[b]SENDEN SONRA
ARZU ÇETİNKAYA
Bismillah
Hani hastalanmıştın yaklaşmıştı son günün
ağlıyordu yanında hüsranla Zehra gülün
Yaklaş demiştin ona kurbandır baban sana
fısıldamıştın onun bir seyler kulağına
"ağlama ciğerparem düşmanların gülmesin
Ehlibeytimden bana ilk kavuşacak sensin
güldürmüştü bu haber Zehra'nın gül yüzünü
almıştın o an onun gönlünde ki hüzünü
Senden sonra ya Nebi Zehra´yı cok üzdüler
Hakikat kolyesine sahte inci dizdiler
Tanındı sen gidince münafıklar, müminler
o zaman anlaşıldı , yalanmış tüm yeminler
O gül kokulu tenin soğumamışken daha
Hilafet koltuğuna biçti tacirler paha
İhanet sofrasını Sakife'de dizdiler
Kerbela planını o sofrada çizdiler
Zehra'ya bıraktığın fedek bağı vardı ya
Yırttılar vasiyeti vermediler Zehra´ya
Gadir humda tuttun sen kardeşinin elini
Müminlerin velisi seçmişti hak Ali,ni
Demiştin "degilmiyim ben nefsinizden evla
Ben kime mevla isem Ali'de ona mevla "
Senin vasiyetini hiçe saydı zalimler
Hadisler uydurdular o sahtekar alimler
Senden sonra ey Resul Zehrana zulm ettiler
Evine ateş verip hakkını gasp ettiler.
Doğmamış Muhsin'ini koklayamadan daha
Zalimin darbesiyle şehit verdi Allah´a
Oysa sen demiştin ki kim incitse Zehrayı
İncitir hem beni hem Allah-u Tealayı
İncittiler Zehra'nı ,gece gündüz ağladı
Gidip Beytul Ahzan´a karaları bağladı
En sonunda ya Nebi kavuştun sen Zehrana
Bizide kavuştursun Rabbim İmam-ı Zamana.
ARZU ÇETİNKAYA
[/b]
Yorum