Bismillahirrahmanirrahim
Övgü sadece Allah’a mahsustur. O Allah ki; şükrünü nimetlerinin çoğalmasına, azabından kurtuluşa ve rızasına ulaşmaya vesile kılmıştır.
Sabah ve akşamın selamı insanları hakka davet eden, mahlûklara şahit olan, Arapların en fesahatlisi ve Allah kullarının gözlerini nurani cemali ile nurlandırana; yani Hz. Muhammed’e(s.a.a)ve Ehlibeyt’ine (a.s) olsun.
Ben , Ben olmaktan öte bir şey değildir.Asıl mesele kişinin ben olgusuyla başlayan her cümlenin altında ben duygusunun ifsallaşması(ortaya çıkması)dır.Yani burada yatan ben olgusunun kazancı riyadır, riyakarlıktır kibirdir.Kişi kendisiyle barışık olduğu an ben olgusunu aşmış demektir.Ama kendisiyle barışık olmayanlar devamlı bir psikolojik rahatsızlıkla kendini ön planda tutmak için devamlı ben der ,benlikten bahseder.
Oysa asıl yapılan iş onunla başlamamıştır.Onunla başlamamasının nedeni bir olayı, bir düşünceyi yada bir hareketi tasavvur ederken mutlak anlamda başka birileri ona yardımcı olarak onu o hale getirmiştir.Oysa insan acizdir ve yeri geldiğinde acizliğini ister tek başına olduğunda , isterse toplum içinde olduğunda görmüştür. Fakat kişinin taşıdığı ben olgusu kibrinden dolayı onu açık edememiştir. Fakat kendisini aşan ve kendisiyle barışık olan bireyler cümlelerine yada sözlerine başlarken kimi yerde <biz >kelimesini kullanarak acizliğini itiraf etmiştir.Asıl önemli olan nokta da budur. Yani acziyetini dile getirmek. Bu bir erdemliliktir. Bu bir zaferin yani nefsi zaferin kazanılmış olgusudur.
Bu günkü toplumumuzun ana dinamiklerinden biridir Ben olgusu. Sahi biz <ben> deyince ne anlam katıyoruz bu kelimeye? Kimimiz birşeyler yaparken bunu <ben yaptım> diyoruz. Hayır sen yapmadın dostum. Biz yaptık. Çünkü hiçbir şeyin anlamı yoktur benle. Anlamı Bizle vardır. Daha düne kadar toplumda öne çıkan unsurlara baktığımızda kişilerin kibri ve nefsani duyguları değilmiydi? Ama Elhamdulillah çok emin adımlarla ilerleyen bireylere baktığımız da aciz olduğunu her anlamda dile getiren bireyler yetişiyor. Buda şu demektir ki: Herşeyin bir sahibi vardır. Bu sahip olan zat en yüksektir.Ve kullar (bireyler) ona erişemez.
İşte bunu kavrayan bireyler her zaman için hürmetkar saygıdeğer ve sevilen tipler olurlar. Ama ben olgusuyla yetişenler yukarıda saydıklarımın zıddı bir durumla karşılaşırlar. Gelin görün ki beynimizi kemiren bu kelimeler hep şeytan ve yandaşlarının vesveseleriyle oluşacak bir oluşumdur. İşte bu yola eman vermemek için sürekli birşeylerin başında bircümleyi kurarken yada bir kazanım elde ederken sakın ha ben ile başlayan bir cümleyle başlamayalım. Ve sözümüze başlarken <biz> ile başlarsak yapılan kazanımın ne kadar etkili ve faydalı olacağını ileriki dönemlerde nefsimize ve kişiliğimize neler kazandırdıklarını göreceğiz. Ama buna kalp gözüyle bakarsak! Eğer sizde yani kendinize ve çevrenize faydalı olacak kazanımlar yapacaksanız buyrun hep beraber “Ben yaptım , ben ettim , ben kazandım “ yerine “Biz yaptık , Biz ettik , Biz kazandık “ demesini bilelim ve hep beraber Allah’ın ipine sarılalım.
Selam ve Dua ile….
Murat Tas
Övgü sadece Allah’a mahsustur. O Allah ki; şükrünü nimetlerinin çoğalmasına, azabından kurtuluşa ve rızasına ulaşmaya vesile kılmıştır.
Sabah ve akşamın selamı insanları hakka davet eden, mahlûklara şahit olan, Arapların en fesahatlisi ve Allah kullarının gözlerini nurani cemali ile nurlandırana; yani Hz. Muhammed’e(s.a.a)ve Ehlibeyt’ine (a.s) olsun.
Ben , Ben olmaktan öte bir şey değildir.Asıl mesele kişinin ben olgusuyla başlayan her cümlenin altında ben duygusunun ifsallaşması(ortaya çıkması)dır.Yani burada yatan ben olgusunun kazancı riyadır, riyakarlıktır kibirdir.Kişi kendisiyle barışık olduğu an ben olgusunu aşmış demektir.Ama kendisiyle barışık olmayanlar devamlı bir psikolojik rahatsızlıkla kendini ön planda tutmak için devamlı ben der ,benlikten bahseder.
Oysa asıl yapılan iş onunla başlamamıştır.Onunla başlamamasının nedeni bir olayı, bir düşünceyi yada bir hareketi tasavvur ederken mutlak anlamda başka birileri ona yardımcı olarak onu o hale getirmiştir.Oysa insan acizdir ve yeri geldiğinde acizliğini ister tek başına olduğunda , isterse toplum içinde olduğunda görmüştür. Fakat kişinin taşıdığı ben olgusu kibrinden dolayı onu açık edememiştir. Fakat kendisini aşan ve kendisiyle barışık olan bireyler cümlelerine yada sözlerine başlarken kimi yerde <biz >kelimesini kullanarak acizliğini itiraf etmiştir.Asıl önemli olan nokta da budur. Yani acziyetini dile getirmek. Bu bir erdemliliktir. Bu bir zaferin yani nefsi zaferin kazanılmış olgusudur.
Bu günkü toplumumuzun ana dinamiklerinden biridir Ben olgusu. Sahi biz <ben> deyince ne anlam katıyoruz bu kelimeye? Kimimiz birşeyler yaparken bunu <ben yaptım> diyoruz. Hayır sen yapmadın dostum. Biz yaptık. Çünkü hiçbir şeyin anlamı yoktur benle. Anlamı Bizle vardır. Daha düne kadar toplumda öne çıkan unsurlara baktığımızda kişilerin kibri ve nefsani duyguları değilmiydi? Ama Elhamdulillah çok emin adımlarla ilerleyen bireylere baktığımız da aciz olduğunu her anlamda dile getiren bireyler yetişiyor. Buda şu demektir ki: Herşeyin bir sahibi vardır. Bu sahip olan zat en yüksektir.Ve kullar (bireyler) ona erişemez.
İşte bunu kavrayan bireyler her zaman için hürmetkar saygıdeğer ve sevilen tipler olurlar. Ama ben olgusuyla yetişenler yukarıda saydıklarımın zıddı bir durumla karşılaşırlar. Gelin görün ki beynimizi kemiren bu kelimeler hep şeytan ve yandaşlarının vesveseleriyle oluşacak bir oluşumdur. İşte bu yola eman vermemek için sürekli birşeylerin başında bircümleyi kurarken yada bir kazanım elde ederken sakın ha ben ile başlayan bir cümleyle başlamayalım. Ve sözümüze başlarken <biz> ile başlarsak yapılan kazanımın ne kadar etkili ve faydalı olacağını ileriki dönemlerde nefsimize ve kişiliğimize neler kazandırdıklarını göreceğiz. Ama buna kalp gözüyle bakarsak! Eğer sizde yani kendinize ve çevrenize faydalı olacak kazanımlar yapacaksanız buyrun hep beraber “Ben yaptım , ben ettim , ben kazandım “ yerine “Biz yaptık , Biz ettik , Biz kazandık “ demesini bilelim ve hep beraber Allah’ın ipine sarılalım.
Selam ve Dua ile….
Murat Tas