Bahreyn affetme beni...!
Yine çevrildi oklar Hüseyinilere
Zeyneb´ler yine figan halinde
Simdi Bahreynde Ali askerler ağlıyor...
Rugeyyeler babalarını arıyor..
Burası kerbela değil..
Burası Bahreyn..
Köpekler susmuş..
Kurtlar günesin batisini seyre dalmışlar..
Terk etmiş insanlık Bahreyni kaderine
hatm edilmiş yürekler...
Mümin maskesi giymiş zalimler..
Camiler yıkılıyor
Evler yakılıyor Bahreynde
suçları ise meçhul!
Az kaldı sabret ey Bahreynli kardeşim
karanlığın en zifiri anında
Fecrin müjdesidir bunlar
aydınlığa gebe zulmetin
doğum sancısıdır bu.
yanıltmasın sizi batisi günesin..
rabbımın vaadi var..
doğacak beklenen şems...
aydınlatacak tüm alemi..
kıracak küfrün belini
Ey Bahreyn !
Beni de yaz kaderine
ateş olayım yandığın
külün olayım savrulduğun
Parcalasada bedenimi bombalar
düşmesin Ya Allah nidası dilimden
Ey bahreyn!
Kaderine ortak olamazsam da
Ruhumun en deriliklerinde
hissederim seni..
Senin evlerini yıkan bombalar
benim yüreğimin parçalar..
Ey Bahreyn!
Her şeyini yitirsen de yitirme umudunu
unutma!
Yezidler yaşadıkça
Hüseyinlerinde var olduğunu
Unutma!
Ey Bahreyn!
İbrahim'e´ su taşıyan karınca gibi gör beni
Affetme bahreyn acını yüreğinde hissetmeyenleri.
ARZU CETINKAYA
Yorum