Kurabiye Hirsizi
Bir gece kadinin biri bekliyordu havaalaninda,Daha epeyce zaman vardi, uçagin kalkmasina. Havaalanindaki dükkandan bir kitap ve bir paket kurabiye alip, buldu kendisine oturacak bir yer. Kendisini kitabina öyle kaptirmisti ki, yine de Yaninda oturan adamin olabildigince cüretkar bir sekilde aralarinda duran paketten birer birer kurabiye aldigini gördü, ne kadar görmezden gelse de.
Bir taraftan kitabini okuyup, bir taraftan kurabiyesini yerken,Gözü saatteydi, "kurabiye hirsizi"yavas yavas tüketirken kurabiyelerini.Kulagi saatin tik taklarindaydi ama yine de engelleyemiyordu tik tak lar sinirlenmesini.Düsünüyordu kendi kendine, "Kibar bir insan olmasaydim,Morartirdim su adamin gözlerini!"
Her kurabiyeye uzandiginda, adam da uzatiyordu elini.Sonunda pakette tek bir kurabiye kalinca "Bakalim simdi ne yapacak?" dedi kendi kendine. Adam, yüzünde asabi bir gülümsemeyle Uzandi son kurabiyeye ve böldü kurabiyeyi ikiye. Yarisini kurabiyenin atarken agzina, verdi diger yariyi kadina.
Kadin kapar gibi aldi kurabiyeyi adamin elinden ve "Aman Tanrim, ne cüretkar ve ne kaba bir adam,Üstelik bir tesekkür bile etmiyor!" Animsamiyordu bu kadar sinirlendigini hayatinda,
Uçaginin kalkacagi anons edilince bir iç çekti rahatlamayla.Topladi esyalarini ve yürüdü çikis kapisina, Dönüp bakmadi bile "kurabiye hirsizi" na.Uçaga bindi ve oturdu rahat koltuguna, Sonra uzandi, bitmek üzere olan kitabina.
Çantasina elini uzatinca, gözleri açildi saskinlikla. Duruyordu gözlerinin önünde bir paket kurabiye! Çaresizlik içinde inledi, "Bunlar benim kurabiyelerimse eger; Ötekiler de onundu ve paylasti benimle her bir kurabiyesini!" Özür dilemek için çok geç kaldigini anladi üzüntüyle, Kaba ve cüretkar olan,"kurabiye hirsizi"kendisiydi iste.
Okunma : 551
Gönderen : kimliksiz
Bir gece kadinin biri bekliyordu havaalaninda,Daha epeyce zaman vardi, uçagin kalkmasina. Havaalanindaki dükkandan bir kitap ve bir paket kurabiye alip, buldu kendisine oturacak bir yer. Kendisini kitabina öyle kaptirmisti ki, yine de Yaninda oturan adamin olabildigince cüretkar bir sekilde aralarinda duran paketten birer birer kurabiye aldigini gördü, ne kadar görmezden gelse de.
Bir taraftan kitabini okuyup, bir taraftan kurabiyesini yerken,Gözü saatteydi, "kurabiye hirsizi"yavas yavas tüketirken kurabiyelerini.Kulagi saatin tik taklarindaydi ama yine de engelleyemiyordu tik tak lar sinirlenmesini.Düsünüyordu kendi kendine, "Kibar bir insan olmasaydim,Morartirdim su adamin gözlerini!"
Her kurabiyeye uzandiginda, adam da uzatiyordu elini.Sonunda pakette tek bir kurabiye kalinca "Bakalim simdi ne yapacak?" dedi kendi kendine. Adam, yüzünde asabi bir gülümsemeyle Uzandi son kurabiyeye ve böldü kurabiyeyi ikiye. Yarisini kurabiyenin atarken agzina, verdi diger yariyi kadina.
Kadin kapar gibi aldi kurabiyeyi adamin elinden ve "Aman Tanrim, ne cüretkar ve ne kaba bir adam,Üstelik bir tesekkür bile etmiyor!" Animsamiyordu bu kadar sinirlendigini hayatinda,
Uçaginin kalkacagi anons edilince bir iç çekti rahatlamayla.Topladi esyalarini ve yürüdü çikis kapisina, Dönüp bakmadi bile "kurabiye hirsizi" na.Uçaga bindi ve oturdu rahat koltuguna, Sonra uzandi, bitmek üzere olan kitabina.
Çantasina elini uzatinca, gözleri açildi saskinlikla. Duruyordu gözlerinin önünde bir paket kurabiye! Çaresizlik içinde inledi, "Bunlar benim kurabiyelerimse eger; Ötekiler de onundu ve paylasti benimle her bir kurabiyesini!" Özür dilemek için çok geç kaldigini anladi üzüntüyle, Kaba ve cüretkar olan,"kurabiye hirsizi"kendisiydi iste.
Okunma : 551
Gönderen : kimliksiz
[center]
Yorum