rağmen yeryüzü size dar gelmişti, nihayet bozularak arkanıza dönmüş (kaçmağa başlamış)-tınız. Sona, Allah Resulünün ve mü'minlerin üzerine sekinetini (gü-ven veren rahmetini) indirdi..." (Tevbe, 25-26)

Ayetteki "müminler"den maksat sen, seni sevenlerdir; o zaman ordu bozguna uğrarken amcan Abbas yüksek bir sesle, 'Ey Bakara Suresinin ashabı, ey şecere=ağaç biatinin ashabı' diye haykırıyordu. Nihayet bir grup onun çağrısına icabet etti. (Ey Ali) sen onlara (İslam ordusunun) zahmetine yettin (onlardan savaş zahmetini kaldırdın) ve onlar olmaksızın -Allah'ın dinine- yardımı üstendin. Böylece onlar -İslam ordusu savaşın- sevabından meyus olarak döndüler ve Allah'ın tövbe vaadını umdular; Allah'ın bu olay hakkındaki buyruğu şudur: "Sonra Al-lah, bunun ardından yine dilediğinin tövbesini kabul eder." (Tevbe, 27) O gün sen (ey Ali) sabır derecesine sahiptin ve yüce bir mükafata ulaştın. Ve Hayber günü, Allah münafıkların gevşekliğini -müminlere- gösterip kafirlerin arkasını kesti ve hamd alemlerin Rabb'i Allah'a mah-sustur. "Oysa arkalarına dön(üp kaç)mayacaklarına dair Allah'a söz vermişlerdi. Allah'a verilen sözden sorumlu idiler." (Ahzab, 15)

Ey mevlam sen -Allah'ın- yetkin hücceti, açık yolu, geniş nimeti, aydın delilisin. O halde Allah'ın sana verdiği fazl afiyet olsun ve senin cahil düşmanın helâk olsun. (Ey Ali!) Peygamber'in -Allah'ın rahmeti ona ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun- bütün savaşlarında ve gazvelerinde onunla birlikteydin; sancağı onun önünde taşıyordun; kılıçla önündeki düşmanlarını vuruyordun. Sonra işlerde tedbirin ve basiretin nedeniyle -peygamber- birçok yerde seni emir kıldı ve hiç kimse senin üstüne emir değildi. Ve takvan birçok işlere girişmeni engellerken senden başkaları o gibi işlerde heva ve heveslerine uydular. Böylece cahiller senin onları yapmaktan aciz olduğunu sandılar; vallahi böyle düşünen sapmıştır ve hidayet üzere değildir.

Sen kendi sözünle -Allah'ın rahmeti senin üzerine olsun-, hakkında böyle düşünen ve iftira edenlerin eleştirilerinin cevabını açıkladın: "Nice bozuk ve düzenbaz insanlar hile yolunu bulur da, sakınan insan Allah'tan çekinmesinden dolayı onu yapmaz ve kendi isteğiyle onu terk eder; fakat din derdi olmayan kişi fırsatı ganimet bilerek ona girişir." Vallahi doğru söyledin (ey Emirulmüminin!), batıl ehli zarar etmiştir. (Yine) ahdini bozan o ikisi (Talha ve Zübeyr) sana hile yaparak, "biz umre yapmak istiyoruz" dediklerinde sen onlara dedin ki, "kendi canınıza andolsun ki siz umre yapmak istemiyorsunuz, siz bana hile yapmak istiyorsunuz." Böylece o ikisinden biat aldın ve ahdi yeniledin de onlar nifaklarında ciddiyet gös-terdiler ve sen onlara yaptıklarını haber verince ihmal ederek döndüler de bundan faydalanmadılar ve onların işlerinin sonu hüsran oldu. Sonra o ikisinin -muhalefetini- Şamlıların -muhalefeti- izledi. Böylece, onların mazeretini kestikten sonra onların üstüne yürüdün. Oysa onlar hak dine inanmıyorlardı, Kur'an'ın üzerinde düşünmüyorlardı; onlar ahmak, alçak ve sapık insanlardı. Onlar, senin -hilafetin- hakkında Muhammed'e indi-rilen ayete karşı kafir oldular ve senin muhaliflerine yardım ettiler. Oysa, Allah Teâlâ sana uymayı emretmiş, mü'minleri sana yardıma çağırarak buyurmuştur ki: "Ey inananlar, Allah'tan korkun ve doğrularla birlikte olun." (Tevbe, 119)

Ey mevlam! Hak seninle aşikâr oldu; oysa insanlar onu ihmal ederek terk etmişti. Sünnetler yıpranıp çiğnendikten sonra sen onları açıkladın. Kur'an'ın tasdikiyle cihadda öne geçmek ve Kur'an'ın hakikat ve yorumu üzere cihadın fazileti sana mahsustur. Senin düşmanın, Allah-'ın düşmanı ve Resulullah'ı inkâr edendir; o, -insanları- batıla davet eder, haksızlığa hükmeder, gasben -insanlara- hüküm sürer, kendi partisini (kendine uyanları) ateşe -cehenneme- çağırır. Ammar Yasir ise -senin tarafında- cihad ederek iki safın arasında (Sıffin savaşında), "koşun, koşun cennete" diye haykırıyordu. Su istediğinde -su yerine, can vermek üzereyken- ona süt verdiklerinde tekbir getirerek dedi ki: Resulullah -Allah'ın rahmeti ona ve Ehl-i Beyt'ine olsun- bana buyurdu ki: "Dünyada en son içeceğin şey bir içim süttür. (Ey Ammar!) seni azgın bir grup öldürecektir." O sırada Ebu'l Adiye-i Fezari onun karşısına çıkarak onu öldürdü.

Kıyamet gününe kadar Allah'ın, meleklerinin ve peygamberlerinin laneti müşriklerden veya münafıklardan olan -Ammar'ın- katilinin, sana karşı kılıç çekenin ve senin kılıç çektiğin kimsenin ve yine sana bir kötülüğün ulaşmasına razı olan, bundan rahatsız olmayan ve buna göz yuman, onu engellemeyen, eliyle veya diliyle sana karşı onlara yardım edenlerin veya yerinde oturup sana yardım etmeyenlerin, seninle birlikte cihad etmeyenlerin, senin faziletini -insanların gözünde- küçük görenlerin veya senin hakkını inkâr edenlerin ya da Allah seni, onlara kendi nefislerinden daha üstün kıldığı halde senden başkasına dönenlerin üzerine olsun. Allah'ın salatı, rahmeti, bereketleri, selamı ve tehiyyetleri senin ve senin soyundan olan tertemiz imamların üzerine olsun; doğrusu Allah övgüye değer ve yücedir.

Senin hakkını -imametini- inkârdan sonra daha şaşılacak şey ve daha çirkin olay, alemlerdeki kadınların efendisi Zehra-i Tahire-i Sıddıka-'nın Fedek'inin gasp edilmesi, senin şehadetinin ve Muhammed Mustafa-'nın torunları, cennet gençlerinin efendileri olan evlatların -Hasan ve Hüseyin'in- şehadetlerinin reddedilmesidir. Allah'ın rahmeti siz -Ehl-i Beyt'-in üzerinize olsun. Allah Teâlâ sizin derecenizi bütün ümmete yük-seltmiş, mevkiinizi yüceltmiş, faziletinizi açığa çıkarmış ve sizi alemdeki-lerden üstün kılmıştır. Böylece sizden her türlü çirkinliği gidererek sizi tertemiz kılmayı dilemiştir (Ahzab, 33). Allah Teâlâ buyuruyor ki: "Doğ-rusu insan hırslı yaratılmıştır. Kendisine kötülük dokundu mu sızlanır, kendisine hayır dokundu mu (yoksullara) yardım etmez (sıkı sıkı tutar). Ancak namaz kılanlar bunun dışındadır." (Mearic, 19-22)

Böylece, Allah Teâlâ (namaz kılanlar sözüyle) Peygamberi Muhammed Mustafa'yı ve ey vasilerin efendisi seni bütün varlıklardan istisna etmiştir. O halde ne kadar sapmıştır hakkın (imamet) konusunda sana zulmedenler ve sonra hileyle "yakınların" payını sana farz edenler ve zulümle onun ehlinden yakınların hakkını (Fedek'i) saptıranlar! Sonra iş (hilafet) sana dönünce de Allah yanındaki makamına rağbet ederek (Allah rızası için) onların hakkında o ikisinin uyguladığını uyguladın (Fedek'ten vazgeçtin). Böylece bu ikisi konusunda senin sıkıntı ve acıların yalnız, yardımcısız olan peygamberlerin -Allah'ın selamı onların üzerine olsun- sıkıntısına benzedi; yine geceleyin Peygamber'in (s.a.a) yatağında yatman Allah'ın kurbanı (Hz. İsmail aleyhisselam)a benzedi; o zamanda sen de İsmail gibi cevap verdin ve İsmail gibi sabırla ve Allah'ın rızasını göz önünde bulundurarak itaat ettin: "(İbrahim ona Yavrum dedi, ben uykuda görüyorum ki ben seni kesiyorum; (düşün) bak, ne dersin? (İsmail Babacığın, sana emredileni yap, inşaallah beni sabredenlerden bulacaksın, dedi." (Saffat, 102) Sen de aynen Resulullah -Allah'ın rahmeti onun ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun- sana onun yerine yatağında yatmanı emrettiği zaman hemen onun emrine itaat ettin ve Resulullah'ın yerine öldürülmek için kendini hazırladın.

Allah Teâlâ da senin bu itaatını mükafatlandırdı ve bu güzel işini şu şekilde açığa çıkardı: "İnsanlardan öylesi de var ki, canını, Allah'ın rızasını kazanmaya satar." (Bakara, 207) Yine, Kur'an sayfalarının aldatma ve hile ile -mızrakların ucunda- yükseltildiği, böylece -insanlar arasına- şüphe düşürüldüğü, hakkın oyuna alındığı ve şüpheye uyulduğu Sıffin savaşında senin sıkıntın Harun'un sıkıntısına benziyordu. Musa onu kavmine emir kılmıştı, ama insanlar etrafından dağılmışlardı: "Önce-den Harun, kendilerine: Ey kavmim, andolsun siz bununla (Samiri-'nin buzağısıyla) sınandınız. Rabb'iniz çok esirgeyen(Allah)dır. (Gelin) siz bana uyun, emrime itaat edin! demişti. (Onlar, hayır) de-diler: Musa bize dönünceya kadar buna tapmaktan vazgeçme-yeceğiz!" (Tâhâ, 90-91) Ve sen de Kur'an sayfaları -mızrakların ucunda- yükseltildiği zaman dedin ki: "Ey kavmim, gerçekten siz bununla sınanmaktasınız, size hile yapılmaktadır." Fakat onlar sana isyan ettiler, muhalefet ettiler ve senden iki hakem atamanı istediler. Ancak sen bundan sakındın, onların bu -çirkin- işinden Allah'a sığındın ve işi -çaresizlikten- onlara bıraktın.

Hak açığa çıkıp kötü iş anlaşılınca yaptıkları hata ve zulümlerine itiraf ettiler; ondan sonra tekrar ihtilafa düştüler ve senden aptalca bir hüküm vermeni istediler. Fakat sen bundan sakındın, ama onlar onu sevdiler; sen hata saydın, oysa onlar işledikleri günahı mubah saydılar. Sen sürekli basiretli ve hidayet üzereydin, onlar da sapık ve kör sünnetler üzereydiler. Onlar sürekli nifaka ısrar ettiler ve sapıklıkta şüpheye düştüler. Nihayet Allah onlara yaptıkları işin vebalini tattırdı. Böylece senin kılıcınla sana karşı düşmanlık yapanları öldürdü, böylece şaki ve bedbaht oldular; saadete erenler ise senin hüccetinle dirildiler ve hidayet buldular. Allah'ın rahmeti her sabah ve akşam, bütün sükunet ve hareke-tinde senin üzerine olsun. Hiçbir öven senin sıfatına ihate edemez. Hiçbir hicivci de senin faziletini yok edemez. Sen ibadet bakımından yaratık-ların en iyisi, takva bakımından en ihlaslısı ve din düşmanlarını en güçlü defedicisi idin. Sen kendi çabanla Allah'ın hükümlerini ayakta tuttun, azgınların askerlerini kılıçtan geçirdin, bileğinin gücüyle savaşların ateşini söndürdün, şüphe örtülerini beyanınla yırttın, batıl giysisini apaçık haktan açtın, Allah yolunda hiçbir kınayanın kınamasından çekinmedin, Allah Teâlâ'nın medhi ve övgüsüyle medhedenlerin medhine ve övenlerin övgüsüne ihtiyaç duymadın.

Allah Teâlâ buyuruyor ki: "Mü'minlerden öyle erkekler var ki, Allah'a verdikleri sözde durdular. Onlardan kimi adağını yerine ge-tirdi (şehid oluncaya kadar çarpışacaklarını adamışlardı, çarpıştılar ve şehid düştüler), kimi de (şehidlik) beklemektedir; sözlerini asla değiştirmemişlerdir." (Ahzab, 23) Nakisin (ahdini bozanlar), Kasitin (azgınlar) ve Marikin'le (dinden çıkanlar) savaşınca ve Resulullah'ın -Allah'ın rahmeti onun ve Ehl-i Beyt'inin üzerine olsun- senin hakkındaki ahdi isabetli çıkınca, sen, onun ahidine vefa ettin ve, "Bunun bununla (sakalımın kanımla) boyanmasının zamanı gelmedi mi veya -beni öldürmek için- ümmetin en katı kalplisi ne zaman gönderilecek?" dedin. Oysa, sen, -hak üzere olduğuna dair- Rabb'inden bir delil üzere olduğuna emindin ve yaptığın işin bilincindeydin. Allah'la yapmış olduğun muame-leden dolayı müjdelenerek O'na doğru hareket ettin; ve işte bu en büyük kurtuluştur.

Allah'ım! Peygamberlerinin ve peygamberlerinin vasilerinin katillerine bütün lanetlerinle lanet et ve onları ateşinin sıcaklığına ulaştır; senin velinin hakkını gasbedene, ahdini inkâr edene, dini ona tamamladı-ğın gün onun velayetine yakin ve ikrar ettikten sonra reddedene lanet et.
Allah'ım! Emirulmüminin'in katiline, ona zulmedene, katillerinin izleyi-cilerine ve yardımcılarına lanet et.

Allah'ım! Hüseyin'e zulmedenlere, onun katillerine, düşmanlarına uyanlara, onların yardımcılarına, onu öldürmelerine razı olanlara ve yar-dım etmeyerek onu yalnız bırakanlara çok şiddetli lanet et.
Allah'ım! Muhammed'in Ehl-i Beyt'ine zulmeden birinci zalime ve onların haklarına mani olanlara lanet et.

Allah'ım! Muhammed'in Ehl-i Beyt'ine zulmeden ilk zalimi ve onların hakkını gasbedeni ve kıyamete kadar onun sünnetini izleyeni lanetine has kıl.
Allah'ım! Peygamberlerin sonuncusu Muhammed'e, vasilerin efendisi Ali'ye ve onun tertemiz evlatlarına rahmet eyle. Bizleri onlara sarılanlar-dan, onların velayetiyle kurtuluşa erenlerden, kendilerine korku ve üzüntü olmayacak -cehennemden- güvencede olanlardan eyle."

"Hediyyetu'z-Zairin" adlı kitapta, bu ziyaretin senedine, bu ziyaretin ister yakından olsun, ister uzaktan her gün okunabileceğine değinilmiş ve bu ise ibadet ehlinin ve şah-i velayet Hz. Ali aleyhisse-lam'ın ziyaretine şevki olanların ganimet bilecekleri bir ameldir.

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

"İkbal" kitabında İmam cafer sadık (a.s)'dan şöyle naklediliyor:

Gadir-i Hum gününde emirulmüminin Ali aleyhissela-m'ın mezarının yanında olursanız mezarın yanına gidin ve eğer başka bir yerde olursanız parmağınızla o hazretin mezarına işaret ederek namazdan sonra şu duayı okuyun:

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى وَلِيِّكَ وَاَخي نَبِيِّكَ وَوَزيرِهِ وَحَبيبِهِ وَخَليلِهِ وَمَوْضِعِ سِرِّهِ وَخِيَرَتِهِ مِنْ اُسْرَتِهِ، وَوَصِيِّهِ وَصَفْوَتِهِ وَخالِصَتِهِ وَاَمينِهِ وَوَلِيِّهِ، وَاَشْرَفِ عِتْرَتِهِ الَّذينَ آمَنُوا بِهِ، وَاَبي ذُرِّيَّتِهِ، وَبابِ حِكْمَتِهِ، وَالنّاطِقِ بِحُجَّتِهِ، وَالدّاعي اِلى شَريعَتِهِ، وَالْماضي عَلى سُنَّتِهِ، وَخَليفَتِهِ عَلى اُمَّتِهِ، سَيِّدِ الْمُسْلِمينَ، وَاَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَقائِدِ الْغُرِّ الُْمحَجَّلينَ، اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اَحَد مِنْ خَلْقِكَ وَاَصْفِيائِكَ وَاَوْصِياءِ اَنْبِيائِكَ.
اَللّـهُمَّ اِنّي اَشْهَدُ اَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ما حُمِّلَ، وَرَعى مَا اسْتُحْفِظَ وَحَفِظَ، مَا اسْتُودِعَ، وَحَلَّلَ حَلالَكَ، وَحَرَّمَ حَرامَكَم وَاَقامَ* اَحْكامَكَ، وَدَعا اِلى سَبيلِكَ، وَوالى أوْلِياءَكَ وَعادى اَعْداءَكَ، وَ جاهَدَ النّاكِثينَ عَنْ سَبيلِكَ وَالْقاسِطينَ وَالْمارِقينَ عَنْ اَمْرِكَ، صابِراً مُحْتَسِباً مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِر لا تَأخُذُهُ فِي اللهِ لَوْمَةُ لائِم حَتّى بَلَغَ في ذلِكَ الرِّضا وَسَلَّمَ اِلَيْكَ الْقَضاءَ، وَعَبَدَكَ مُخْلِصاً وَنَصَحَ لَكَ مُجْتَهِداً حَتّى اَتاهُ الْيَقينُ، فَقَبَضْتَهُ اِلَيْكَ شَهيداً سَعيداً وَلِيّاً تَقِيّاً رَضِيّاً زَكِيّاً هادِياً مَهْدِيّاً.
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَعَلَيْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَنْبِيائِكَ وَاَصْفِيائِكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ.

"Allah'ım! kendi veline, peygamberinin kardeşine, onun vezirine, habibine, dostuna, sırdaşına, ailesi arasından seçtiğine, vasisine, ayırt ettiğine, kendisine halis olana, eminine, yardımcısına, ona iman eden ailesinin en şereflisine, soyunun babasına, hikmetinin kapısına, onun delilini söyleyene, onun dinine davet edene, onun sünneti üzerinde kala-na, ümmetine halifesine, müslümanların efendisi ve müminlerin emirine, yüzü ak insanların imamına, yarattıklarından birine, seçkin kullarına ve peygamberlerinin vasilerine ettiğin en üstün rahmeti et.

Allah'ım! ben şehadet ederim ki o, peygamber'in -rahmetin onun ve ehl-i beyt'inin üzerine olsun- tarafından üstlendiği şeyi tebliğ etti, koru-ması gereken şeyi gözetti, yanında emanet bırakılan şeyi korudu, senin helalini helal ve haramını iste haram bildi; senin hükümlerini uyguladı; -insanları- senin yoluna davet etti; senin dostlarını sevdi ve düşmanlarınla düşman oldu; senin yolunda ahdini bozanlarla, azgınlarla ve senin emrinden çıkanlarla savaştı; bütün bunları yaparken sabırlı davrandı, senin rızanı göz önünde bulundurdu, sırt çevirmeksizin sana doğru hareket etti.

Allah yolunda hiçbir kınayanın kınaması onu engellemedi; nihayet bu konuda senin rıza ve hoşnutluk makamına ulaştı, kazayı sana teslim etti (hükmü sana bıraktı), tam bir ihlasla sana ibadet etti, senin rızan için -insanlara- nasihat etme (hayır dileme) alanında çaba harcadı; nihayet ölüm gelip onu buldu ve onu şehid, saadetli, veli, takvalı, hoşnut, tertemiz, hidayet edici ve hidayet olmuş birisi olarak kendine aldın. Allah'ım! muhammed ve ehl-i beyt'ine, peygamberlerinden ve vasile-rinden birine ettiğin en üstün rahmetle rahmet et; ey alemlerin rabb'i!"

Seyyid, "misbahu'z-zair" kitabında bugün için başka bir ziyaret de nakletmiştir; fakat bu ziyaretin bugüne has olduğu bilinmemekte-dir. bu ziyaret iki ziyaretten oluşmuştur. allame meclisi, bunu "tuhfe" kitabının ikinci ve üçüncü ziyareti olarak kaydetmiştir.

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

Hz. ALİ'NİN (A.S) NEHC'UL- BELAĞA'DAKİ HİKMETLİ SÖZLERİ

1- "Fitneye karşı iki yaşındaki deve gibi ol; onun ne binilecek sırtı, ne de sağılacak memesi vardır."

2- "Tamaha sarılan, kendini küçültmüştür; sıkıntısını açıklayan, zillete razı olmuştur; dilini kendi üzerine emir sahibi yapan (diline geleni söyleyen) hakir olmuştur."

3- "Cimrilik ardır (utançtır); korkaklık noksanlıktır; fakirlik, akıllı insanı delilini sergilemede dilsiz etmektedir; yoksul kendi şehrinde gariptir."

4- "Acizlik afettir; sabır (direniş) cesarettir, züht servettir; günahlardan sakınmak, (azaba karşı) kalkandır; kaza ve kadere razı olmak ne güzel arkadaştır."

5- "İlim değerli bir mirastır. Edep (huylar) yenilenen ziynetlerdir. Fikir saf bir aynadır."

------------------------------
1. Hikmet: Gurer'ul-Hikem, s.246, Amedi; İmta ' ve'l-Muanese, c.2, s.31, Ebu Hayyan Tevhidi, (Ö.H. 380); Aded'ul-Kaviyye, Raziyuddin AH b. Yusuf b. Mutahhav (Allame Hilli'nin Kardeşi); Beyan ve Tebyin, c.2, s.97, Cahiz; Bihar'ul-Envar, c.l7, s.66. Meclisi
2. Hikmet: Tuhef'ul-Ukul, s.21, Harrani, Zehr'ul-Adab, c.l, s.53, Hasri
3. Hikmet: Tuhef'ul-Ukul, s.21, Harrani, Zehr'ul-Adab, c.l, s.53, Hasri
4. Hikmet: Tuhef'ul-Ukul, s.301, İbn-i Şu'be, Zehr'ul-Adab, c.l, s.53, Hasri
5. Hikmet: Tuhef'ul-Ukul, s.201, İbn-i Şu'be el-Harrani, Mecalis s. 199, Şeyh Mufıd; Emali c.l, s. 114, Şeyh Tusi; Zehr'ul-Adab, c 1, s.43, Hasri

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

6- "Akıllının göğsü, sırrının sandığıdır. Güler yüzlülük, dostluk bağıdır. Tahammül, ayıpların mezarıdır." Nehc'ül-Belağa'nın bazı nüshalarında ise şöyle geçmiştir: "Barış, ayıpların örtüşüdür. Kendini beğenene kızan çok olur."

7- "Sadaka, kurtarıcı bir ilaçtır; kulların dünyadaki amelleri, kıyamette gözlerinin önüne dikilecektir."

8- "Bir yağ parçasıyla gören, bir et parçasıyla konuşan, bir kemikle işiten ve bir delikten teneffüs eden şu insana şaşırın doğrusu! (Onun yaratılışı hakkında düşünün.)"

9- "Dünya bir kimseye yöneldiğinde, başkalarının iyiliklerini ona getirir; ondan yüz çevirdiğinde de, kendi iyiliklerini ondan alır."

10- "İnsanlarla; öldüğünüzde ağlayacak, yaşadığınızda ise sizi özleyecek bir şekilde geçinin."

---------------------------------
6. Hikmet: Tuhef'ul-Ukul, s.201, İbn-i Şube el-Harrani, Zehr'ul-Adab, c.l, s.43, Hasri
7. Hikmet: Tuhef'ul-Ukul, s.201, İbn-i Şube el-Harrani, Zehr 'ul-Adab, c.l, s.43, Hasri
8. Hikmet: Gıırer'ul-Hikem, s.70
9. Hikmet: Muruc'uz-Zeheb, c.3, s.434, Mesudi; Destur-u Mealim‘ul-Hikem, s.25, Kadı Kudai; Gıırer'ul-Hikem, s. 142, Amedi; Adam, s.3, Cafer b. Şemş'ul-Hilafe
10. Hikmet: Men La Yehzuruh 'ul-Fakih, c.4, s.277, Şeyh Saduk; Tezkiret'ul-Havas, s. 142, Sibt b. Cevzi; el-Emali, s.209, Şeyh Tusi; Mecnuıa-i Verram, s. 3 79

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

11- "Düşmanına galip gelince, bu galibiyetin şükrü olarak onu affet."

12- "İnsanların en acizi, kardeş kazanmada acizlik edendir; ondan daha acizi ise, kazandıktan sonra kaybedendir."

13- "Nimetler size akın edince az şükretmekle onu kendinizden uzaklaştırmayın."

14- "En yakınların terk ettiği kimsenin yardımına (Allah'ın inayetiyle) en uzaktakiler koşar."

15- "Her fitne ve belaya duçar olan kınanmaz."

----------------------------------
11. Hikmet: el-Muhazerat, c. I, s.] 11, Ragıb el-İsfahani; Lubab'il-Ackıb, s.335, Usame b. Munkiz; Zehr'ul-Adab, c.l, s.44, el-Hasri; Revz'ul-Ahbar, s.36. Muhammed b. Kasım; Adcıb, s.33; Cafer b. Şems'ul-Hilafe; Nihayet'ul-Ereb, c.3, s.25, Nuveyri; el-Miet'ul-Kelime, Cahiz; Menakıb, s.272, Harezmi

12. Hikmet: Zeyl'ul-Emali, s. 110, Ebu Ali el-Kali; el-Hukm'ul-Mensure, İbn-i Ebi'l-Hadid; el-Muşi, c. 1, s.19, Veşa

13. Hikmet: Destur-u Mealim'il-Hikem, s.33. Kadı Kudai: Gurer'ul-Hikem. s. 141, Amedi; Rehi'ut-Ebrar, c.l. s.403 (el yazması); el-Miet 'ul-Keliıne: Cahiz

14. Hikmet: Nihayet'ul-Ereb, c.3, s.6, Nuveyri; Mecma'ııl-Emsal, c.2, s.453, Meydanı; Tuhef'ul-Ukul, s.201. İbn-i Şube Herrani; Zehr'ul-Adab, c.l, s.43, Hasri; Mecma'ul-Emsal, c.2, s.453. Meydanı

15. Hikmet: Kitab'ul-Cemel, Şeyh Mufıd; Kitab'ul-Cemel. Ebu Mahnef (Ö.H. 175); Gurer'ul-Edille, Ebu'l-Hasan Mutezili; Destur-u Mealim'il-Hikem, s.20, Kadı Kudai; Gurer'ul-Hikem, s.307, Amedi; Cemel, Şeyh Mufıd (r.a.); el-Cemel, Ebi Mahnef. (Ö.H. 175); Destur-u Meaim 'il-Hikem. s.20. Kadı Kudai; Gurer'ul-Hikem, s.307, Amedi; Gurer'ııl-Edille, Ebu'l-Huseyn-i Mu'tezili

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

16- "İşler kaza ve kaderin hükümlerine tabidir; (bu yüzden bazen) tedbir, insanın helak ve yokluğuna neden olur."

17- Müslümanlar Hz. Ali'ye Peygamberin; "Sakalınıza kına yakın, Yahudilere benzemeyin." hadisini sorunca şöyle buyurdu: "Peygamber bunu buyurduğunda din azınlıktaydı. Ama bugün din genişlemiş ve güçlenmiştir. Dolayısıyla bu iş insanın isteğine bağlıdır." (Mubah bir şeydir; farz veya müstahap değildir.)

18- Cemel savaşında Abdullah b. Ömer, Sa'd b. Ebi Vakkas, Said b. Zeyd, İbn-i Ömer, İbn-i Tufeyl, Usame b. Zeyd, Muhammed b. Mesleme ve Enes b. Malik gibi savaşı "bir fitne" olarak, değerlendirip kenara çekilmeyi yeğleyen kimseler hakkında söyle buyurmuştur: "Hakkı yardımsız bıraktılar; batıla da yardım etmediler."

19- "Emelinin peşince koşan, eceliyle sürçer (arzusuna kavuşmadan ölür)."

20- "Yiğitlerin sürçmelerine göz yumun; onlardan biri sürçerse, Allah'ın eli onu yüceltir."

-------------------------------------
16. Hikmet: el-Mi 'et'ul-Muhtare min Hikemihi (a.s). el-Cahiz; Tuhef'ul-Ukul, s.223, İbn-i Şu'be Herrani; İrşad, s. 173, Şeyh Mufıd

17.Hikmet: İcaz 'ul-Kıır 'an s.4, Bakelani (Ö.H. 372); Bedi', s.20, Abdullah Mu'tez, (Seyyid Razi doğmadan 63 yıl ve Nehc'ül-Belağa yazılmadan 104 yıl önce öldürülmüştür.); Mesadir-u Nehc'ül-Belağa, c.4, s. 19; Rebi'ul-Ebrar, c.l, s.236, Zemahşeri; Simar'ul-Kulub, s. 165, Sealibi, Senaateyn. s.277, Ebu Hilal Askeri

18. Hikmet: el-Emali s.83, Şeyh Tusi; Zehair'ııl-Ukba, s. 110. Muhibuddin Taberi

19. Hikmet: el-Miete, Ebu Osman Cahiz; et-Teraz. c.l, s. 168, Seyyid el-Yemani; Ravzat'ııl-Vaizin, s.490, el-Fettal Nişaburi

20. Hikmet: Uyun-u Ahbar, İbn-i Kuteybe; Fıtru-u Kafi, c.4, s.28, Kuleyni; Gurer'ul-Hikem, s.70, Amedi; Adab, s.l. Cafer b. Şems'ul-Hilafe

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

21- "Korku hüsranla ve yersiz haya da mahrumiyetle beraberdir. Fırsat, bulut gibi geçip gitmektedir; o halde hayırlı fırsatları ganimet bilin."

22- "Bizim için bir hak vardır, verirlerse (alırız onu); aksi takdirde gece her ne kadar uzun da olsa, (hakkımızı almak için harekete geçerek) deve sırtına bineriz."

23- "Ameliyle bir yere varamayan kimseyi, soy sopu bir yere ulaştırmaz."

24- "Mazluma yardım etmek ve sıkıntılı kimseye rahat bir nefes aldırmak, büyük günahların kefaretlerindendir."

25- "Ey Âdemoğlu, sen isyan ettiğin halde münezzeh olan Allah sana bir biri ardınca nimet verdiğinde artık (Allah'ın azabından) sakın."

------------------------------------
21.Hikmet: el-İkd'ul-Ferid, c.2, s.414 ve c.l, s.44 ve 98; İbn-i Kuteybe; Uyun-u Ahbar, c.2, s. 123, İbn-i Kuteybe; el-Ağani, c.12, s.6, Ebul Ferec-i İsfahani; el-Emali, c.2, s.91, Ebu Ali Kali; Cami'ul-İlim, s.77, İbn-i Abdulbirr; Tuhef'ul-Ukul, s. 138, İbn-ı Şu'be; el-Emali, c.2, s.238. Şeyh Tusi

22. Hikmet: et-Tarih, c.5, s.39, Taberi; Tehzib'ul-Lügat, c.l, s.341, Ezheri; el-Cem Beyn 'el-Garibeyn el-Herevi; (Ö.H. 401); Tenbih'ul-Havatir, Şeyh Verram; Nihaye (H. 23. yıl olayları) İbn-i Esir; Garib 'ul-Hadis, İbn-i Kuteybe

23. Hikmet: el-İkd'ul-Ferid, c.2, s.290, İbn-i Abdurrabbih; Tefsir-i Razi, c.4, s.87; Gurer 'ul-Hikem, s.272, Amedi

24. Hikmet: Besair ve'z-Zehair, s. 111, Ebu Hayyan Tevhidi; Destur-u Mealim'il-Hikem, s.25, Kadı Kudai; Tezkiret'ul-Havas, s. 132, Sibt b. Cevzı; Tezkire, s. 132, İbn-i Cevzi; el-Besair ve 'z-Zehair, s. 11, Ebu Hayyan Tevhidi

25. Hikmet: Gurer'ul-Hikem, s. 139, Amedi; Tezkiret'ul-Havas, s. 132, Sibt b. Cevzi

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

26- "Kim kalbinde bir şey gizlerse, o şey ya onun dilinin kaymasında veya yüzünün renginde ortaya çıkar."

27- "Dertlerin seninle yürüdükçe onunla yürü." (Geçici dertlerinle geçinmeye çalış ve en küçük bir hastalıkta yatağa düşme.)

28- "En üstün züht, zühdü gizlemektir."

29- "Sen (gün ve yılları) geride bıraktığında ve ölüm de sana yöneldiğinde, o zaman ölümle görüşmen ne de çabuktur!"

30- "Sakının, sakının! Vallahi (Allah), affedercesine günahlarınızı örtmüştür." (O halde tövbe edin ve sakının.)


----------------------------------------
26. Hikmet: el-Miet'ul-Muhtare, Ebu Osman Cahiz; Destıır-u Mealim’ul-Hikem, s.23. Kadı Kudai

27. Hikmet: Gurer 'ul-Hikem, s.62, Amedi

28. Hikmet: Tezkiret'ul-Havas, s. 136, Sibt b. Cevzi; Destıır-u Mealim'il-Hikem, Kadı Kudai; Ravzat'ul-Kafi, Kuleyni

29. Hikmet: Destur-u Mealim 'il-Hikem, s.21, Kadı Kudai; Gurer'ul-Hikem, s. 142, Amedi; Tezkiret'ul-Havas, s. 132, Sibt b. Cevzi; Ravzat'ul-Vaizin; el-Fettal Nişaburi

30. Hikmet: el-Miet'ul-Muhtare, Ebu Osman Cahiz, İ'caz'ul-Kur 'an. s.4, Bakelani

[f_altan]

Ynt: İmam Hz. Ali'nin (a.s) Hayatı, Fazileti, Siresi Ve Sözleri

31- İman hakkında sorduklarında söyle buyurdu: "İman, dört esas üzerinde durur: Sabır, yakin, adalet ve cihat. Sabır da dört çeşit üzeredir: Şevk, korku, züht ve bekleyiş. Cennete şevk duyan, şehvetlerden uzak durur; cehennemden korkan, haramlardan sakınır; dünyada zahit olan, musibetleri hafif görür; ölümü bekleyen, hayırlı işlere koşar. Yakin de idrak etmede basiretli olmak, hikmeti incelikleriyle kavramak, ibretlerden öğüt almak ve öncekilerin sünnetlerine uymak olmak üzere dört kısımdır. O halde idrak etmede basiretli olana, hikmet açıklanır; hikmeti açık olarak gören, ibreti tanır; ibreti tanıyan, öncekilerle yaşamış gibi olur. Adalet de derin düşünmek, ilmin hakikatine ulaşmak, güzel hüküm vermek ve hilimde metin olmak üzere dört kısımdır. O halde doğru idrak eden, ilmin derinliğini kavrar; ilimin derinliğini kavrayan da şeriat kaynağından kanmış olarak döner; hilim sahibi olan, yaptığı işlerde aşırılığa kaçmaz ve insanlar arasında övgüye layık bir şekilde yaşar. Cihat da dört kısımdır: İyiliği emretmek, kötülükten sakındırmak, her yerde doğruluk ve fasıklara kin duymak. O halde iyiliği emreden müminleri güçlendirmiştir; kötülükten sakındıran kâfirlerin burnunu yere sürünüştür; her yerde doğruyu söyleyen üzerine düşeni yerine getirmiştir; kim de fasıklara kin duyar ve Allah için gazaplanırsa, Allah da onun için gazaplanır ve kıyamette onu razı eder. Küfür de dört esas üzerindedir: Gereksiz yere derinleşmek, niza, haktan sapmak ve düşmanlık. Gereksiz yere derinleşen, hakka ulaşamaz; bilgisizce çok niza eden hakkı asla göremez; haktan sapan güzeli kötü, kötüyü ise güzel zanneder ve dalalet sarhoşluğuyla sarhoş olur; düşmanlık edenin ise (kurtuluş) yolları zorlaşır, işleri içinden çıkılmaz hale gelir ve (dalaletten) çıkış yolu oldukça daralır. Şek ve şüphe de dört esas üzerindedir: Münakaşa, korku, tereddüt ve boyun eğmek. O halde kim münakaşayı din (adet) edinirse, gecesi sabah olmaz (dalaletten kurtulmaz); karşısındaki olan şeyler kimi korkutursa, (bir şey elde etmeksizin) geriye döner; kim şüphede tereddüt (şaşkınlık) içinde olursa, şeytanların tırnakları onu çiğner; kim dünya ve ahiretinin yok olmasına boyun eğerse, dünya ve ahirette helak olur."
--------------------
31. Hikmet: Tııhef'ul-Ukul, s.162, İbn-i Şu'be Harrani, Usul-u Kafi, c.2. s.49, Kuleyni; Zeyl'ul-Emali, s. 171, Ebu Ali Kali; Kuvvet'ul-Kulub, c.l, s.382 ve 407, Ebu Talib Mekki; Hilyetul-Evliya, c.l, s.74, 75, Ebu Naim; el-Hisal, c.l, s. 108, Şeyh Saduk; Menakıb, s.268, Hatip Harezmi; Destur-u Mealim'il-Hikem, Kadı Kudai; Mecalis, s. 162, Şeyh Mufid; Kitab-u Selim b. Kays, s.35; Mişkat'ul-Envar, s. 11, Tabersi; Mehasin. Barki